"مجمع دیالکتیک اومانیسم" 🪽🤍

『 عالمِ آز ونیاز 』

❒همه همِّ انسان جز عالم آز ونیاز نیست و آنچه را که سه پلیدی می‌دانم و از همه نفرین شده‌تر هستند شهوترانی، قدرت طلبی و خودخواهی‌اند که از آنها پلیدتر چیزی نشناسم؛بر آنم که آنها را خوب و انسانی تر بسنجم. ترازو را بر فراز دریای خروشان نگه داشته و او را همچون شاهدی به نظارت می‌طلبم اکنون ترازو تعادلی کامل دارد آن سه پلیدی را در کفه می‌نهم آنگاه کفه دیگر پاسخی سنگین‌تر در بر دارد

❒شهوترانی: چیزی جز پشمینه پوشی تحقیر کنندهِ تن و خواری بر آن نیست همچون دارِ کیفر که همه دینداران آن را نفرین کرده‌اند شهوترانی برای مردم فرومایه به شعله‌ای کوچک می‌ماند که همواره آنها را می‌سوزاند و زهری خوش گوار برای پژمردگان است اما برای آنها که اراده‌ای همچون اراده شیر دارند نیمروز است. شهوت رانی شادکامی بزرگ و راهی است برای دستیابی به یک شادکامی بزرگتر؛ زیرا بسیاری در پی دستیابی به یک زندگی زناشویی هستند و عده‌ای نیز در پی دستیابی به یک زندگی والاتر. اکنون بر آنم دور اندیشه هایم نرده کشم و واژه‌هایم را نیز در آن قرار دهم از این می‌ترسم که مبادا مورد یورش خوکان و شهوترانان قرار گیرند

❒قدرت طلبی تازیانه آتشینِ سنگدلان، شکنجه‌ای بس هراس انگیز که قدرتمندان در اختیار دارند. عذابی وحشتناک که شعله‌ای فروزان آن هر خرمنی را به آتش می‌کشد. قدرت طلبی به خرمگسی سمج می‌ماند که از خودبینان جدا نمی‌شود فضیلت‌های مشکوک را به باد تمسخر می‌گیرد و از هر سرکوب و هر غروری سواری می‌گیرد. قدرت طلبی زلزله‌ای است شکافندهِ هر آنچه توخالی و پوسیده؛شکافندهِ گورهای آراسته و پرسشی است برای پاسخ‌های کهن و نو. قدرت طلبی که انسان‌ها را به تعظیم و تکریم وا می‌دارد و او را از هر مار و خوکی پست‌تر می‌کند تا سرانجام از شدت این همه حقارت، از درون فریاد برآورد. قدرت طلبی آنگاه که تصمیم به فرود از فراز برای کسب قدرت کند؛کیست که آن را ضعیف و ناتوان بنامد زیرا هیچ نشانی از ضعف و ناتوانی در آن نیست.! بلندی همواره پابرجا نیست هر کوهی سرانجام در دره فرو می‌ریزد و هر انسان والا مقامی روزی منزلت خود را از دست می‌دهد.

❒خودخواهی با کلام‌های نیک و بد خود حصاری امن پدید می‌آورد و خود را ایمن می‌دارد گویی در مرغزاری مقدس منزل کرده و از این روست که هر پستی و حقارتی را از خود دور می‌دارد خردمندانی را پست و حقیر می‌شمارد که دم از حقارت می‌زنند زیرا به راستی،خردی نیز هست که در تاریکی شکوفا شود ورشد کند. آنهایی را که خود را در خدمت سگ صفتان قرار داده‌اند پست و حقیر می‌داند و افرادی را که مطیعانه در خدمت سگ صفتان هستند بی‌ارزش می‌شمارد که از نظر او آنها از سگ صفتان نیز پست‌تر و حقیرترند.خودخواهی، آنها را که پای حقِ خود نمی‌ایستند و سر به دفاع بر نمی‌دارند آنهایی را که تفاله‌هایِ زهراگین را سر می‌کشند و نگاه‌های شرورانه دشمن را تحمل نمی‌کنند از خود می‌راند و آنها را پست و حقیر می‌داند زیرا آنها را برده صفتانی می‌داند که با همه چیز و همه کس کنار می‌آیند.

