شاه اسماعیل صفوی یک دسته جلاد بنام چیگین یا گوشت خام خور داشت.کار ایشان آن بود که مقصران را بفرمان شاه زنده زنده می خوردند.این مجازات وحشیانه و نفرت انگیز ظاهرا از دوره حکومت مغول و تیمور از آسیای مرکزی به ایران سرایت کرده بود.آدم خواری شیوه های مختلفی داشت مثل زنده زنده کباب کردن ، گوشت دشمن را زنده زنده خوردن ، پوست کندن و گاها برای آنکه گوشت دشمنان و مخالفان دولت طعم لذیذی داشته باشد آنها را داخل دیگ های مخصوصی می پختند.البته باید توجه داشته باشید این عمل پست در امپراطوری عثمانی نیز رواج داشت. شاه اسماعیل هنگامی که بر شیبک خان ازبک پیروز شد به مریدان خویش صراحتا گفت: ” هر کسی سر مرا دوست دارد از گوشت این دشمن بخورد.” خواجه محمود ساغر چی – که از شاهدان عینی ماجرا بوده است – نقل میکند که پس از فرمان شاه ازدحام صوفیان برای خوردن جسد بی جان شیبک خان به جایی رسید که صوفی های شاه اسماعیل برای خوردن جسد بی جان شیبک خان به روی یکدیگر تیغ ها کشیده و به جان یکدیگر افتادند و آن مرده به خاک و خون آغشته را از یکدیگر ربوده و مانند لاشخوران می خوردند.

#صفویه