هامِش (علی سلطانی)

برای آنانی که فقط به کَندن و رفتن فکر می‌کنند، برای آنانی که فقط در انزجار از وطن و اوضاعش شب و روز طی می‌کنند، برای آنانی که شب‌ها خوابِ نشستن هواپیما در سرزمین آرزوها را می‌بییند، یک‌ پرسش مدام تکرار می‌شود: برای چه باید اینجا بمانم؟ کِی‌ می‌روم؟ کِی خلاص می‌‌شوم؟

در مخیله‌ی آنان هم نمی‌گنجد که پس از مواجهه با واقعیتِ زندگی در کشوری تازه و بعد از پاره‌شدن ابر فانتزی‌ها و دشواریافتن «آسوده‌ترین» زندگی به دور از وطن و نزدیکان، آن پرسش قبلی با پرسشی تازه جایگزین می‌شود: برای چه باید دور از وطن بمانم؟ برای چه باید از وطن خارج شوم؟ برای چی نباید برگردم؟

قیر زمین‌گیر مهاجرت، تجربه‌ی مرگ‌مانند مهاجر، برای بسیاری، یعنی همین. یعنی فاصله‌ی زخمناک آن پرسش تا این پرسش.

#خرده‌نوشت‌ها
@Hamesh1

www.tgoop.com/hamesh1/1575

1.6K viewsedited  Jul 17 at 21:13

برای آنانی که فقط به کَندن و رفتن فکر می‌کنند، برای آنانی که فقط در انزجار از وطن و اوضاعش شب و روز طی می‌کنند، برای آنانی که شب‌ها خوابِ نشستن هواپیما در سرزمین آرزوها را می‌بییند، یک‌ پرسش مدام تکرار می‌شود: برای چه باید اینجا بمانم؟ کِی‌ می‌روم؟ کِی خلاص می‌‌شوم؟

در مخیله‌ی آنان هم نمی‌گنجد که پس از مواجهه با واقعیتِ زندگی در کشوری تازه و بعد از پاره‌شدن ابر فانتزی‌ها و دشواریافتن «آسوده‌ترین» زندگی به دور از وطن و نزدیکان، آن پرسش قبلی با پرسشی تازه جایگزین می‌شود: برای چه باید دور از وطن بمانم؟ برای چه باید از وطن خارج شوم؟ برای چی نباید برگردم؟

قیر زمین‌گیر مهاجرت، تجربه‌ی مرگ‌مانند مهاجر، برای بسیاری، یعنی همین. یعنی فاصله‌ی زخمناک آن پرسش تا این پرسش.

#خرده‌نوشت‌ها
@Hamesh1

BY هامِش (علی سلطانی)