tgoop.com/historianinBelarus/2143
Last Update:
”Таго, чаго я, калегі й суабывацелі, даўно так горача й моцна прагнуў, толькі зараз абставіны дазволілі нацешыцца. Нарэшце бачу вас, спраўныя ваяры, а пазіраючы на збройныя рады літоўскага рыкаралества, гледзячы на абывацеляў, з кім лёс дазволіў нарадзіцца на адной зямлі, пазіраючы на ўсё гэта, на людзей, ваюючых у сьвятой справе, у справе пакрыўджанай і разадранай Айчыны, верна вам тлумачу, якія пачуцьці гэты від абуджае ў маім сэрцы вуснамі жаўнера, кахаючага добрасумленнаець і праўду.
...Браты й таварышы мае! Калі вынікі вашых прац і бітваў дагэтуль не адпавядалі цалкам вашай мужнасьці й сьмеласьці байцовага люду, то я не прыпісваю гэта перавышаючаму ваярству нашых непрыяцеляў, а тым больш недахопу ў вас адвагі, бо хто ж мужней нашага войска, а прыпісваю гэта недаверу ўласным сілам і адвазе, гэтым фальшывым і няшчасным уяўленьням аб перавазе непрыяцеля, якія быццам бы нейкі фаталізм пасеяў у вашых радах. Жаўнеры, байцоўскія й вольныя! Сьцеражыцеся гэтых памылковых і крыўдзячых нас думак, штурхайце іх ад сваіх сардэц, як не вартых вольным людзям і якія замест перамогі й славы рыхтуюць вам згубу й ганьбу...”
BY Rodnaja historyja
Share with your friend now:
tgoop.com/historianinBelarus/2143