ایران ورجاوند ™ Irān-i Varjāvand

🌀 قلم ناتراز حاشیه‌نویسی و نق‌زنی

در آستانه نوروز هستیم و نو شدن طبیعت که آن را به همگان شادباش می‌گوییم. ای کاش که در این نوروز و نو شدن سال و طبیعت، نو شدن کردار و قلم برخی را نیز ببینیم که سالیانی است توگویی خود را تراز و متر و معیار اخلاق و ادب و علم می‌دانند و اگر عملکرد کسانی به مذاقشان خوش نیاید و منافعشان را فراهم نکند، عقده‌گشایی پیشه می‌کنند و قلم ناتراز خود را با حاشیه‌نویسی و نق‌زنی، با شعر این شاعر و آن شاعر می‌آرایند تا بلکه تراز یابد و خوش جلوه کند، درحالی‌که پس سطور و بین سطور این حاشیه‌نوشته‌ها پر از خودخواهی‌ها و منافع و غرض‌های شخصی است.

برخی که با قلم ناتراز و کهنه و پوسیده خود نه از برای منافع میهنی که از برای منافع شخصی و بربستن طرفی برای خود، به این موضوع و آن موضوع، به این شخص و به آن شخص، به این مدیر و به آن مدیر می‌تازند.

قلم‌های پوسیده‌ای از این دست، نه از برای نقد و اعتلای علمی، که برای نق‌زنی و هجمه و باج‌خواهی از این و آن از برای دست‌یابی به فلان طرح و فلان پروژه و عضویت در هیئت رییسه و هیئت علمی این گردهمایی و آن همایش است که اگر دست نیابند، نق‌زنی حسدوارشان آغاز می‌شود و دیگران را مورد هجمه قرار می‌دهند که چرا فلان شخص و فلان کس را عضو همایش کرده‌اید؛ درحالی‌که توگویی نمی‌دانند، رسیدن به چنین جایگاه‌هایی رسمی دارد و آدابی، نه هجمه و باج‌خواهی.

به‌راستی از پس این همه سال نق‌زنی و حاشیه‌نویسی علیه این باستان‌شناس و آن باستان‌شناس، این مدیر و آن مدیر، این کس و آن کس، خود شما کدام چراغ را در باستان‌شناسی افروخته‌اید و کدام بخش باستان‌شناسی ایران را سر و سامان داده‌اید که به همان فرمان می‌رانید و چنین طلب‌کارید؟

در این نوبهار، قلم ناتراز و کهنه و فرسوده نق‌زنی و باج‌خواهی خود را بشکنید و به کناری بنهید و قلم تازه‌ای از برای منافع میهنی به دست بگیرید که این قلم را سودی است برای همه ایرانیان.

www.tgoop.com/iranvarjavand/10225

463 viewsMar 19 at 04:09

🌀 قلم ناتراز حاشیه‌نویسی و نق‌زنی

در آستانه نوروز هستیم و نو شدن طبیعت که آن را به همگان شادباش می‌گوییم. ای کاش که در این نوروز و نو شدن سال و طبیعت، نو شدن کردار و قلم برخی را نیز ببینیم که سالیانی است توگویی خود را تراز و متر و معیار اخلاق و ادب و علم می‌دانند و اگر عملکرد کسانی به مذاقشان خوش نیاید و منافعشان را فراهم نکند، عقده‌گشایی پیشه می‌کنند و قلم ناتراز خود را با حاشیه‌نویسی و نق‌زنی، با شعر این شاعر و آن شاعر می‌آرایند تا بلکه تراز یابد و خوش جلوه کند، درحالی‌که پس سطور و بین سطور این حاشیه‌نوشته‌ها پر از خودخواهی‌ها و منافع و غرض‌های شخصی است.

برخی که با قلم ناتراز و کهنه و پوسیده خود نه از برای منافع میهنی که از برای منافع شخصی و بربستن طرفی برای خود، به این موضوع و آن موضوع، به این شخص و به آن شخص، به این مدیر و به آن مدیر می‌تازند.

قلم‌های پوسیده‌ای از این دست، نه از برای نقد و اعتلای علمی، که برای نق‌زنی و هجمه و باج‌خواهی از این و آن از برای دست‌یابی به فلان طرح و فلان پروژه و عضویت در هیئت رییسه و هیئت علمی این گردهمایی و آن همایش است که اگر دست نیابند، نق‌زنی حسدوارشان آغاز می‌شود و دیگران را مورد هجمه قرار می‌دهند که چرا فلان شخص و فلان کس را عضو همایش کرده‌اید؛ درحالی‌که توگویی نمی‌دانند، رسیدن به چنین جایگاه‌هایی رسمی دارد و آدابی، نه هجمه و باج‌خواهی.

به‌راستی از پس این همه سال نق‌زنی و حاشیه‌نویسی علیه این باستان‌شناس و آن باستان‌شناس، این مدیر و آن مدیر، این کس و آن کس، خود شما کدام چراغ را در باستان‌شناسی افروخته‌اید و کدام بخش باستان‌شناسی ایران را سر و سامان داده‌اید که به همان فرمان می‌رانید و چنین طلب‌کارید؟

در این نوبهار، قلم ناتراز و کهنه و فرسوده نق‌زنی و باج‌خواهی خود را بشکنید و به کناری بنهید و قلم تازه‌ای از برای منافع میهنی به دست بگیرید که این قلم را سودی است برای همه ایرانیان.

BY ایران ورجاوند ™ Irān-i Varjāvand