tgoop.com/havalkordish/5356
Last Update:
ما مجبوریم از تاریخ و سرگذشت پیشینیان مان سر دربیاوریم!
کتاب یادداشت: کردستان عراق و مبارزات شیخ محمود حفید
نویسنده (به زبان کُردی): رفیق حلمی
ترجمه از زبان کردی به فارسی: عبدالله کاردانی
# هرچه بر روزهای عمرم افزوده شد بیشتر به این باور رسیدم که کُردها مادام از تجارب تلخ وشیرین و آزمون های سخت تاریخی و سرنوشت نیاکان خود سَر در نیاورند راه شان به سوی آینده دشوارتر می شود. از این منظر سال هاست خودم را مکلف کرده ام در کنار مطالعات روزمره، مستمرا کتابی از تاریخ سرزمین اجدادم، کُردهای ستمدیده را روی میز مطالعه ام داشته باشم.
# پیش از انقلاب با کتاب تاریخ کُرد و کُردستان آیت الله مردوخ آشنا شدم. پس از انقلاب نیز شرفنامه شرفخان بدلیسی، کُرد و کُردستان محمد امین زکی بگ، حدیقه ی ناصریه، جنبش سیاسی و روشنفکری کُرد رمزی قزاز و سپس هر جا نامی و نشانی از تاریخ کُردها می یافتم سَرَکی می کشیدم و توشه ای برمی چیدم. لکن در ده دوازده سال اخیر قصه متفاوت است و این بار نه از سَرِ کنجکاوی شخصی و یا تفریح و تفنن بلکه، سر درآوردن از تاریخ کُردها را به عنوان یک واجب ملی برخود فرض کردم. گرچه هنوز مدیونم و تا سیراب شدن راه زیادی درپیش دارم.
# در این مسیر کتاب "یادداشت های رفیق حلمی" از یاران دردمند شیخ محمود حفید را از دوست دلسوخته و زجر کشیده ام ماموسا عبدالله کاردانی به هدیه گرفتم. کتابی است قطور با بیش از 750 صفحه، اثری مهم از یک کُردِ دردمند و فرهیخته به نام رفیق حلمی که گوشه هایی از مبارزات مَلِک محمود کُرد در راه عزت وسربلندی کُردها را در قالب یادداشت های روزانه و گاه و بیگاه خود به تحریر کشیده است. در کمتر از یک ماه دل بدان سپردم و امروز خواندنش به پایان رسید. در این مدت بارها و بارها در صفحات این کتاب و همراه با نویسنده و مترجم دردآشنایش گریستم و غمی جانکاه برقلبم نشست از شنیدن آنچه برسر آن مردم ستمدیده و رهبر نستوه و پاکدل اش آمده است!
# در مورد شیخ محمود، حرفی برای گفتن ندارم. مطالعه کتاب از زاویه دید یک همراه عاشق جنبه هایی از شخصیت و مبارزاتش را به نمایش می گذارد و بیشتر از آن نیز در آثار تحلیلگران و منتقدان قیام وی به وفور آمده است. درمورد رفیق حلمی نویسنده زبردستی که مجموعه یادداشت هایش را درسه جلد به زبان کُردی نگاشته است هم حرفی زیاده بر متن کتاب ندارم. اما درمورد مترجم کتاب: ماموسا عبدالله کاردانی که مجسمه ی رنج و عشق و تلاش است برخود فرض می دانم چند جمله بگویم:
# ماموسا عبدالله کاردانی که گرچه دوران کودکی و نوجوانی و حتی جوانی بسیار سختی داشته است اما درکنار اراده پولادین و زکاوت وصف ناشدنی و هوش سرشار خود، سال های رنج را با تلاش و کار و درس خواندن تبدیل به روزهای خوشی می کند در کسوَتِ معلمی در شهرستان مریوان. دردمندانه باید گفت هنوز چند سالی از توشه گرفتن اش نگذشته بود که سکه ی انقلاب پنجاه و هفت روی زشت خود را به آقا معلم دلسوز و فداکار نشان می دهد و درپی یک سوء تفاهم جاهلانه و شیطنت نادانان وطنی، دستخوش سختی های طاقت فرسای سه سال زندان و آزارهای ناشی از آن می شود. اما او که در سایه درخت بلوط پرورش یافته بود بلوط آسا می ماند و مقاومت می کند و با یاری همسر فداکارش دگر بار زندگی را می سازد. بیش از سی سال بودن در خدمت صنعت کردستان نامی آشنا و محبوب از وی در ذهن فعالان اقتصادی کردستان برجای نهاد. در کنار کار و تلاش، برای زدودن فقر از چهره زادگاهش و نیز کمک به رشد و توسعه کُردستان – به ویژه پس از بازنشستگی – قلم به دست می گیرد و عشق خود به کُردستان را درقالب ترجمه کتاب هایی ارزشمند همچون "قلعه دمدم و یادداشت های رفیق حلمی" تجسم می بخشد. خود می گوید از کودگی دلبسته تاریخ بودم و هرچه بزرگتر شدم بر ضرورت آگاهی از آن برای کُردها واقف شدم. ترجمه روان و دلچسب کتاب خواننده را دنبال خود می کشاند.
# می دانم مطالعه یک کتاب 750 صفحه ای در نگاه اول سخت می آید – به ویژه در روزگاری که رویه راحت الحلقومی فضای مجازی - طاقت فرزندانمان را برای مطالعه کاسته است. اما پیشنهاد می کنم از مطالعه این کتاب و کتاب های تاریخی دیگری که مارا از سرگذشت کُرد مظلوم و ستمدیده آگاه می سازد غفلت نکنید. ما ناچاریم بدانیم چه به سرمان آمده است تا دریابیم راه برون رفت از این سیکل مرگبار تحت ستم بودن کدام است.
توسعه: کانال تلگرامی منوچهر کلشی پور
T.me/havalkordish
BY منوچهر کلشی پور
Share with your friend now:
tgoop.com/havalkordish/5356