tgoop.com/hamesh1/1502
Last Update:
به یاد سید علیرضا بهشتی شیرازی و قربان بهزادیاننژاد
در بحبوحهی شلیک موشکها و پاسخ به تجاوز اسرائیل، دو شخصیت فرهنگی-سیاسی به زندان فراخوانده شدند. از حیث نمادین برای باریکبینان، چنین همزمانیهایی بسیار معنادار است! یکی جناب سید علیرضا بهشتی شیرازی و دیگری جناب قربان بهزادیاننژاد.
من با این دو شخصیت بزرگوار تنها یکبار افتخار ملاقات داشتهام. و آنهم برای برنامهی «نشانک» بود. جناب بهشتی شیرازی را برای کتاب راه باریک آزادی و جناب بهزادیاننژاد را در بحبوبهی کرونا برای کتاب طاعون و افول تمدن اسلامی.
علیرضا بهشتی شیرازی در سالهای گذشته با نشر وزین «روزنه» و ترجمهی (مشترک) کتابهای شاخصی همچون چرا ملتها شکست میخورند و راه باریک آزادی و آثاری دیگر، سهم گرانسنگی در ترویج مفاهیم نوی توسعه به زبان فارسی و نسبت آن با نظریههای فلسفهٔ سیاسی و دولت مدرن داشته است. اگر عالمان و نه جاهلان، گرامی داشته میشدند و اگر فضل و دانش و آزادگی گناه نبود، و اگر امر به معروف و نهی از منکر سیاسیِ حاکمان، اسیر در زندان مو و بدن نبود، کسی چون علیرضا بهشتی شیرازی با این خدمات فرهنگی و علمی باید قدر فراوان میدید و قدرت خدمت به جامعه مییافت. نه آنکه دوباره طعم گَس زندان را بچشد.
دکتر قربان بهزادیاننژاد نیز به همین گونه. ترجمههای خاص ایشان در حوزه تاریخ پزشکی و نسبت آن با تاریخ تمدنها و افول و بروز تحولهای اجتماعی در قرون میانه در جهان اسلام و غرب، تا جایی که من میدانم نمونهی شاخص دیگری در زبان فارسی ندارد. علاوه بر طاعون و افول تمدن اسلامی نوشتهی مایکل والترز دالس، پزشکی اسلامی در دورهی میانه به نویسندگی پتر ای پورمن، پزشکی در تمدن اسلامی نوشتهی دونالد کمپبل، ترجمه و تفسیر رسالهی قرابادین سمرقندی (در باب داروهای سنتی و خواص آنها) به تحقیق پروفسور مارتین لوی و نوری الخالدی بخشی از کوششهای علمی و فرهنگی جناب بهزادیاننژاد است.
این چند کلمه به یاد این دو شخصیت گرامی و کارهای علمی و فرهنگیشان، تنها و تنها ادای وظیفه است. به خوبی میدانم که اگر قرار بود با این قبیل تلنگرها و نقدهای ناچیز، سیاستی تغییر کند، تا به حال تغییر کرده بود. به صراحت میگویم که این چندخط و نظایر آن به این امید نوشته نمیشوند که امیدی به شنیدهشدن و تغییر سیاستها دارند. منِ آدم فرهنگی و نه سیاسی، بر خود وظیفه میدانم که از دو انسان خدوم و فرهیخته و فاضلی یاد کنم که افتخار معاشرتی کوچک با آنان داشتهام و امروز محروم از حقوق اجتماعی شدهاند. و بنویسم که خادمان ایران و اسلامی چون آنان جایشان هر جاست، جز زندان. بنویسم که وقتی موشکها «اقتدار پایدار» و «بازدارندگی آهنین» ایجاد میکنند، که مبنا «اشداء بینهم»! نباشد و در داخل کشور حداقلی از تفاهم، آزادی، همگرایی، رعایت حقوق فراگیر برای همهی ایرانیان با هر نوع گرایشی، و نه اقلیتی کوچک و زیادهخواه، تأمین باشد. فقط و فقط در آن صورت است که دولتهای معارض فکر تعرض به مرزهای این کشور را از ذهن پاک میکنند و دستاوردهای نظامی برای همهی ایرانیان حس تعلق میآفریند.
امیدوارم حال که ظلم زندان بر این دو شخصیت گرامی تحمیل شده، باز ثمرهاش ترجمه کتابهایی نظیر طاعون و تمدن اسلامی و چرا ملتها شکست میخورند، باشد. تا جایی که میدانم این دو کتاب در دورهی پیشینِ تحمل زندان این دو بزرگوار ترجمه شده است.
گفتوگویم با قربان بهزادیاننژاد دربارهی ترجمهی کتاب طاعون و افول تمدن اسلامی:
نسخهی کامل🔻:
https://youtu.be/DGpTJO7PO2E?si=eFmo0mJnXr5VLmz9
خلاصه🔻:
https://www.namavid.com/video/170432/epidemics-past-and-present
گفتوگویم با سید علیرضا بهشتی شیرازی دربارهی ترجمهی (مشترک با جعفر خیرخواهان) کتاب راه باریک آزادی:
نسخهی کامل🔻:
https://www.irna.ir/news/83818661/
نسخه خلاصه🔻:
https://www.irna.ir/news/83818667/
https://www.aparat.com/v/dzTsA
@Hamesh1
BY هامِش (علی سلطانی)
Share with your friend now:
tgoop.com/hamesh1/1502