این ویدئو همان دلیلی است که وقتی دکتر ظریف استعفا داد، نتانیاهو با خوشحالی نوشت «از دستش راحت شدیم»!

او در یک ویدئو با پس‌زمینه پرچم ایران، با استدلال به یهودیان جهان می‌گوید که صهیونیسم با ده فرمان پیامبرشان در تناقض است، به عزت و هویت آن‌ها آسیب می‌زند و امنیتشان را تهدید می‌کند. او نشان می‌دهد اتهام یهودستیزی - که مهم‌ترین حربه سیاسی صهیونیست‌هاست - به ایران نمی‌چسبد.

حالا تماشا کنید چطور در روزهای آینده لابی‌ها و دستگاه تبلیغاتی اسرائیل، اندیشکده‌هایی مانند FDD و بنگاه‌های جنگ روانی فارسی‌زبان مثل ایران‌اینترنشنال به او هجمه خواهند برد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1858586021384135160?t=gw5UtFFxexwUYVDMwlpoZw&s=19

توئیت حسام‌الدین آشنا

دکتر محمد جواد ظریف یک دارایی راهبردی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است.

‏ارزش این سردار سرفراز را از آقایان رسایی و کوچک زاده نپرسید؛ از ترامپ و یاهو بپرسید.

#گزارش_روز

🎥ببینید: همچون سرطان!

🔹«پایداری» انتصاب ظریف را سرطان زا خوانده؛ اما چه کسی برای کشور سرطانی ست؟ ظریف یا پایداری؟

به کانال انتخاب TV بپیوندید

@EntekhabTV_channel
@EntekhabTV_channel

اینطور پیش رفت:

ایران به طور کامل به برجام پایبند بود --> آمریکا از توافق خارج شد و سه کشور اروپایی به تعهدات خود عمل نکردند --> ایران تعهدات خود را کاهش داد تا آنها را به اجرای تعهداتشان وادار کند --> آمریکا و سه کشور اروپایی، با این انتظار که ایران یک‌جانبه به طور کامل پایبند بماند، فشارها بر ایران را افزایش دادند --> ایران در پاسخ، تعهدات خود را بیشتر کاهش داد --> آمریکا و سه کشور اروپایی بار دیگر فشارها را افزایش دادند --> ایران تعهدات خود را باز هم کاهش داد --> آمریکا و سه کشور اروپایی یک بار دیگر فشارها را افزایش دادند --> ایران تعهدات خود را حتی بیشتر کاهش داد --> آمریکا و سه کشور اروپایی باز هم فشارها را افزایش دادند‌--> ایران تعهدات خود را باز هم بیشتر کاهش داد...

آیا وقت آن نرسیده است که آمریکا و سه کشور اروپایی بفهمند ایران در برابر فشار پاسخ نمی‌دهد؟

دیوان کیفری بین‌المللی بالاخره حکم جلب نتانیاهو را صادر کرد. این بهترین اتفاق حقوقی در سال‌های اخیر است که تاثیرات سیاسی و حیثیتی قابل ملاحظه‌ای برای رژیم اسرائیل دارد.

کم‌ترین آن اینکه از این پس اتحادیه اروپا هیچ بهانه‌ای برای لغو قرارداد مشارکت خود با اسرائیل (وفق ماده ۲ قرارداد) ندارد.

این رویداد می‌تواند بستر حقوقی لازم را برای انواع ابتکارات دیپلماتیک‌ و سیاسی آماده کند. جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر و رسانه‌ای هم می‌توانند از این فرصت برای ایجاد «هزینه حیثیتی» برای شرکت‌های بین‌المللی که در اسرائیل سرمایه‌گذاری می‌کنند استفاده کنند و آن‌ها را به لغو فعالیت‌ها در آنجا وادار سازند. اگر از این فرصت با هوشمندی استفاده شود، دستاوردهای بی نظیری می‌توان حاصل کرد.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1859570566975393799?s=19

🔊فایل صوتی

آینده دولت پزشکیان |‌

گزیده‌ای از مناظره مهرزاد بروجردی و حمیدرضا جلایی‌پور


🔻 مهرزاد بروجردی: آیا ساختار موجود به دولت جدید امکان عمل می‌دهد؟!‌ کابینه آقای خاتمی و روحانی مگر ضعیف‌تر از کابینه دولت فعلی بودند؟! پزشکیان برنامه‌ای برای عمل، پیش رو ندارد.

🔻حمیدرضا جلایی‌پور: ایرانیان انقلاب‌آگاهند، نتیجه‌ی انقلاب لزوما این نیست که نظامی دموکراتیک‌تر بر سر کار بیاید. در چند ماه اخیر، تندروهای دو طرف به حاشیه رفتند و میانه‌ها باید از این ظرفیت استفاده کنند.


