هامِش (علی سلطانی)

شکریست با شکایت (دعاهای رمضانی)
شکر ششم

خدایا، زیبایی‌شناسیِ من و شعف و شور حاصل از آن، یکی از مغفول‌ترین امکان‌ها و نعمت‌های من است. همه‌ی آن لحظاتی که امر زیبا را دیده‌ام و چشم‌هایم برق زده و خاطرم شِکّرین شده، شایسته‌ی شُکری ژرف بوده. من همیشه قدرت غریب آن را داشته‌ام که زیبا را از نازیبا، موزون را از نامووزن، هماهنگ را از غیرهماهنگ، تمییز دهیم. و اگر با نگاهی فلسفی به این توانایی می‌نگریستم، پرسشم این می‌شد که این چشم و ذهن زیبایی‌شناس و زیبایی‌اندیش را از کجا آوردم؟ خط‌کش و مقیاس زیبایی‌جوییِ من از کدام نهان و نهاد سربرآورده؟

خدایا، ادراک زیبایی به صرف ادراک هم محدود نماند. این ادراک به سراچه‌ی ذهن من ریخت و ذهن زیبایی‌گرای من را به زیبایی‌ای ملموس آراست. ماده‌ی زیبایی همان و آفرینش زیبای ذهن من هم همان. اگر موضوع مشاهده‌ی من زیبا بود، این زیبایی در دریای خلاقیت ذهن من، تصاعد یافت و سراسر جان مرا موج بلندی از زیبااندیشی و زیباآفرینی فراگرفت. شعر و نثر و موسیقی و مجسمه و نقاشی و سرود و سماع، کمترین بروز این جانِ سرمست شده بود.

خدایا، زیبایی‌اندیشی من را به اخلاق گره زد. گوشه‌های زمخت و نتراشیده‌ی صفات من را سوهان زد و از ناهماهنگی با زیبایی‌های جاری در هستی شرمنده کرد. خدایا، زیبایی‌گرایی من را استوار و برپا کرد و به ادامه‌دادن و نبریدن قوت داد؛ وقتی که با زیبایی قلابی برای ماندن و ریسمانی برای چنگ‌زدن پیدا کرد. خدایا، در زیرنهاد بسیاری از لذت‌های ماندگار و عمیق من، گرایش به زیبایی حاضر بود و من برای سهم فراوانی از بودن‌های رضایت‌بخش خود به آن مدیونم.

پرورگار زیبا و زیباآفرین، بخش فراوانی از ثانیه‌های لبریز از زیبایی، من غافل از شرابی بوده‌ام که می‌خوردم. من نشسته بر لب جوی روانِ زیبایی، توجه نداشتم که اکنون از کدام سرچشمه و آب شیرین سیراب می‌شوم. زیبایی نعمت همیشه برپا و مغفول من بوده است. من را به‌واسطه‌ی زیبایی‌های پُرشِکر و بی‌شُکرم ببخش. من بارها از زیبایی نوشیده‌ام و زیبا شده‌ام و زیبایی خلق کرده‌ام، بی‌آنکه عطر جاری در این خط بلند را خودآگاه باشم. خط ممتد زیبایی‌گرایی و زیبایی‌اندیشی را در من نه‌تنها به دلیل این غفلت‌ها قطع مکن، بلکه سررشته را به زیبایی‌های عمیق‌تر و ماناتر گره بزن. تداوم جریان زیبایی را در هستی، به جان زیبایی‌شناس من گره بزن و به منِ غافل این امکان را بده که با خلق امر زیبا، سهمی از حیات نهاد زیبایی در هستی باشم.

#دعا
@Hamesh1

www.tgoop.com/hamesh1/1468

671 viewsMar 17, 2024 at 02:54

شکریست با شکایت (دعاهای رمضانی)
شکر ششم

خدایا، زیبایی‌شناسیِ من و شعف و شور حاصل از آن، یکی از مغفول‌ترین امکان‌ها و نعمت‌های من است. همه‌ی آن لحظاتی که امر زیبا را دیده‌ام و چشم‌هایم برق زده و خاطرم شِکّرین شده، شایسته‌ی شُکری ژرف بوده. من همیشه قدرت غریب آن را داشته‌ام که زیبا را از نازیبا، موزون را از نامووزن، هماهنگ را از غیرهماهنگ، تمییز دهیم. و اگر با نگاهی فلسفی به این توانایی می‌نگریستم، پرسشم این می‌شد که این چشم و ذهن زیبایی‌شناس و زیبایی‌اندیش را از کجا آوردم؟ خط‌کش و مقیاس زیبایی‌جوییِ من از کدام نهان و نهاد سربرآورده؟

خدایا، ادراک زیبایی به صرف ادراک هم محدود نماند. این ادراک به سراچه‌ی ذهن من ریخت و ذهن زیبایی‌گرای من را به زیبایی‌ای ملموس آراست. ماده‌ی زیبایی همان و آفرینش زیبای ذهن من هم همان. اگر موضوع مشاهده‌ی من زیبا بود، این زیبایی در دریای خلاقیت ذهن من، تصاعد یافت و سراسر جان مرا موج بلندی از زیبااندیشی و زیباآفرینی فراگرفت. شعر و نثر و موسیقی و مجسمه و نقاشی و سرود و سماع، کمترین بروز این جانِ سرمست شده بود.

خدایا، زیبایی‌اندیشی من را به اخلاق گره زد. گوشه‌های زمخت و نتراشیده‌ی صفات من را سوهان زد و از ناهماهنگی با زیبایی‌های جاری در هستی شرمنده کرد. خدایا، زیبایی‌گرایی من را استوار و برپا کرد و به ادامه‌دادن و نبریدن قوت داد؛ وقتی که با زیبایی قلابی برای ماندن و ریسمانی برای چنگ‌زدن پیدا کرد. خدایا، در زیرنهاد بسیاری از لذت‌های ماندگار و عمیق من، گرایش به زیبایی حاضر بود و من برای سهم فراوانی از بودن‌های رضایت‌بخش خود به آن مدیونم.

پرورگار زیبا و زیباآفرین، بخش فراوانی از ثانیه‌های لبریز از زیبایی، من غافل از شرابی بوده‌ام که می‌خوردم. من نشسته بر لب جوی روانِ زیبایی، توجه نداشتم که اکنون از کدام سرچشمه و آب شیرین سیراب می‌شوم. زیبایی نعمت همیشه برپا و مغفول من بوده است. من را به‌واسطه‌ی زیبایی‌های پُرشِکر و بی‌شُکرم ببخش. من بارها از زیبایی نوشیده‌ام و زیبا شده‌ام و زیبایی خلق کرده‌ام، بی‌آنکه عطر جاری در این خط بلند را خودآگاه باشم. خط ممتد زیبایی‌گرایی و زیبایی‌اندیشی را در من نه‌تنها به دلیل این غفلت‌ها قطع مکن، بلکه سررشته را به زیبایی‌های عمیق‌تر و ماناتر گره بزن. تداوم جریان زیبایی را در هستی، به جان زیبایی‌شناس من گره بزن و به منِ غافل این امکان را بده که با خلق امر زیبا، سهمی از حیات نهاد زیبایی در هستی باشم.

#دعا
@Hamesh1

BY هامِش (علی سلطانی)