tgoop.com/faridabdullah/3159
Last Update:
Stokholm sindromu — psixikamızın maraqlı fenomenidir, burada zorakılığa məruz qalan şəxs öz təcavüzkarına qarşı simpatiya hiss etməyə başlayır. Bu niyə baş verir?
Bu reaksiyaya ilk dəfə 1973-cü ildə Stokholmda bankın terrorçular tərəfindən ələ keçirilməsindən sonra diqqət edildi. Girovlar sağ-salamat qaldılar və azad edildikdən sonra onları qorxu və əsarət altında saxlayanlar üçün vəkil tapmaqda köməklik göstərdilər.
Onlar dəli olmuşdularmı? Xeyr, bu, ciddi travmatik vəziyyətə qarşı psixikanın normal reaksiyasıdır — həyat təhlükəsi ilə qarşı-qarşıya qalanda belə olur.
Bu sindrom uzun müddət qorxu və müqavimət vəziyyətində qala bilməməyimizdən inkişaf edir. Panika və isteriyaya düşməmək, sinir sistemini tükətməmək üçün baş verənlərə uyğunlaşmağa başlayırıq. Bundan əlavə, biz anlayırıq ki, gücsüzük və yalnız təcavüzkarımızın maraqlarına uyğun olduğumuz müddətcə sağ qalırıq. Yeganə müdafiəmizin onun bizə qarşı dözümlü münasibəti olduğunu düşünürük və bu münasibəti qorumaq üçün fərqinə varmadan hər şeyi edirik. Ta ki onun bizə münasibətini qoruyaq. Daha sonra isə onun hərəkətlərini öz xeyrimizə izah etməyə və ona tədricən bağlanmağa başlayırıq.