.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @AzadSocial
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

🔴هلند: نتانیاهو را در صورت حضور در هلند بازداشت می‌کنیم

وزیر خارجه هلند:
به تصمیم دادگاه کیفری بین‌المللی برای صدور حکم دستگیری نخست‌وزیر اسرائیل احترام می‌گذارد.

❇️ @baamdadeno

🔺قطعنامه جدید در وضعیتی متفاوت!

قطعنامه تروئیکای اروپایی با حمایت آمریکا درباره برنامه هسته‌ای ایران در شورای حکام تصویب شد. تصویب قطعنامه فارغ از محتوای آن، به معنای نادیده گرفتن هشدارها و تهدیدهای مکرر تهران بود.

این قطعنامه دومین از نوع خود علیه ایران ظرف شش ماه اخیر است که با 19 رای موافق، 12 ممتنع و 3 مخالف به تصویب رسید. علی رغم تحرکات گسترده دیپلماتیک ایران در دو روز اخیر، اما تغییر معناداری نسبت به قطعنامه قبلی در آرای موافق، مخالف و ممتنع رخ نداد؛ تنها با این اختلاف که قطعنامه ماه ژوئن با یک رای بیشتر (20 رای) تصویب شد و 12 رای ممتنع و 2 رای مخالف (یک رای کمتر) داشت.

قطعنامه جدید از مدیر‌کل آژانس می‌خواهد که تا نشست بعدی شورای حکام در ماه مارس آینده گزارش جامعی از وضعیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران ارايه دهد. همچنین از ایران خواسته است که «اقدامات ضروری و فوری» برای حل و فصل مسائل اختلافی پادمانی (دو سایت) انجام دهد.

تهران نیز فورا واکنش نشان داده و رئیس سازمان انرژی ایران دستور انجام اقدامات موثر، از جمله راه‌اندازی مجموعه‌ متنابهی از سانتریفیوژهای جدید و پیشرفته از انواع مختلف را صادر کرد.

اما ایران در عین حال بر تداوم همکاری‌های فنی و پادمانی با آژانس و آمادگی خود برای «تعامل سازنده» تاکید کرده است.

در حالی که تهدیدهای مکرر ایران به «پاسخ قاطع» در صورت صدور قطعنامه در سنگین‌تر شدن فضا به ویژه در داخل کشور سهیم بود، اما با اطمینان از قطعی شدن تصویب قطعنامه و پس از آن، تلاش شد از اهمیت آن کاسته شود.

هر چند محتوای قطعنامه تفاوت محتوایی چندانی با چند قطعنامه قبلی ندارد و فعلا خواستار اقدامات عملی چون ارجاع پرونده به شورای امنیت نشده است، اما تصویب آن در کنار دور تند تحریم‌ها و مواضع اروپا را نباید واکنشی انفعالی چه در پرونده هسته‌ای چه دیگر پرونده‌ها مانند جنگ اوکراین پنداشت، بلکه به نظر می‌رسد که خروجی راهبرد جدید و حساب شده طرف‌های غربی در قبال ایران است که با گام‌های تصاعدی عملیاتی می‌شود. از این رو هم ممکن است که این روند تا فعال شدن مکانیسم ماشه تداوم یابد؛ مگر این که در میانه راه اتفاقی خارق العاده مانع آن شود.

اما در کنار آن نباید از نظر هم دور داشت که هدف دیگر تصویب قطعنامه علیه ایران می‌تواند به نوعی بسترسازی و آماده کردن فضای بین‌الملل برای اقداماتی علیه برنامه هسته‌ای ایران نیز باشد. از این رو می‌توان گفت که از هم اکنون تا دستکم در دو سال اول دولت ترامپ، تنش غرب و ایران بسیار جدی‌تر و شدیدتر از قبل پیش رود.

تصویب قطعنامه پس از تهدیدهای بیشتر ایران نسبت به گذشته و همین سفر گروسی به تهران بیانگر این است که مدل سنتی مدیریت و کنترل تنش چه بسا دیگر جواب نمی‌دهد و تاثیری در محاسبات طرف مقابل نداشته است.

گویا دریافت طرف غربی با شمول آمریکا و اروپا این است که زمانه تشدید جدی فشار بر ایران و بکارگیری اهرم‌های فشار است. به همین خاطر هم بعید است که «فعلا» برای دیپلماسی و مذاکره جدی و بر اساس قواعد قبلی مذاکراتی اراده‌ای داشته باشد. از این منظر، احتمالا طرف‌های غربی قبل از شروع مذاکراتی جدی، در صرافت تشدید گام‌های خود و در انتظار تاثیر آن بر محاسبات طرف ایرانی با هدف عقب‌نشینی جدی در پرونده‌های متعدد مورد مناقشه است.

