کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران / خبرنامه تخصصی

(بخش دوم مقاله چرا به نظام حقوقی ...)

🔻درحالی‌که با خطر قریب‌الوقوع تغییرات اقلیمی و تشدید سریع نظامی‌گری روبه‌رو هستیم، آشکار است که به نظام[بین المللی] نیاز داریم که مردم را حول ایده عدالت متحد کند. نظام حقوقی بین‌المللی که طرف قدرتمندان را نگیرد، چنانچه پیش‌تر توسط متفکران مختلف پیشنهاد شده است.برای مثال، آلخاندرو آلوارز، حقوقدان برجسته شیلیایی، حدود ۷۰ سال پیش مفهوم "حقوق بین‌الملل جدید" را پیشنهاد کرد. او در دوران قضاوت خود در دیوان بین‌المللی دادگستری (1946-1955) استدلال کرد که سنت حقوقی اروپایی، که بخش بزرگی از حقوق بین‌الملل بر آن استوار است، برای رسیدگی به مسائل حقوقی در مناطقی مانند قاره آمریکا ناکافی است.آلوارز در مجموعه‌ای از نظرات مخالف در پرونده‌های رسیدگی شده در دیوان که وی دخیل بود، خواستار یک "حقوق بین‌الملل جدید" شد که شرایط تاریخی خاص دوران استعمارزدایی را در نظر بگیرد و منافع و دیدگاه‌های کشورهای تازه استقلال‌یافته را منعکس کند.در آن زمان، کشورهای جنوب جهانی به‌طور آشکاری تلاش کردند حقوق بین‌الملل را به نفع خود بازتعریف کنند. بااین‌حال، کشورهای پیشرفته اقتصادی از نفوذ خود برای از بین بردن این تلاش‌ها استفاده کردند.

🔻ما اکنون در یک مقطع تاریخی قرار داریم که آن تلاش‌ها باید احیا شوند تا ایده یک نظام حقوقی بین‌المللی[جدید] زنده بماند. اقدام درباره فلسطین می‌تواند محرک این تغییر باشد، زیرا نسل‌کشی در غزه نمادی از الگوهای گسترده‌تر سلطه و بهره‌کشی است که نظام جهانی کنونی را تعریف می‌کند.

🔻کشورهای جنوب جهانی در حال تلاش برای اخراج اسرائیل از سازمان ملل هستند. همچنین، طوماری با امضای ۵۰۰ حقوقدان، از مجمع عمومی سازمان ملل خواسته است که برای حفظ مشروعیت خود، اسرائیل را از این نهاد خارج سازد. در واکنش به این تلاش‌ها، کنگره آمریکا نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، ارسال و تهدید کرد که در صورت برگزاری چنین رأی‌گیری، بودجه سازمان ملل را قطع خواهد کرد. اگرچه نفوذ لابی آمریکا در سازمان ملل بر کسی پوشیده نیست، اما تهدید علنی به قطع بودجه سازمان ملل در صورت انجام وظایف عادی آن، نوعی کاربرد قوه قهریه اقتصادی است که اقتدار این نهاد و اصول حقوق بین‌الملل را به‌طور آشکار از بین می برد.

🔻اگر آمریکا تصمیم بگیرد کل بودجه سازمان ملل را قطع کند، راه‌حل روشن است – انتقال سازمان ملل از آمریکا و اروپا به کشوری در جنوب جهانی. انتقال مقر سازمان ملل از نیویورک، نه‌تنها هزینه‌ها را به‌شدت کاهش می‌دهد، بلکه حمایت کشورهای جنوب جهانی را از آن افزایش داده و مشارکت قوی‌تری را برای آن فراهم می‌کند. همچنین، این انتقال، معضل یک نهاد حقوقی بین‌المللی را که به طور مداوم،‌ دولت میزبان مقر آن مرتکب جنایاتی بوده است که آن نهاد برای جلوگیری از آنها ایجاد شده، برطرف می‌کند.

🔻از نظر نهادی، تاریخ به‌وضوح این نیاز را نشان می‌دهد که ساختارهای تثبیت کننده قدرت‌های امپریالیستی مانند شورای امنیت سازمان ملل، صندوق بین‌المللی پول، و بانک جهانی باید منحل شوند. رهبران جنبش‌های استعمارزدایی، از جمله توماس سانکارا و آمیلکار کابرال، پیشگام این درخواست‌ها بودند. مجمع عمومی سازمان ملل و دیوان بین‌المللی دادگستری به‌عنوان تریبون‌هایی برای انعکاس صدای کشورهای جنوب جهانی، باید قدرت بیشتری داشته باشند . این همان موضوعی است که "محمد بجاوی" قاضی الجزایری[دیوان بین المللی دادگستری در سالهای طولانی 1982 تا 2001] بارها بر آن تأکید کرده است.

