tgoop.com/finnota/32
Last Update:
انسجام درونی گزارش های ارزشیابی سهام و مخاطرات پیش رو
فرض کنید شرکتی برای عرضه در بورس، با مفروضاتی شامل نسبت قیمت به عایدی 27 و نرخ رشد دائمی 9 درصد عرضه خواهد شد. اگر نسبت تقسیم سود را 90 درصد فرض کنیم، بدین معنی است که با استفاده از فرمول قیمت به عایدی ذاتی (1) بازدهی ضمنی مورد انتظار صاحبان سهام (2) شرکت 12.33 درصد است. اگر در همین گزارش، در قسمت محاسبه ارزش به روش تنزیل جریانات نقدی آتی نرخ بازدهی مورد انتظار در اعدادی بالای بیست درصد گزارش شده باشد این تفاوت را چطور بایستی توجیه نمود؟ اگر در محیط اقتصادی که این شرکت در حال عرضه است نرخ بازدهی بدون ریسک 15 درصد و صرف ریسک بازار نیز همین مقدار باشد چه؟
معمای فوق را به دو شیوه می توان توجیه نمود:
اولا اینکه هر مدل ارزشیابی سهام بنا به ذات خود محدودیت هایی در پی دارد. نسبت قیمت به عایدی ذاتی تنها بر هسته عملیاتی کسب و کار تمرکز دارد و شامل فروض ساده انگارانه ای در خصوص آینده شرکت است و اختیارهایی نظیر طرح های توسعه و همچنین دارایی های غیرعملیاتی را در خود لحاظ نمی کند. به همین نسبت قیمت به عایدی موجود در بازار از آنچه مدل های ریاضیاتی ارایه می کنند انحراف دارد. این موضوع به تفصیل در کانال شبکه کارشناسان ارزشیابی سهام توسط جناب گمار بحث شده و توصیه می کنم مطالب شبکه مذکور را دنبال کنید.
@Irvaluation
در نگاهی دیگر می توان گفت که مثال بالا اهمیت توجه به «انسجام درونی مفروضات» در هنگام ارزشیابی سهام شرکت را نشان می دهد. واگرایی شدید مفروضات در روش های نسبی و تنزیل جریان نقدی و ... بایستی توجه تحلیلگر را به خود جلب کند. یعنی حتی اگر تحلیلگر در اتاق دربسته و بدون لحاظ کردن شرایط محیطی و تناسب مفروضات با واقعیات اقتصادی و صنعت اقدام به تدوین گزارش نماید، به هر حال بایستی به سازگاری درونی این مفروضات توجه نماید.
از دید سرمایه گذار نیز می توان به موضوع نگاه کرد. بایستی بررسی کرد که آیا ارایه کننده گزارش که در واقع مشاور سمت عرضه نیز محسوب می شود، تلاش نموده تا با بهره گیری از مفروضاتی فاقد انسجام درونی و بیرونی سهام شرکت را در قیمت هایی بالاتر از ارزش ذاتی آن به بازار عرضه کند؟ خصوصا اینکه نحوه فعلی عرضه اولیه در بازار که مبتنی بر روش ثبت سفارش است سرمایه گذاران را در معرض «مخاطرات اخلاقی» و «کژگزینی» بیشتری قرار داده است. تعداد بسیار بالای مشارکت کنندگان نوعی خاصیت «تنوع بخشی» و «توهم بیمه ای» ایجاد کرده است، به نوعی که یک فروشنده ممکن است تصور کند ایرادی ندارد اگر به جای 100 هزار تومان، 150 هزار تومان از 4 میلیون نفر جذب کند. اما در سطح کلان، سیاستگذار بایستی متوجه تبعات گسترش انگیزه های ناسالم ذکر شده در بلندمدت بر سلامت و تاب آوری بازار باشد.
1- Intrinsic P/E
2- Implied Cost of Equity
در پایان از آقایان علی بابایی و عباس گمار که نکاتی فنی را در جهت اصلاح و تکمیل مطلب فوق متذکر شدند تشکر می کنم.
یادداشت های مالی
@finnota
BY یادداشت های مالی
Share with your friend now:
tgoop.com/finnota/32