اما قابل توجه این که اروپا قبل از شروع به کار ترامپ و رونمایی از نسخه دوم فشار حداکثری او، این فشار را به سبک خود آغاز کرده است؛ در حالی که در دور اول ریاست جمهوری ترامپ هر چند عملا نتوانست در مقابل خروج او از برجام بایستد، اما دستکم مواضع اعلامی انتقادی گرفت؛ اما اکنون در دو بعد اعلامی و اعمالی از او پیشی گرفته است.

در این میان گویا برخی طرف‌های منطقه‌ای مانند عربستان نیز به این جمع‌بندی رسیده‌اند که ممکن است که تنش در منطقه دستکم در یکی دو سال آینده وارد مراحل پیشرفته‌ای شود و به همین خاطر از اکنون برای دور ماندن از ترکش‌های این تنش، مواضع خود را هدفمند تنظیم می‌کنند.

اما چنان که قبلا نیز گفته شد، این تنش ممکن است تا سر حد جنگ پیش برود، اما بعید است که ترامپ به دنبال جنگی منطقه‌ای در خاورمیانه باشد و چه بسا اگر دیپلماسی معطوف به تفاهمات و توافقی نیز شکل گیرد در لب پرتگاه جنگ و در لحظه‌ای حساس و سرنوشت‌ساز با هدف مهار اوضاع و جلوگیری از وقوع آن باشد. با این حال، قبل از شروع دوره ترامپ باید دید این مقطع زمانی دو ماهه تا آمدن او چگونه و به چه شکلی سپری می‌شود.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

دیوان کیفری بین‌المللی بخاطر جنایات نتانیاهو حکم جلبش را صادر کرد. جوزف بورل مسول سیاست خارجی اروپا، از این رای حمایت می‌کند.

@hamidrezajalaeipour

لیندزی گراهام (سناتور آمریکایی) قصد دارد قانونی را پیشنهاد دهد که کشورهایی را که به تعهدات خود بر اساس اساسنامه رم عمل کرده و با دیوان کیفری بین‌المللی برای بازداشت نتانیاهو و گالانت همکاری می‌کنند، تحریم کند.

این اولین بار نیست که ایالات متحده کشورها را به دلیل پایبندی به قوانین بین‌المللی مجازات می‌کند. پیش‌تر نیز علیه کشورهایی که به برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در رابطه با ایران متعهد بودند، تحریم‌های ثانویه اعمال کرده است.

اگر کشورها در برابر چنین زورگویی‌هایی در گذشته مقاومت کرده بودند، امروز شاهد چنین سطحی از نقض حاکمیت خود نبودند.

لیندزی گراهام (سناتور آمریکایی) قصد دارد قانونی را پیشنهاد دهد که کشورهایی را که به تعهدات خود بر اساس اساسنامه رم عمل کرده و با دیوان کیفری بین‌المللی برای بازداشت نتانیاهو و گالانت همکاری می‌کنند، تحریم کند.

این اولین بار نیست که ایالات متحده کشورها را به دلیل پایبندی به قوانین بین‌المللی مجازات می‌کند. پیش‌تر نیز علیه کشورهایی که به برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در رابطه با ایران متعهد بودند، تحریم‌های ثانویه اعمال کرده است.

اگر کشورها در برابر چنین زورگویی‌هایی در گذشته مقاومت کرده بودند، امروز شاهد چنین سطحی از نقض حاکمیت خود نبودند.

انجمن جامعه شناسی ایران با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی در روز علوم اجتماعی برگزار می کند: 
گردهمایی خانواده بزرگ علوم اجتماعی همراه با میزگرد تخصصی:
نسبت علوم اجتماعی با دانشگاه، دولت و نهادهای مدنی
دوشنبه 12 آذرماه 1403
ساعت 16 تا 20
خیابان استاد نجات اللهی(ویلا)، بوستان ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی

@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران

ایران به مردمانش زنده است.
هر چند نود درصد مردم استان سیستان و بلوچستان معتقدند در مقایسه با سایر استان‌ها، امکانات کمتری دارند و نیمی از آنها معتقدند امکانات در استان هم عادلانه توزیع نشده، اما نه تمایل به مهاجرت به خارج دارند و نه به استان‌های دیگر. همه آنها به ایرانی بودن افتخار می‌کنند.
(نظرسنجی تلفنی ایسپا از مردم استان سیستان و بلوچستان، ۲۹ مهر تا یک آبان ۱۴۰۳)