🔻علاوه بر این، اکنون فرصتی برای تدوین سریع حقوق بین الملل نوین فراهم شده است که بر تلاش‌های تاریخی برای ایجاد یک نظم حقوقی بین‌المللی جدید بنا خواهد شد.[کشورهای واقع در] جزایر اقیانوس آرام[همراه با دولتهای دیگر] در حال حاضر با درخواست از دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) برای صدور رأی در مورد مسئولیت دولت‌ها در قبال تغییرات اقلیمی، محدودیت‌های حقوق بین‌الملل را به چالش می‌کشند. ائتلاف موسوم به پِراگرِسیو اینترنشنال، که متشکل از سازمان‌های پیشرو در سراسر جهان است، اخیراً تلاش کرده است برخی از ابتکارات گذشته را احیا و پروژه‌ای را برای تدوین چارچوبی جهت ایجاد یک نظم اقتصادی بین‌المللی جدید راه‌اندازی کرده است.

🔻قدرت در وحدت صداها نهفته است و مردم جنوب جهانی در تجربه مشترک خود از سلطه و سرکوب اقتصادی و فیزیکی متحد هستند. برای تحقق چنین تغییری، جریان های سیاسی باید همسو شوند حتی اگر فقط برای مدتی کوتاه باشد.

🔻شرایط کنونی، شامل نسل‌کشی، استعمار نو، بحران اقلیمی و مصونیت شرم‌آور [ناقضان حقوق بشر]، وظیفه‌ای را بر دوش ما می‌گذارد که وضعیت موجود را بازنگری کنیم. بدبینی چیزی نیست که توان پذیرش آن را داشته باشیم. ما باید پایه‌های یک نظام حقوقی بین‌المللی جدید را بنا کنیم که فضیلت را نه در قدرت، بلکه در عدالت بیابد.

@IHRCIRAN

www.tgoop.com/ihrciran/13195

173 viewsedited  Feb 17 at 21:01

(بخش دوم مقاله چرا به نظام حقوقی ...)

🔻درحالی‌که با خطر قریب‌الوقوع تغییرات اقلیمی و تشدید سریع نظامی‌گری روبه‌رو هستیم، آشکار است که به نظام[بین المللی] نیاز داریم که مردم را حول ایده عدالت متحد کند. نظام حقوقی بین‌المللی که طرف قدرتمندان را نگیرد، چنانچه پیش‌تر توسط متفکران مختلف پیشنهاد شده است.برای مثال، آلخاندرو آلوارز، حقوقدان برجسته شیلیایی، حدود ۷۰ سال پیش مفهوم "حقوق بین‌الملل جدید" را پیشنهاد کرد. او در دوران قضاوت خود در دیوان بین‌المللی دادگستری (1946-1955) استدلال کرد که سنت حقوقی اروپایی، که بخش بزرگی از حقوق بین‌الملل بر آن استوار است، برای رسیدگی به مسائل حقوقی در مناطقی مانند قاره آمریکا ناکافی است.آلوارز در مجموعه‌ای از نظرات مخالف در پرونده‌های رسیدگی شده در دیوان که وی دخیل بود، خواستار یک "حقوق بین‌الملل جدید" شد که شرایط تاریخی خاص دوران استعمارزدایی را در نظر بگیرد و منافع و دیدگاه‌های کشورهای تازه استقلال‌یافته را منعکس کند.در آن زمان، کشورهای جنوب جهانی به‌طور آشکاری تلاش کردند حقوق بین‌الملل را به نفع خود بازتعریف کنند. بااین‌حال، کشورهای پیشرفته اقتصادی از نفوذ خود برای از بین بردن این تلاش‌ها استفاده کردند.

🔻ما اکنون در یک مقطع تاریخی قرار داریم که آن تلاش‌ها باید احیا شوند تا ایده یک نظام حقوقی بین‌المللی[جدید] زنده بماند. اقدام درباره فلسطین می‌تواند محرک این تغییر باشد، زیرا نسل‌کشی در غزه نمادی از الگوهای گسترده‌تر سلطه و بهره‌کشی است که نظام جهانی کنونی را تعریف می‌کند.

