tgoop.com/hrhesab2/7786
Last Update:
🔻 آموزش وپرورش همچنان روی ریل ناکارآمدی!
✍ ابراهیم سحرخیز
▪️قرار بود با تدوین یک برنامه راهبردی ۲۰ ساله، ذیل دیگر اهداف راهبردی انقلاب در افق سال ۱۴۰۴، چشم اندازی فراهم شود تا سیاست گذاران، کارشناسان و مجریان تعلیم و تربیت با الهام از آن، تربیت نسلی پیشرو و آینده ساز را به عنوان سرمایه انسانی کشور در دستور کار قرار داده، ما را به سمت و سویی سوق دهند تا به عنوان جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در منطقه، الهام بخش دیگر کشورهای اسلامی در جهان باشیم.اگرچه این کار یعنی فرآیند تدوین، تصویب و ابلاغ آن با وقفه و تاخیری چند ساله همراه شد اما با گذشت سیزده سال از ابلاغ سند تحول بنیادین و یازده ساله شدن کتاب سیاست های کلی ایجاد تحول در آموزش وپرورش که تاکنون آمد و شد هشت وزیر را به خود دیده است شرایط به گونه‌ای رقم خورده است که به باور بیشتر صاحب نظران و کارشناسان، نبود عدالت و کیفیت در نظام آموزشی ایران، حکایت از عملیاتی نشدن سندی دارد که در تحلیل گفتمانی آموزش و پرورش، اجماع و اتفاقی روی آن نیست.گویا «هنوز تا رسیدن به ادبیاتی مشترک یا واحد در مفهوم عملیات اجرای سند»، فرسنگ ها راه باقی است.
▪️ مردم حق دارند بپرسند شما که سخن از تحول می گویید
ـ چرا در سیزده سال اخیر، در تمامی کلان شهرها،ثبت نام در مدارس دولتی یک نوبته و مجهز با تراکم مناسب و قابل قبول، به آرزویی دست نیافتنی برای دانش آموزان تبدیل شده است؟!
ـ آیا متون یا محتوای درسی نوپدید توانسته اند در باور یا اذهان عمومی جامعه،سودمند، موثر یا رشد دهنده تر از قبل جلوه کنند؟! یا توانسته ایم در تربیت، جذب و نگهداشت معلمانی پر انگیزه، توانمند و حرفه‌ای تر از گذشته، گام های رو به جلو برداریم یا همچنان دغدغه امروز معلم، نان است و معیشت؟!
ـ چرا در مقایسه با گذشته،از رشد روزافزون مدارس مقتدر با حضور مدیرانی مشارکت جو، ارتقاء دهنده تر یا مسلط تر در جمع مدارس دولتی خبری نیست؟! این آرمان شهری که شما وعده آن را می دهید کجاست؟!
ـ چرا باید ۴۱ درصد از دانش آموزان ایرانی از رسیدن به پایین ترین سطح یادگیری عاجز باشند که این میزان حتی در بین دانش آموزان مدارس روستایی پسرانه به ۷۰ درصد می رسد؟!
- دولت چگونه می تواند خود را متعهد
به اجرای تحول در آموزش وپرورش بداند در حالی که در عمل،نه تنها برای پرداخت سهم واقعی آن از منابع عمومی کشور ، قدمی برنداشته که از قضا در چند سال گذشته ،کاهش بیشتر را نیز در کاسه آموزش وپرورش گذاشته است؟!
▪️خسرو صادقی بروجنی در تحلیل چرایی انقلاب سال ۱۳۵۷، می نویسد کشوری ثروتمند مانند ایران با منابع زیرزمینی و نیروی انسانی فراوان با قرار گرفتن در راهبردی ترین نقطه جهان ، از داشتن مدیریتی کارآمد برای تبدیل فرصت ها به امکاناتی برای توسعه عادلانه و انسانی بی بهره مانده است که این امر محدود به امروز نیست و ریشه های تاریخی دارد.او در ادامه با اشاره به گزارش گروه مشاوران دانشگاه هاروارد که در سال ۱۳۴۱ برای تدوین برنامه سوم عمرانی به ایران آمده بودند می نویسد:« این گروه یک سال پس از خروج از ایران در گزارشی مفصل با پرداختن به مشکلات نظام اداری و برنامه ریزی در ایران به ۲۰ معضل اشاره می کنند که برخی از آنها عبارت بودند از:
ـ کلی گویی و فقدان جزییات در برنامه ها
ـ ترجیح توسعه های فیزیکی و عمرانی بر توسعه اجتماعی
ـ بی توجهی به نظرات مخالف در قبال اهداف طرح ها و برنامه ها
ـ بیان امید و آرزو ها به جای هدف در برنامه
ـ وفاداری به گروه نه به ساختار در سازمان های دیوان سالار
ـ پریشانی و آشفتگی بازیگران
ـ غالب بودن رویکرد ارائه ظن و گمان به جای تحلیل های علمی
ـ بیماری جلسه بازی با هدف سبک کردن بار مسوولیت.
ـ فقدان شفافیت و پاسخگویی در قبال رفتارهای اداری
ـ تمایل به تعارفات و پذیرش یا تبعیت از خوشایند ترین راه حل مسأله.
ـ رفیق بازی و گروه گرایی به جای روابط رسمی.
او مشکل را در نظام فشل اداری و برنامه ریزی جستجو می کند که اصلاح آن، نیازمند اراده در نظام سیاسی کشور است.
▪️باید گفت سازمانی به نام برنامه و بودجه همراه با دیگر متولی نظام اداری کشور یعنی سازمان اداری و استخدامی که هنوز تکلیفشان با آموزش وپرورش دولتی روشن و شفاف نیست نه تنها در خروج قطار آموزش وپرورش از ریل تحول و کارآمدی بی تقصیر نیست که از قضا در این واقعه یکی از مسببان واقعی است.تا زمانی که آموزش وپرورش نتواند با تبدیل شدن به امر ملی و فراهم شدن شاخص ها و استانداردهای معین شده برای سنجش نظام آموزشی در یک بازه زمانی تعریف شده در سر لیست سازمان برنامه و بودجه قرار نگیرد دل بستن به توسعه و تحول در این آموزش وپرورش امید واهی بیش نیست.
🆔@hrhesab2
BY حرفِ حساب 🇮🇷
Share with your friend now:
tgoop.com/hrhesab2/7786