هامِش (علی سلطانی)

شکریست با شکایت (دعاهای رمضانی)
شکایت سوم

از فاصله بگویم و از آن شکایت کنم. خدایا، ما مدام از دوستان خود، از دوستدارانمان، از عزیزانمان دور می‌افتیم. دورافتادنی که معاشرت‌های شهدآمیز یارانِ همراه را از ما می‌گیرد و بر جانمان شرنگ دوری می‌ریزد. چرا؟ حکم ما دوری و دوستی نیست. دیدار و دوستی، معاشرت و دوستی، گوهر مطلوب ماست و از این گوهر، بارها دور می‌افتیم. چرا؟

خدایا دوری از موافقان و نزدیکی به ناموافقان، نفس ما را گرفت و جانمان را چروک کرد. جمع مشتاقان چرا پریشان می‌شود و پریشانیِ نامشتاقان چرا جمع؟ ما در رفع پریشانی خود، ما در دوای زخم‌های ناسور خود، ما در حیات‌بخشیِ به دقیقه‌های مرگ‌زای خود، ما در تداوم توان برای ادامه‌دادنِ خود، به دوستانمان، به نزدیکانمان، به دیدارشان، محتاجیم. چرا آسمان با ما کنار نمی‌آید و زمانه با ما می‌ستیزد و زمین از ما دریغ می‌کند و سقف یک‌رنگ آبیِ ما مشتاقان را در یک جا کنار هم نمی‌نشاند؟ ما چرا باید همیشه در حسرت و دریغِ دیدار یاران باشیم؟ تلخیِ هجر چه صفایی دارد که بر عسلِ جمع ترجیح داده می‌شود؟

خدایا، پیوندهای خونی و الفت‌های گران، به آسانی در کف ما نیفتادند. چه مرارت‌ها و چه جستن‌هایی که بر ما بار نشد تا بتوانیم پیوند و الفتی را حفظ کنیم و بپروریم. تو شاهدی که این دارایی‌های گران را ما ارزان به دست نیاوردیم. چرا پس فاصله چون مورچه و موریانه‌ بر انبار سرمایه‌ی ما می‌زند و خردخرد هر آنچه را با رنج اندوخته بودیم، می‌برد؟ چه کسی، کدام بیمه در کدام فلک، خسارت ما را می‌پردازد؟ فاصله چون دشمنی پُرکینه بر کاروان ما مدام هجوم می‌برد و آن اندک الفت و دوستی و پیوند‌های قدیم را هم با خود به یغما می‌برد.

از این فاصله‌ها، از این پریشانی‌ها، تک‌تک‌افتادن‌های جمع‌های پیشین، بر تو شکایت می‌بریم. فاصله نفس ما را گرفت و زیباترین چشم‌اندازها و هوش‌رباترین عطرها را با زهرش از چشممان انداخت. از کدام سو این بمب‌ها فرو می‌آیند و در میانه‌ی اتحاد و اجتماع‌های ما می‌افتد؟

سپاه پُرکینه‌‌ی فاصله را از ما دور کن. فکرش، واقعیتش، انتظارش، ما را پیر کرد؛ پیری‌های که بر سر گور پیوندها و الفت‌هایی است که عزرائیلِ فاصله جانشان را گرفت. قبل از مردنِ الفت‌ها و پژمردن مشتاقان، کاری کن. سد‌های وصال ما را بشکن خدا. ما سخت مجروحیم و داروی دیدار را از کف داده‌ایم. دزد فاصله را زندانی کن و مشتاقان را بیشتر به هم برسان.

#دعا
@Hamesh1

www.tgoop.com/hamesh1/1463

569 viewsedited  Mar 14, 2024 at 02:29

شکریست با شکایت (دعاهای رمضانی)
شکایت سوم

از فاصله بگویم و از آن شکایت کنم. خدایا، ما مدام از دوستان خود، از دوستدارانمان، از عزیزانمان دور می‌افتیم. دورافتادنی که معاشرت‌های شهدآمیز یارانِ همراه را از ما می‌گیرد و بر جانمان شرنگ دوری می‌ریزد. چرا؟ حکم ما دوری و دوستی نیست. دیدار و دوستی، معاشرت و دوستی، گوهر مطلوب ماست و از این گوهر، بارها دور می‌افتیم. چرا؟

خدایا دوری از موافقان و نزدیکی به ناموافقان، نفس ما را گرفت و جانمان را چروک کرد. جمع مشتاقان چرا پریشان می‌شود و پریشانیِ نامشتاقان چرا جمع؟ ما در رفع پریشانی خود، ما در دوای زخم‌های ناسور خود، ما در حیات‌بخشیِ به دقیقه‌های مرگ‌زای خود، ما در تداوم توان برای ادامه‌دادنِ خود، به دوستانمان، به نزدیکانمان، به دیدارشان، محتاجیم. چرا آسمان با ما کنار نمی‌آید و زمانه با ما می‌ستیزد و زمین از ما دریغ می‌کند و سقف یک‌رنگ آبیِ ما مشتاقان را در یک جا کنار هم نمی‌نشاند؟ ما چرا باید همیشه در حسرت و دریغِ دیدار یاران باشیم؟ تلخیِ هجر چه صفایی دارد که بر عسلِ جمع ترجیح داده می‌شود؟

خدایا، پیوندهای خونی و الفت‌های گران، به آسانی در کف ما نیفتادند. چه مرارت‌ها و چه جستن‌هایی که بر ما بار نشد تا بتوانیم پیوند و الفتی را حفظ کنیم و بپروریم. تو شاهدی که این دارایی‌های گران را ما ارزان به دست نیاوردیم. چرا پس فاصله چون مورچه و موریانه‌ بر انبار سرمایه‌ی ما می‌زند و خردخرد هر آنچه را با رنج اندوخته بودیم، می‌برد؟ چه کسی، کدام بیمه در کدام فلک، خسارت ما را می‌پردازد؟ فاصله چون دشمنی پُرکینه بر کاروان ما مدام هجوم می‌برد و آن اندک الفت و دوستی و پیوند‌های قدیم را هم با خود به یغما می‌برد.

از این فاصله‌ها، از این پریشانی‌ها، تک‌تک‌افتادن‌های جمع‌های پیشین، بر تو شکایت می‌بریم. فاصله نفس ما را گرفت و زیباترین چشم‌اندازها و هوش‌رباترین عطرها را با زهرش از چشممان انداخت. از کدام سو این بمب‌ها فرو می‌آیند و در میانه‌ی اتحاد و اجتماع‌های ما می‌افتد؟

سپاه پُرکینه‌‌ی فاصله را از ما دور کن. فکرش، واقعیتش، انتظارش، ما را پیر کرد؛ پیری‌های که بر سر گور پیوندها و الفت‌هایی است که عزرائیلِ فاصله جانشان را گرفت. قبل از مردنِ الفت‌ها و پژمردن مشتاقان، کاری کن. سد‌های وصال ما را بشکن خدا. ما سخت مجروحیم و داروی دیدار را از کف داده‌ایم. دزد فاصله را زندانی کن و مشتاقان را بیشتر به هم برسان.

#دعا
@Hamesh1

BY هامِش (علی سلطانی)