هامِش (علی سلطانی)

شکریست با شکایت (دعاهای رمضانی)
شکر شانزدهم

خدایا، برای تأخیر یا اجابت‌نشدن بسیاری از دعاهایم شکر می‌گویمت. بارها حاجت‌هایی داشتم، پیش‌افتادن‌هایی را می‌طلبیدم، اصرارهایی را می‌کردم، رفع عطش‌هایی را می‌جستم‌، اما همه به سدّ تأخیر یا تعطیل تو خوردند. من یکسره نیاز بودم، یکسره طلب بودم، اما هر چه کردم نشد که نشد. پس ملول گشتم، به خود پیچیدم، پُر از گلایه و بغض شدم. اما زمان که گذشت، به عقب که نگاه کردم، گفتم چه خوب، گفتم چه خیر. گفتم چه اسرارها بود که در دوران تمنا از آنها بی‌خبر بودم.

خدایا، برای من حضورت همیشه در وقت اجابت پیدا نشده. حتی گاهی بیش از برآورده‌شدن، برآورده‌‌نشدن مرا به ادراکِ محتشمت کشاند. من با پوست و استخوان تو را نه فقط در اجابت و تحقق، که در برهم‌خوردن تصمیم‌ها و نقض‌شدن همت‌ها هم شناختم. (۱) من آدمم و ناشکیب. این شناخت در وهله‌ی شتاب‌زده‌ی نخست، گاهی با بغض و گله بود. اما در خیلی از نمونه‌ها زمان نرم‌نرم به من فهماند که نشدن آن طلب چه نعمتی بود.

خدایا، بر ما سخت مگیر. دایره‌ی تحلیل ما محدود به دانستنی‌هاست و آن نشدن‌های ممدوح بیرون از آن دانستنی‌های ممکن بود. اسف‌بار که فضیلت صبر یا اعتماد به تو نیز در آن دوران‌ها از ما غایب شد. حال توبه می‌کنیم از آن شتاب‌های جاهلانه و از آن اعتمادهای غایبانه و هزاران بار شکر می‌گویم بر آن نشدن‌ها یا دیرشدن‌های عالمانه. تأخیر یا تعطیل حاجت ما از قدرت فراتر تو بود، اما این قدرت با خیرخواهی‌ات بر ما همراه شد.

خدایا، شکرِ عملی تأخیرها یا تعطیل‌های پیشین، توبه‌ی راستین بی‌صبری‌ها و شتابزدگی‌های ناصواب، و تقویت اعتماد به توست. و تشدید باور به خیرخواهی توست. پس در حاجت‌ها و دعاهای بعدی دستگیرم باش‌؛ که می‌دانم عاطفه و تشنگیِ پیش‌بینی‌ناپذیرِ در لحظه‌ام چه‌بسا دوباره مرا اسف‌بار به شتابزدگی و کم‌اعتمادی بکشاند. در تلاطم نیازها و مواج‌شدن حاجت‌ها، سکونی از جنس اعتماد و اطمینان را در من ایجاد کن. در همان لحظه که تشنه‌ی تحقق هرچه‌ زودترِ نیاز و حاجتی هستم، نعمت تأخیر یا تعطیل طلب‌های گذشته را به یادم بیاور تا آرام شوم. که حال می‌دانم که آرامش و قرار و اعتماد، شکر علمیِ تأخیر یا تعطیل‌ حاجت‌های پیشین است.

۱. عَرَفْتُ آللّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ العَزَائِمِ، وَحَلِّ آلْعُقُودِ، وَنَقْضِ آلْهِمَمِ. (امام علی)
خدای سبحان را به برهم‌خوردن تصمیم‌ها و گشوده‌شدن گره‌ها و نقض اراده‌ها شناختم.

#دعا
@Hamesh1

www.tgoop.com/hamesh1/1482

529 viewsedited  Mar 30, 2024 at 01:26

شکریست با شکایت (دعاهای رمضانی)
شکر شانزدهم

خدایا، برای تأخیر یا اجابت‌نشدن بسیاری از دعاهایم شکر می‌گویمت. بارها حاجت‌هایی داشتم، پیش‌افتادن‌هایی را می‌طلبیدم، اصرارهایی را می‌کردم، رفع عطش‌هایی را می‌جستم‌، اما همه به سدّ تأخیر یا تعطیل تو خوردند. من یکسره نیاز بودم، یکسره طلب بودم، اما هر چه کردم نشد که نشد. پس ملول گشتم، به خود پیچیدم، پُر از گلایه و بغض شدم. اما زمان که گذشت، به عقب که نگاه کردم، گفتم چه خوب، گفتم چه خیر. گفتم چه اسرارها بود که در دوران تمنا از آنها بی‌خبر بودم.

خدایا، برای من حضورت همیشه در وقت اجابت پیدا نشده. حتی گاهی بیش از برآورده‌شدن، برآورده‌‌نشدن مرا به ادراکِ محتشمت کشاند. من با پوست و استخوان تو را نه فقط در اجابت و تحقق، که در برهم‌خوردن تصمیم‌ها و نقض‌شدن همت‌ها هم شناختم. (۱) من آدمم و ناشکیب. این شناخت در وهله‌ی شتاب‌زده‌ی نخست، گاهی با بغض و گله بود. اما در خیلی از نمونه‌ها زمان نرم‌نرم به من فهماند که نشدن آن طلب چه نعمتی بود.

خدایا، بر ما سخت مگیر. دایره‌ی تحلیل ما محدود به دانستنی‌هاست و آن نشدن‌های ممدوح بیرون از آن دانستنی‌های ممکن بود. اسف‌بار که فضیلت صبر یا اعتماد به تو نیز در آن دوران‌ها از ما غایب شد. حال توبه می‌کنیم از آن شتاب‌های جاهلانه و از آن اعتمادهای غایبانه و هزاران بار شکر می‌گویم بر آن نشدن‌ها یا دیرشدن‌های عالمانه. تأخیر یا تعطیل حاجت ما از قدرت فراتر تو بود، اما این قدرت با خیرخواهی‌ات بر ما همراه شد.

خدایا، شکرِ عملی تأخیرها یا تعطیل‌های پیشین، توبه‌ی راستین بی‌صبری‌ها و شتابزدگی‌های ناصواب، و تقویت اعتماد به توست. و تشدید باور به خیرخواهی توست. پس در حاجت‌ها و دعاهای بعدی دستگیرم باش‌؛ که می‌دانم عاطفه و تشنگیِ پیش‌بینی‌ناپذیرِ در لحظه‌ام چه‌بسا دوباره مرا اسف‌بار به شتابزدگی و کم‌اعتمادی بکشاند. در تلاطم نیازها و مواج‌شدن حاجت‌ها، سکونی از جنس اعتماد و اطمینان را در من ایجاد کن. در همان لحظه که تشنه‌ی تحقق هرچه‌ زودترِ نیاز و حاجتی هستم، نعمت تأخیر یا تعطیل طلب‌های گذشته را به یادم بیاور تا آرام شوم. که حال می‌دانم که آرامش و قرار و اعتماد، شکر علمیِ تأخیر یا تعطیل‌ حاجت‌های پیشین است.

۱. عَرَفْتُ آللّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ العَزَائِمِ، وَحَلِّ آلْعُقُودِ، وَنَقْضِ آلْهِمَمِ. (امام علی)
خدای سبحان را به برهم‌خوردن تصمیم‌ها و گشوده‌شدن گره‌ها و نقض اراده‌ها شناختم.

#دعا
@Hamesh1

BY هامِش (علی سلطانی)