حرفِ حساب 🇮🇷

🔻 گنده گویی و بزرگ نمایی ممنوع!

✍ ابراهیم سحرخیز

▪️گنده گویی، مجیز بافی، پاچه خواری، لاف زنی و ژاژ خایی، خودمرجعی، دستاورد سازی، طرح ادعای بزرگ و باور ناپذیر، غلوهای آماری مخدوش تا راه اندازی پروپاگاندا در رسانه های اجاره‌ای و پول بگیر، تمامی آنها را باید در ردیف گزارش های مهمل و پوچی دانست که شوربختانه در حال تبدیل شدن به سندرمی پرتکرار و فراگیر در نظام دیوان سالار ایرانی است. کاری به غایت مذموم و ناپسند که بارها و بارها در تذکرات عالمانه و راهبردی رهبرانقلاب، همواره مدیران کشور را از آن پرهیز داده و بر صحت سنجی در گزارش ها، اعم از توصیف های آماری و پژوهشی، تاکید داشته و دارند.این نشانگان در نظام اداری ایران، مسأله ای دیرپا، عمیق و ریشه دار است که به تکرار در مطالب نوشتاری سیاحان و ایران شناسان غربی نیز از آن یاد شده است.

▪️ عارضه ای که انتظار می رفت با به ثمر نشستن انقلاب اسلامی در ایران، با حاکم شدن فرهنگ خود باوری، واقع گرایی، تقویت روحیه انتقادپذیری و تاب آوری در مدیران، میدان ندادن به چاپلوسان و متملقان، از نظام اداری و آموزشی ما رخت بر بسته، با عاملان و آمران آن، برخوردی جدی و قاطع به عمل آید، درست نظیر برخوردی که امام خمینی (ره ) در واکنش به سخنان مبالغه آمیز مرحوم فخرالدین حجازی از خود نشان دادند.چرا باید معاون تازه منصوب شده وزیر آموزش وپرورش، از شوق و ذوق چنین انتصابی، چنان به وجد آمده، در وصف وزیر ،عباراتی را بر زبان برانند که مثل و مانند آن را باید در تذکره اولیای شیخ عطار از زبان مریدان بایزید بسطامی یا کذا و کذا شنید.
با تمام ارادتی که برای آقای وزیر به عنوان یک معلم با اخلاق و متواضع، البته تا الان، قائل بوده و هستم، انتساب مشارالیه به القابی مانند «مشرف ترین، مسلط ترین و با تجربه ترین یا متخصص ترین ها» در تاریخ یک صد ساله مدرسه داری نوین در ایران را دقیقاً مصداق آشکار بزرگ نمایی و مبالغه دانسته، بر زبان جاری شدن چنین کلماتی، آن هم از سوی معاونی که قرار است تولیت یکی از کلیدی ترین معاونت ها یعنی تمیشت امور تربیتی و پرورشی میلیون ها دانش آموز ایرانی را بر عهده بگیرد، اصلأ زیبنده نمی دانم.

▪️چرا که مبالغه در ستایش از مافوق، نه با خلق حسن و مکارم اخلاق می سازد نه با منشور حکمرانی أمیر مومنان!
عزیز برادر ! به قول حافظ :
« نه هرکه سر بتراشد قلندری داند
نه هرکه چهره بر افروخت دلبری داند».
مگر شوخی است القابی مثل متخصص ترین یا دانشمند ترین را، آن هم در نهاد و سازمانی مثل آموزش وپرورش که از دیر باز تا کنون به پیش قراولی و سردمداری «فرهنگ و اندیشه » در ایران مشهور و مفتخر است را مثل نقل و نبات، خرج این و آن کنیم! خیلی ها هنوز هم ابا دارند دانشمندان و مفاخری مانند امثال پرویز ناتل خانلری، علی اصغر حکمت یا عیسی صدیق اعلم، غلامحسین شکوهی ها و ...را که آثار نوشتاری فاخر و فراوانی را از خود به جای گذاشته اند را« دانشمندترین ها» یا «متخصص ترین ها » در تاریخ تعلیم و تربیت بخوانند تا چه رسد به کسانی که تکلیفشان معلوم است.
طرح ادعای بزرگ، اما نادرست که برای جامعه نخبگانی یا هدف ما، باور کردنی نیست را هم باید مشمول همان گزارش های پوچ و مهملی دانست که بر زبان آوردن آن از سوی یک مدیر عالی رتبه ،جز اشاعه دروغ و بی اعتمادی، ارمغانی به همراه نخواهد داشت.