🔻کشورهای جنوب جهانی در حال تلاش برای اخراج اسرائیل از سازمان ملل هستند. همچنین، طوماری با امضای ۵۰۰ حقوقدان، از مجمع عمومی سازمان ملل خواسته است که برای حفظ مشروعیت خود، اسرائیل را از این نهاد خارج سازد. در واکنش به این تلاش‌ها، کنگره آمریکا نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، ارسال و تهدید کرد که در صورت برگزاری چنین رأی‌گیری، بودجه سازمان ملل را قطع خواهد کرد. اگرچه نفوذ لابی آمریکا در سازمان ملل بر کسی پوشیده نیست، اما تهدید علنی به قطع بودجه سازمان ملل در صورت انجام وظایف عادی آن، نوعی کاربرد قوه قهریه اقتصادی است که اقتدار این نهاد و اصول حقوق بین‌الملل را به‌طور آشکار از بین می برد.

🔻اگر آمریکا تصمیم بگیرد کل بودجه سازمان ملل را قطع کند، راه‌حل روشن است – انتقال سازمان ملل از آمریکا و اروپا به کشوری در جنوب جهانی. انتقال مقر سازمان ملل از نیویورک، نه‌تنها هزینه‌ها را به‌شدت کاهش می‌دهد، بلکه حمایت کشورهای جنوب جهانی را از آن افزایش داده و مشارکت قوی‌تری را برای آن فراهم می‌کند. همچنین، این انتقال، معضل یک نهاد حقوقی بین‌المللی را که به طور مداوم،‌ دولت میزبان مقر آن مرتکب جنایاتی بوده است که آن نهاد برای جلوگیری از آنها ایجاد شده، برطرف می‌کند.

🔻از نظر نهادی، تاریخ به‌وضوح این نیاز را نشان می‌دهد که ساختارهای تثبیت کننده قدرت‌های امپریالیستی مانند شورای امنیت سازمان ملل، صندوق بین‌المللی پول، و بانک جهانی باید منحل شوند. رهبران جنبش‌های استعمارزدایی، از جمله توماس سانکارا و آمیلکار کابرال، پیشگام این درخواست‌ها بودند. مجمع عمومی سازمان ملل و دیوان بین‌المللی دادگستری به‌عنوان تریبون‌هایی برای انعکاس صدای کشورهای جنوب جهانی، باید قدرت بیشتری داشته باشند . این همان موضوعی است که "محمد بجاوی" قاضی الجزایری[دیوان بین المللی دادگستری در سالهای طولانی 1982 تا 2001] بارها بر آن تأکید کرده است.

🔻علاوه بر این، اکنون فرصتی برای تدوین سریع حقوق بین الملل نوین فراهم شده است که بر تلاش‌های تاریخی برای ایجاد یک نظم حقوقی بین‌المللی جدید بنا خواهد شد.[کشورهای واقع در] جزایر اقیانوس آرام[همراه با دولتهای دیگر] در حال حاضر با درخواست از دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) برای صدور رأی در مورد مسئولیت دولت‌ها در قبال تغییرات اقلیمی، محدودیت‌های حقوق بین‌الملل را به چالش می‌کشند. ائتلاف موسوم به پِراگرِسیو اینترنشنال، که متشکل از سازمان‌های پیشرو در سراسر جهان است، اخیراً تلاش کرده است برخی از ابتکارات گذشته را احیا و پروژه‌ای را برای تدوین چارچوبی جهت ایجاد یک نظم اقتصادی بین‌المللی جدید راه‌اندازی کرده است.

🔻قدرت در وحدت صداها نهفته است و مردم جنوب جهانی در تجربه مشترک خود از سلطه و سرکوب اقتصادی و فیزیکی متحد هستند. برای تحقق چنین تغییری، جریان های سیاسی باید همسو شوند حتی اگر فقط برای مدتی کوتاه باشد.

🔻شرایط کنونی، شامل نسل‌کشی، استعمار نو، بحران اقلیمی و مصونیت شرم‌آور [ناقضان حقوق بشر]، وظیفه‌ای را بر دوش ما می‌گذارد که وضعیت موجود را بازنگری کنیم. بدبینی چیزی نیست که توان پذیرش آن را داشته باشیم. ما باید پایه‌های یک نظام حقوقی بین‌المللی جدید را بنا کنیم که فضیلت را نه در قدرت، بلکه در عدالت بیابد.

@IHRCIRAN

BY کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران / خبرنامه تخصصی