╭─ɢʀᴏᴜᴘ ┈┈┈┈┈┈•✧𝑚𝑒𝑙𝑖𝑠𝑠𝑎
🏛➛ @humanismpsychology
╰──┈•™       

Telegram

0:50

رویین روان

#سه_پلیدی #شهوترانی #قدرت_طلبی #خودخواهی

www.tgoop.com/humanismpsychology/1367

2.0K views𝓶𝓮𝓵𝓲𝓼𝓼𝓪, edited  Feb 8 at 21:17

『 عالمِ آز ونیاز 』

❒همه همِّ انسان جز عالم آز ونیاز نیست و آنچه را که سه پلیدی می‌دانم و از همه نفرین شده‌تر هستند شهوترانی، قدرت طلبی و خودخواهی‌اند که از آنها پلیدتر چیزی نشناسم؛بر آنم که آنها را خوب و انسانی تر بسنجم. ترازو را بر فراز دریای خروشان نگه داشته و او را همچون شاهدی به نظارت می‌طلبم اکنون ترازو تعادلی کامل دارد آن سه پلیدی را در کفه می‌نهم آنگاه کفه دیگر پاسخی سنگین‌تر در بر دارد

❒شهوترانی: چیزی جز پشمینه پوشی تحقیر کنندهِ تن و خواری بر آن نیست همچون دارِ کیفر که همه دینداران آن را نفرین کرده‌اند شهوترانی برای مردم فرومایه به شعله‌ای کوچک می‌ماند که همواره آنها را می‌سوزاند و زهری خوش گوار برای پژمردگان است اما برای آنها که اراده‌ای همچون اراده شیر دارند نیمروز است. شهوت رانی شادکامی بزرگ و راهی است برای دستیابی به یک شادکامی بزرگتر؛ زیرا بسیاری در پی دستیابی به یک زندگی زناشویی هستند و عده‌ای نیز در پی دستیابی به یک زندگی والاتر. اکنون بر آنم دور اندیشه هایم نرده کشم و واژه‌هایم را نیز در آن قرار دهم از این می‌ترسم که مبادا مورد یورش خوکان و شهوترانان قرار گیرند

❒قدرت طلبی تازیانه آتشینِ سنگدلان، شکنجه‌ای بس هراس انگیز که قدرتمندان در اختیار دارند. عذابی وحشتناک که شعله‌ای فروزان آن هر خرمنی را به آتش می‌کشد. قدرت طلبی به خرمگسی سمج می‌ماند که از خودبینان جدا نمی‌شود فضیلت‌های مشکوک را به باد تمسخر می‌گیرد و از هر سرکوب و هر غروری سواری می‌گیرد. قدرت طلبی زلزله‌ای است شکافندهِ هر آنچه توخالی و پوسیده؛شکافندهِ گورهای آراسته و پرسشی است برای پاسخ‌های کهن و نو. قدرت طلبی که انسان‌ها را به تعظیم و تکریم وا می‌دارد و او را از هر مار و خوکی پست‌تر می‌کند تا سرانجام از شدت این همه حقارت، از درون فریاد برآورد. قدرت طلبی آنگاه که تصمیم به فرود از فراز برای کسب قدرت کند؛کیست که آن را ضعیف و ناتوان بنامد زیرا هیچ نشانی از ضعف و ناتوانی در آن نیست.! بلندی همواره پابرجا نیست هر کوهی سرانجام در دره فرو می‌ریزد و هر انسان والا مقامی روزی منزلت خود را از دست می‌دهد.

❒خودخواهی با کلام‌های نیک و بد خود حصاری امن پدید می‌آورد و خود را ایمن می‌دارد گویی در مرغزاری مقدس منزل کرده و از این روست که هر پستی و حقارتی را از خود دور می‌دارد خردمندانی را پست و حقیر می‌شمارد که دم از حقارت می‌زنند زیرا به راستی،خردی نیز هست که در تاریکی شکوفا شود ورشد کند. آنهایی را که خود را در خدمت سگ صفتان قرار داده‌اند پست و حقیر می‌داند و افرادی را که مطیعانه در خدمت سگ صفتان هستند بی‌ارزش می‌شمارد که از نظر او آنها از سگ صفتان نیز پست‌تر و حقیرترند.خودخواهی، آنها را که پای حقِ خود نمی‌ایستند و سر به دفاع بر نمی‌دارند آنهایی را که تفاله‌هایِ زهراگین را سر می‌کشند و نگاه‌های شرورانه دشمن را تحمل نمی‌کنند از خود می‌راند و آنها را پست و حقیر می‌داند زیرا آنها را برده صفتانی می‌داند که با همه چیز و همه کس کنار می‌آیند.

╭─ɢʀᴏᴜᴘ ┈┈┈┈┈┈•✧𝑚𝑒𝑙𝑖𝑠𝑠𝑎
🏛➛ @humanismpsychology
╰──┈•™       

BY "مجمع دیالکتیک اومانیسم" 🪽🤍