▪️گاهی وزیر چیزی می گوید اما مشاور او چیز دیگری،درست در نقطه مقابل آن! به عنوان نمونه، وزیر پیشین آموزش وپرورش در ۱۴ اردیبهشت ماه سال جاری، یعنی ۱۴۰۳، می گوید « ما در آستانه الگو شدن برای جهان هستیم و کسی که ( جایی ) می تواند این الگو شدن را رقم بزند نظام تعلیم و تربیت ( آموزش وپرورش) است.
اکنون گذشته از وضعیت آموزش وپرورش در کیفیت آموزش، نابرابری های تربیتی، نابسامانی در مدارس عادی دولتی، جایگاه آموزش عمومی ایران در آزمون های بین المللی تیمز و پرلز، نتایج امتحانات نهایی و قس علی هذا، کاشف به عمل می آید، آقای مشاور« با اعلام نارضایتی از عملکرد تبلیغی ۲۳ هزار طلبه در آموزش و پرورش مصاحبه کرده می گویند« ما در تبلیغ فشل هستیم»امید دارم روز و روزگاری را شاهد باشیم که در گفتار یا نوشتارهای مدیریتی، جز شفافیت، راستگویی و صداقت، حق گویی یا واقع گرایی، چیز دیگری را شاهد نباشیم.

🆔@hrhesab2

www.tgoop.com/hrhesab2/7848

2.3K viewsMar 11 at 08:58

🔻 گنده گویی و بزرگ نمایی ممنوع!

✍ ابراهیم سحرخیز

▪️گنده گویی، مجیز بافی، پاچه خواری، لاف زنی و ژاژ خایی، خودمرجعی، دستاورد سازی، طرح ادعای بزرگ و باور ناپذیر، غلوهای آماری مخدوش تا راه اندازی پروپاگاندا در رسانه های اجاره‌ای و پول بگیر، تمامی آنها را باید در ردیف گزارش های مهمل و پوچی دانست که شوربختانه در حال تبدیل شدن به سندرمی پرتکرار و فراگیر در نظام دیوان سالار ایرانی است. کاری به غایت مذموم و ناپسند که بارها و بارها در تذکرات عالمانه و راهبردی رهبرانقلاب، همواره مدیران کشور را از آن پرهیز داده و بر صحت سنجی در گزارش ها، اعم از توصیف های آماری و پژوهشی، تاکید داشته و دارند.این نشانگان در نظام اداری ایران، مسأله ای دیرپا، عمیق و ریشه دار است که به تکرار در مطالب نوشتاری سیاحان و ایران شناسان غربی نیز از آن یاد شده است.

