tgoop.com/hamesh1/1481
Last Update:
شکریست با شکایت (دعاهای رمضانی)
شکایت پانزدهم
خدایا، شکایت می‌کنم از عزم‌های سست، از گام‌های لرزان، از شروع‌های بی‌استمرارم. خدایا، بارها شد که اراده کردیم و به سوی خوبی و فضیلتی، به سوی تمرین و ارادتی، گام برداشتیم. اما دیری نگذشت که عزم سست شد و اراده به محاق رفت. من دوستدار فضیلت، پارسایی، تهذیب، مراقبه و سلامت نفس بوده‌ام، اما عزمم با این میل یاری نکرده است و همیشه عذر آورده. خدایا، این عزم چرا در مشغله‌های دون و اسراف‌های مبتذل، همراه من است، اما در پیمودن قله و ثبات در درستی در همراهی من لنگ می‌زند؟
من باید از این قصورها توبه آورم. بله. یعنی چه پس جای شکایت است؟ ولی این نه. من از کوتاهی‌هایم هزاران بار توبه می‌آرم. سرم افکنده است و تنبه و تلنگرم به خود برجا. عذاب من همان بس که با خود زمزمه کنم: گوهر پاک از کجا عالم خاک از کجا / بر چه فرو آمدید بار کنید این چه جاست؟ (۱) یا: عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی / ای پسر جام می‌ام ده که به پیری برسی / چه شکرهاست در این شهر که قانع شده‌اند / شاهبازان طریقت به مقام مگسی / کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش / وه که بس بی‌خبر از غلغل چندین جرسی؟
اما صادقانه بگویم خدایا، گاهی از وسعت و ژرفای میل به خطا و پستی در نزد خود حیران می‌شوم. چرا این‌گونه است؟ حکمتش چیست؟ این جمعیت پلشتی از کجا می‌آید؟ همین کشش فرومایه است که در من بلوایی به پا می‌کند و با میل دیگرم به صعود و پرورش و پاکی به جنگ برمی‌خیزد. و من در کناره، آن هنگام که سویه‌ی تباه پیروز می‌شود، می‌ایستم و زار می‌زنم. چرا لشکر تباه وجود من این‌قدر نیرومند و پرتوان است؟ چرا عزم من در مهار و توقف او این‌قدر شکست می‌خورد؟
خدای من، از شکایت ما عزم دل را بخوان. عزم ما صعود است و پرواز. عزم ما فلک است و مَلَک. اینکه اکنون کجاییم و پای بر خاک داریم یا افلاک، عیار دیدارت نباشد. اگر به پیروزیِ این عزم بنگری، کارنامه‌ی ما خراب است و لایق کرم نخواهیم بود. در عوض به سودای ما بنگر و شکایتمان را بررَس. خدایا، در جواب شکایت ما نفحه‌ای از شرق بِوَز و وجود ما را با آن معطر و مستحکم کن. عزم‌های ما تنها، کاری از پیش نمی‌برند. صف سیاهی و انبوهه‌ی تباهی بی‌یاریِ تو بر ما هجوم خواهند آورد و غزه‌ی ما را اسرائیل‌صفت اشغال و ویران خواهند کرد. آن‌هنگام کودکان پاکیِ ما زیر چکمه و بمباران جان خواهند داد. مگذار و مپسند این ویرانی و مرگ را. ما برای دفاع از پاکیِ خویش، ما برای پیروزی لشکر فضیلت‌هایمان، ما برای عزم‌هایی کوه‌افکن در پیمایش قله‌ها، منتظر قوت توییم. انتظارمان را نومید مکن. شکایتمان را بی‌پاسخ مگذار.
۱) ما به فلک بوده‌ایم یار ملک بوده‌ایم
باز همان جا رویم جمله که آن شهر ماست
خود ز فلک برتریم وز ملک افزون‌تریم
زین دو چرا نگذریم منزل ما کبریاست
گوهر پاک از کجا عالم خاک از کجا
بر چه فرود آمدیت بار کنید این چه جاست
(مولانا)
#دعا
@Hamesh1
BY هامِش (علی سلطانی)
Share with your friend now:
tgoop.com/hamesh1/1481