🔴 ۲۵ دستاوردِ قابل اعتنا در ۱۰۰ روز
 
✍🏻 محمدرضا جلائی‌پور
 
(منتشرشده در روزنامهٔ هم‌میهن - ۵ آذر ۱۴۰۳)

صد روز از رای اعتماد به کابینه و آغاز به کار عملیِ دولتِ چهاردهم گذشت. این دولت در شرایط بسیار دشوارِ بعد از دههٔ از دست‌رفتهٔ نود با میانگین رشدِ صفر و سه سال کاهش ظرفیت زیرساختی و حل مسالهِ دولت سیزدهم، ۵ سال افزایش شکاف حاکمیت و جامعه، و یک‌سال نسل‌کشی و آشوبناکی در منطقه، در انتخاباتی با مشارکت ۴۰ درصدی در مرحلهٔ اول و کسب رای ۲۶ درصد واجدین شرایط در مرحلهٔ دوم تشکیل شد و از روز تحلیف که با ترور اسماعیل هنیه در تهران همزمان شد در شرایط آستانه‌ایِ جنگ، تعلیقِ پیش از انتخابات آمریکا و برآمدنِ ترامپ و زیر فشار انباشت انواعِ مسائل بدون داشتن اکثریت همسو در مجلس آغاز به کار کرده است.

اما علی‌رغم این‌که امکاناتِ عملِ دولت محدودتر و ساختن دستاورد سخت‌تر بوده، در همین صد روز دستاوردهایی حاصل شده است که در ادامه برای نمونه به ۲۵ مورد اشاره می‌کنم:‌  
 
۱- راه یافتن چهار زن به کابینه (برای اولین بار)

۲- حضور اهل سنت در کابینه (برای اولین بار)

۳- انتخاب دو استاندار اهل سنت (برای اولین بار)

۴- انتخاب استاندار عرب (برای اولین بار)

۵- انتخاب استاندار بلوچ (برای اولین بار)

۶- پیشگیری از جنگ پرشدت علیه ایران (در شرایطِ پرمخاطرهٔ منطقه بعد از تجاوز اسرائیلِ نسل‌کش به ایران و‌ پاسخ نظامی ایران)

۷- توقف عملی بازداشت و خشونت فیزیکی علیه زنان توسط گشت‌های ارشاد

۸- آغاز مذاکرات هسته‌ای با اروپا و قدرتمند و دستاوردساز شدنِ دیپلماسیِ منطقه‌ای ایران (که از جمله به محکومیت حملهٔ اسرائیلِ نسل‌کش به ایران توسط عربستان و امارات انجامید)

۹- کسب ر‌أی اعتماد مجلس برای کل وزرای پیشنهادی رئيس جمهور (از جمله محمدرضا ظفرقندی، احمدی میدری، عباس عراقچی، عبدالناصر همتی و فرزانه صادق)

۱۰- انتخاب محمدجواد ظریف، شینا انصاری، زهرا بهروز آذر و عبدالکریم حسین‌زاده به عنوان معاونان راهبردی، محیط زیست، زنان و مناطقِ محرومِ رئیس جمهور

۱۱- انتخاب ده‌ها معاون وزیر و رئيس سازمانِ اصلاح‌گرا و باصلاحیت و سلامت، در وزارت‌خانه‌ها و معاونت‌های ریاست جمهوری

۱۲- توجه عمومی بیشترِ رئيس جمهور به حفاظت از محیط زیست (بیش از همهٔ رؤسای جمهور سابق)، از جمله با دستور توقف مازوت‌سوزی در چند نیروگاهِ آلایندهٔ کشور

۱۳- رسیدگی اصولی به پرونده و قربانیان ریزش معدن طبس (مواجهه‌ای ریشه‌ای‌تر از همهٔ سوانح معدنی قبلی در کشور)، از جمله درخواست تعطیلی ۷ معدن غیرایمنِ ذغال‌سنگ توسط وزیر کار از قوهٔ قضاییه

۱۴- رفع ممنوعیت کار تعدادی از هنرمندانِ شاخص

۱۵- شفاف‌تر و مشارکتی‌تر شدنِ نسبیِ فرآیند انتخاب اعضای کابینه (در شورای راهبری)

۱۶- گشایش نسبی در فرآیندهای مجوزدهی فیلم‌های‌ سینمایی، کنسرت‌های موسیقی، کتاب‌ها، تئاترها و نمایشگاه‌های هنرهای تجسمی و مدیریت جشنواره‌های فجر