▪️ عارضه ای که انتظار می رفت با به ثمر نشستن انقلاب اسلامی در ایران، با حاکم شدن فرهنگ خود باوری، واقع گرایی، تقویت روحیه انتقادپذیری و تاب آوری در مدیران، میدان ندادن به چاپلوسان و متملقان، از نظام اداری و آموزشی ما رخت بر بسته، با عاملان و آمران آن، برخوردی جدی و قاطع به عمل آید، درست نظیر برخوردی که امام خمینی (ره ) در واکنش به سخنان مبالغه آمیز مرحوم فخرالدین حجازی از خود نشان دادند.چرا باید معاون تازه منصوب شده وزیر آموزش وپرورش، از شوق و ذوق چنین انتصابی، چنان به وجد آمده، در وصف وزیر ،عباراتی را بر زبان برانند که مثل و مانند آن را باید در تذکره اولیای شیخ عطار از زبان مریدان بایزید بسطامی یا کذا و کذا شنید.
با تمام ارادتی که برای آقای وزیر به عنوان یک معلم با اخلاق و متواضع، البته تا الان، قائل بوده و هستم، انتساب مشارالیه به القابی مانند «مشرف ترین، مسلط ترین و با تجربه ترین یا متخصص ترین ها» در تاریخ یک صد ساله مدرسه داری نوین در ایران را دقیقاً مصداق آشکار بزرگ نمایی و مبالغه دانسته، بر زبان جاری شدن چنین کلماتی، آن هم از سوی معاونی که قرار است تولیت یکی از کلیدی ترین معاونت ها یعنی تمیشت امور تربیتی و پرورشی میلیون ها دانش آموز ایرانی را بر عهده بگیرد، اصلأ زیبنده نمی دانم.

▪️چرا که مبالغه در ستایش از مافوق، نه با خلق حسن و مکارم اخلاق می سازد نه با منشور حکمرانی أمیر مومنان!
عزیز برادر ! به قول حافظ :
« نه هرکه سر بتراشد قلندری داند
نه هرکه چهره بر افروخت دلبری داند».
مگر شوخی است القابی مثل متخصص ترین یا دانشمند ترین را، آن هم در نهاد و سازمانی مثل آموزش وپرورش که از دیر باز تا کنون به پیش قراولی و سردمداری «فرهنگ و اندیشه » در ایران مشهور و مفتخر است را مثل نقل و نبات، خرج این و آن کنیم! خیلی ها هنوز هم ابا دارند دانشمندان و مفاخری مانند امثال پرویز ناتل خانلری، علی اصغر حکمت یا عیسی صدیق اعلم، غلامحسین شکوهی ها و ...را که آثار نوشتاری فاخر و فراوانی را از خود به جای گذاشته اند را« دانشمندترین ها» یا «متخصص ترین ها » در تاریخ تعلیم و تربیت بخوانند تا چه رسد به کسانی که تکلیفشان معلوم است.
طرح ادعای بزرگ، اما نادرست که برای جامعه نخبگانی یا هدف ما، باور کردنی نیست را هم باید مشمول همان گزارش های پوچ و مهملی دانست که بر زبان آوردن آن از سوی یک مدیر عالی رتبه ،جز اشاعه دروغ و بی اعتمادی، ارمغانی به همراه نخواهد داشت.

▪️گاهی وزیر چیزی می گوید اما مشاور او چیز دیگری،درست در نقطه مقابل آن! به عنوان نمونه، وزیر پیشین آموزش وپرورش در ۱۴ اردیبهشت ماه سال جاری، یعنی ۱۴۰۳، می گوید « ما در آستانه الگو شدن برای جهان هستیم و کسی که ( جایی ) می تواند این الگو شدن را رقم بزند نظام تعلیم و تربیت ( آموزش وپرورش) است.
اکنون گذشته از وضعیت آموزش وپرورش در کیفیت آموزش، نابرابری های تربیتی، نابسامانی در مدارس عادی دولتی، جایگاه آموزش عمومی ایران در آزمون های بین المللی تیمز و پرلز، نتایج امتحانات نهایی و قس علی هذا، کاشف به عمل می آید، آقای مشاور« با اعلام نارضایتی از عملکرد تبلیغی ۲۳ هزار طلبه در آموزش و پرورش مصاحبه کرده می گویند« ما در تبلیغ فشل هستیم»امید دارم روز و روزگاری را شاهد باشیم که در گفتار یا نوشتارهای مدیریتی، جز شفافیت، راستگویی و صداقت، حق گویی یا واقع گرایی، چیز دیگری را شاهد نباشیم.

🆔@hrhesab2

BY حرفِ حساب 🇮🇷