فردوس سخن

فردوس سخن

@molavi_asar_o_afkar @ferdosesokhan

✳️ زنان در کلیدر

❇️ (بلقیس،زیور) 

◀ بلقیس :
پایه ی محکم و استوار ایل کلمیشی زنی قوی  ، حماسی ، باغیرت و مدیر .
 وقتی روایت داستان در فضای بیابان و چادرنشینی ایل می چرخد ، خواننده حضور بلقیس را اینطور معنا می کند که : اگر هم مشکلی پیش بیاید بلقیس هست تا با قدرت فوق العاده و جَذَّبه اش همه چیز را به روال عادی برگرداند . 
 در پایان داستان شکوه و قدرت بلقیس به اوج خود می رسد . 
هر چند ممکن است این حجم از شجاعت و گذشت برای خواننده قابل درک نباشد ولی  تاریخ ما در جنگ ،   مادرانی که برای آرمان های بزرگ از فرزندانشان گذشته اند را کم ندیده است . 
جمله ی زیبایی که چندین بار از زبان بلقیس می شنویم : 
* بره ی نر برای دم کارد است . 
ص ۲۴۲۵
بلقیس بر سر نعش جوانانش شیون نمی کند . هرچند رفتن او از کنار جنازه ها به سبکی باد تشبیه می شود و گویی بلقیس تهی شده و چیزی از او باقی نمانده است.
 
 بلقیس با تمام گذشت و شجاعتی که دارد ،  نماد مادری فداکار و دلسوز است که در تمام لحظات شاهد احساسات مادرانه اش هستیم . 
 
◀ زیور :
اولین همسر گل محمد است . زنی که به شخصه فکر می کنم آقای دولت آبادی برای ساخت این شخصیت عمیقا حالت های روحی و روانی آن را بررسی کرده است و در توصیف آنچه در درون زیور می گذرد بسیار عالی عمل کرده است . 
زیور نازاست و گویا همین کمبود از او زنی کم حرف و مطیع ساخته است و البته زیور نماد پررنگی از زنان جامعه است که به شدت شوهر دوستند و وفاداری  به شوهر با جان و روحشان عجین شده است . 
در نقدهایی که از کلیدر خواندم ، زیور را زنی حسود و حساس خطاب کرده بودند و من به شدت با این دو صفت مخالفم . چرا که جامعه ی ما عادت کرده واکنش های طبیعی یک زن را در برابر زن دوم همسر خود به حسادت ربط بدهند ، در حالی که تصور چنین موقعیتی که ممکن است  یک زن در آن قرار بگیرد حتی برای مردان غیرممکن است . 
زیوردر ابتدای داستان نماد زنی مطیع و سرکوب شده است . زنی که صرفا به خاطر آنکه نمی تواند فرزندی بیاورد نادیده گرفته می شود و چه بسا مورد ستم هم قرار میگیرد . 
 صحنه ای که  گل محمد و مارال با هم ازدواج می کنند و  شب سختی که زیور به صبح می رساند  از نگاه من از زیباترین و دردناک ترین صحنه های کتاب است. به شخصه در این چند صفحه آنقدر احساس خفگی داشتم که به دنبال فضایی ، (شاید شبیه بیابانی که ایل در آن چادر زده بود ) می گشتم تا فریادی به نمایندگی از زیور و تمام زنانی که اینگونه تحقیر شده اند ،  بکشم . 
پایان باشکوهی که دولت آبادی برای زیور قلم می زند در جبران تمام خواری ها و ضعف هایی است که در طول داستان ممکن است به زیور نسبت بدهیم . اوجی که فقط مختص زیور است . 
او همپای گل محمد تفنگ دست می گیرد و می جنگد و کشته می شود.
 
@molavi_asar_o_afkar
@ferdosesokhan

www.tgoop.com/ferdosesokhan/10133

373 viewsحسین‌ ملاصادقی, edited  Jan 12 at 09:38

✳️ زنان در کلیدر

❇️ (بلقیس،زیور) 

◀ بلقیس :
پایه ی محکم و استوار ایل کلمیشی زنی قوی  ، حماسی ، باغیرت و مدیر .
 وقتی روایت داستان در فضای بیابان و چادرنشینی ایل می چرخد ، خواننده حضور بلقیس را اینطور معنا می کند که : اگر هم مشکلی پیش بیاید بلقیس هست تا با قدرت فوق العاده و جَذَّبه اش همه چیز را به روال عادی برگرداند . 
 در پایان داستان شکوه و قدرت بلقیس به اوج خود می رسد . 
هر چند ممکن است این حجم از شجاعت و گذشت برای خواننده قابل درک نباشد ولی  تاریخ ما در جنگ ،   مادرانی که برای آرمان های بزرگ از فرزندانشان گذشته اند را کم ندیده است . 
جمله ی زیبایی که چندین بار از زبان بلقیس می شنویم : 
* بره ی نر برای دم کارد است . 
ص ۲۴۲۵
بلقیس بر سر نعش جوانانش شیون نمی کند . هرچند رفتن او از کنار جنازه ها به سبکی باد تشبیه می شود و گویی بلقیس تهی شده و چیزی از او باقی نمانده است.
 
 بلقیس با تمام گذشت و شجاعتی که دارد ،  نماد مادری فداکار و دلسوز است که در تمام لحظات شاهد احساسات مادرانه اش هستیم . 
 
◀ زیور :
اولین همسر گل محمد است . زنی که به شخصه فکر می کنم آقای دولت آبادی برای ساخت این شخصیت عمیقا حالت های روحی و روانی آن را بررسی کرده است و در توصیف آنچه در درون زیور می گذرد بسیار عالی عمل کرده است . 
زیور نازاست و گویا همین کمبود از او زنی کم حرف و مطیع ساخته است و البته زیور نماد پررنگی از زنان جامعه است که به شدت شوهر دوستند و وفاداری  به شوهر با جان و روحشان عجین شده است . 
در نقدهایی که از کلیدر خواندم ، زیور را زنی حسود و حساس خطاب کرده بودند و من به شدت با این دو صفت مخالفم . چرا که جامعه ی ما عادت کرده واکنش های طبیعی یک زن را در برابر زن دوم همسر خود به حسادت ربط بدهند ، در حالی که تصور چنین موقعیتی که ممکن است  یک زن در آن قرار بگیرد حتی برای مردان غیرممکن است . 
زیوردر ابتدای داستان نماد زنی مطیع و سرکوب شده است . زنی که صرفا به خاطر آنکه نمی تواند فرزندی بیاورد نادیده گرفته می شود و چه بسا مورد ستم هم قرار میگیرد . 
 صحنه ای که  گل محمد و مارال با هم ازدواج می کنند و  شب سختی که زیور به صبح می رساند  از نگاه من از زیباترین و دردناک ترین صحنه های کتاب است. به شخصه در این چند صفحه آنقدر احساس خفگی داشتم که به دنبال فضایی ، (شاید شبیه بیابانی که ایل در آن چادر زده بود ) می گشتم تا فریادی به نمایندگی از زیور و تمام زنانی که اینگونه تحقیر شده اند ،  بکشم . 
پایان باشکوهی که دولت آبادی برای زیور قلم می زند در جبران تمام خواری ها و ضعف هایی است که در طول داستان ممکن است به زیور نسبت بدهیم . اوجی که فقط مختص زیور است . 
او همپای گل محمد تفنگ دست می گیرد و می جنگد و کشته می شود.
 
@molavi_asar_o_afkar
@ferdosesokhan

BY فردوس سخن