۱۷- حضور مولوی عبدالحمید در دیدار با رئیس جمهور در سفر استانیِ سیستان و بلوچستان (بعد از دو سال افزایش شکاف میان اهلِ سنت و دولت)

۱۸- اجرا نشدن حکم زندانِ شروین حاجی‌پور و آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی و مدنی (همه از جمله با توافق‌سازی‌ها و رایزنی‌های رئيس جمهور)

۱۹- پس‌گرفته‌شدن شکایت‌های دستگاه‌های دولتی از روزنامه‌نگاران

۲۰- تایید بیش از ۵ هزار داوطلب که در دولت قبل در گزینش معلمی رد شده بودند

۲۱- کاهش کسری بودجه و افزایش شفافیت بودجه به نسبت سال قبل و تحویل به موقعِ بودجه به مجلس (بر خلاف سه سال قبل)

۲۲- بهبودِ معنادارِ رابطهٔ هم‌افزای دستگاه‌های دولتی با نهادهای مدنی و گروه‌های مرجع

۲۳- کاهش چشمگیرِ شکاف درون‌حاکمیتی، کاهش قطبش سیاسی و اجتماعی و تقویتِ میانهٔ توافق‌سازِ حل‌مساله‌گرا (همه از لوازم پیشگیری از خشونت و بسط امنیت و قدرت و توسعهٔ فراگیرِ ایران)

۲۴- بازگشت به تحصیل همهٔ دانشجویان اخراجیِ ۱۴۰۱ و بازگشت تعدادی از اساتید اخراج‌شده به دانشگاه‌‌ها

۲۵- سرمایه‌گذاریِ زیرساختی و توجه عملیِ دولت برای ارتقای خدمات عمومیِ آموزش و سلامت در محروم‌ترین مناطق ایران (بیش از همهٔ دولت‌های قبل)
 
آیا این دستاوردها کافی است؟ روشن است که نه. آیا بیش از این هم ممکن بود؟ لااقل در چند حوزه بله. آیا این دستاوردها قابل اعتنا است؟ بله، به ویژه اگر از اصلاحاتِ تدریجی انتظار انقلابِ دفعی نداشته باشیم و به شرایطِ زمینه‌ای بسیار دشوار کنونی توجه داشته باشیم. آیا این دستاوردها بدون توافق‌گرایی دولت ممکن می‌شد؟ به نظرم اغلب نه.

آیا این دستاوردها قابل تداوم است؟ به نظر می‌رسد با سرعت سنجیده و رویکرد وفاق‌گرایانه‌ای که رئيس جمهور در پیش گرفته و ذی‌نفعان گشایش را می‌افزاید، بله. وفاق یک‌طرفه نبوده و دستاوردهای دوطرفه داشته است، بسیار بیش از سیاست‌ورزی تنش‌پایه و قطبی‌سازِ قبلی.

@jalaeipour

سال‌هاست دستگاه تبلیغاتی اسرائیل و آمریکا و شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور هر کُنش و واکنش ایران در میدان را «ماجراجویی» و «فعالیت‌های بی‌ثیات‌کننده» می‌خوانند و هر توافق و تعامل در حوزه دیپلماسی را به «نوشیدن‌ جام زهر» تشبیه می‌کنند.

این ادبیات مغرضانه و هدفمند برای بدبین کردن افکار عمومی نسبت به نقش‌آفرینی ایران در مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی و ایجاد فشار روانی بر تصمیم‌گیران کشور طراحی شده است.

اما حقیقت این است که ایرانٍ امروز - پس از دو قرن مجاهدت و تلاش - اکنون از امنیت خود اطمینان پیدا کرده و وارد فاز توسعه اقتصادی شده است. در این راستا نیز از هر دو ابزار میدان و دیپلماسی برای تحقق اهداف راهبردی خود و شکل‌دهی به نظم جدید منطقه بهره می‌برد. امروز ایران همزمان به دنبال ایجاد ثبات در محیط پیرامونی خود و رفع موانع تجاری و اقتصادی است.

لازم است مردم و مسئولان با آگاهی از اهداف پشت پرده این فضاسازی‌ها، مسیر پیشرفت کشور را بدون تأثیرپذیری از این جنگ روانی دنبال کنند.

https://x.com/RezaNasri1/status/1861213306385547558?s=19

فایل صوتی صحبت‌های حمیدرضا جلائی‌پور در نشست «وفاق ملی» تحت عنوان:


وضعیت وفاق اجتماعی در جامعه ایران و مشکلات و امکانات دولت چهاردهم


٢٧/٨/١۴٠٣