وُهومَن اَمشاسِپَند

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ بر این باور، بدی ها را نه خداوند، که انسان می‌آفریند. نیکی و بدی زاییده‌ی اندیشه‌ی انسان است. در بینش اشوزرتشت، انسان بر پایه ی قانون اَشا (هنجار هستی یا نظام خلقت)، دارای «اختیار» است. بر این قانون و نظام - که همان خواست و اراده خداوند است - انسان، آزاد…

✅ پس در بینش اشوزرتشت، اراده‌ی خداوند یا نظام آفرینش بر این قرار گرفته است، که انسان با توانایی اندیشیدن آفریده شود و نیز آزاد باشد که به هر گونه بیندیشد و به هر گونه برگزیند. در این صورت، انسان آزاد است که نیک بیندیشد یا بد. به عبارت دیگر، بنا به قانون تغییر ناپذیر اَشا (هنجار هستی یا خواست خداوند)، دو گوهر همزاد و متضادِ موجود در هستی، طبیعتاً در اندیشه‌ی انسان نیز کارسازند، و این تضاد که بنیاد آفرینش است تنها در این جا، یعنی اندیشه‌ی آزاد انسان، می‌تواند ارزش بیافریند و نیکی یا بدی را بوجود آورد. به بیان ساده‌تر، در جهان بیکران هستی، هر کجا که پدیده‌ی اندیشمندی چون انسان، وجود نداشته باشد، ارزشی با مفهوم نیک یا بد نیز وجود ندارد. تصوّر این حقیقت، بسیار ساده است که در همین کُره‌‌ی زمین اگر انسان وجود نداشت یا این که از بهره‌ی هوشی پایینی در سطح جانوران دیگر برخوردار بود و نمی توانست این چنین نیندیشد، بد یا خوب هم وجود نداشت. حیوانی که توانایی اندیشیدن ندارد. تنها به حکم غریزه رفتار می‌کنند ؛ و در این زندگی قهری و غریزی، همه چیز «بی ارزش» است. و چون بد وجود ندارد نیک هم بی معنی است. به همین دلیل در دنیایی که انسان زندگی نمی کند همه چیز لازم و ملزوم و مکمل یکدیگرند و هیچ ارزش نیک یا بد بودن را ندارد. نیکی و بدی را اندیشه‌ی آزاد انسان خلق می‌کند. و پس از اندیشه، در گفتار و کردار او نیز تجلَی می‌یابد. و به این ترتیب نیک و بد در جوامع انسانی عینیت پیدا می‌کند.

❇️ بنا به تشخیص اشوزرتشت، انسان ها در این مرحله که مرحله‌ی گزینش است، به دو گروه پخش می‌شوند ؛
◀️ نخست ؛ گروهی که از دانش، آگاهی، خرد و بینش کافی برخوردارند، نیک را برمی‌گزینند.
◀️ دوم گروهی که به هر دلیل از دانش و بینش لازم برخوردار نیستند فریب می‌ خورند و به بدی می‌گرایند، و سرانجام با پیروی از بدی و تسلیم شدن به مظاهر آن زندگی را به تباهی می‌کشانند.
۸
@khashatra

www.tgoop.com/khashatra/39984

196 viewsبردیا, Jun 24 at 06:56

✅ پس در بینش اشوزرتشت، اراده‌ی خداوند یا نظام آفرینش بر این قرار گرفته است، که انسان با توانایی اندیشیدن آفریده شود و نیز آزاد باشد که به هر گونه بیندیشد و به هر گونه برگزیند. در این صورت، انسان آزاد است که نیک بیندیشد یا بد. به عبارت دیگر، بنا به قانون تغییر ناپذیر اَشا (هنجار هستی یا خواست خداوند)، دو گوهر همزاد و متضادِ موجود در هستی، طبیعتاً در اندیشه‌ی انسان نیز کارسازند، و این تضاد که بنیاد آفرینش است تنها در این جا، یعنی اندیشه‌ی آزاد انسان، می‌تواند ارزش بیافریند و نیکی یا بدی را بوجود آورد. به بیان ساده‌تر، در جهان بیکران هستی، هر کجا که پدیده‌ی اندیشمندی چون انسان، وجود نداشته باشد، ارزشی با مفهوم نیک یا بد نیز وجود ندارد. تصوّر این حقیقت، بسیار ساده است که در همین کُره‌‌ی زمین اگر انسان وجود نداشت یا این که از بهره‌ی هوشی پایینی در سطح جانوران دیگر برخوردار بود و نمی توانست این چنین نیندیشد، بد یا خوب هم وجود نداشت. حیوانی که توانایی اندیشیدن ندارد. تنها به حکم غریزه رفتار می‌کنند ؛ و در این زندگی قهری و غریزی، همه چیز «بی ارزش» است. و چون بد وجود ندارد نیک هم بی معنی است. به همین دلیل در دنیایی که انسان زندگی نمی کند همه چیز لازم و ملزوم و مکمل یکدیگرند و هیچ ارزش نیک یا بد بودن را ندارد. نیکی و بدی را اندیشه‌ی آزاد انسان خلق می‌کند. و پس از اندیشه، در گفتار و کردار او نیز تجلَی می‌یابد. و به این ترتیب نیک و بد در جوامع انسانی عینیت پیدا می‌کند.

❇️ بنا به تشخیص اشوزرتشت، انسان ها در این مرحله که مرحله‌ی گزینش است، به دو گروه پخش می‌شوند ؛
◀️ نخست ؛ گروهی که از دانش، آگاهی، خرد و بینش کافی برخوردارند، نیک را برمی‌گزینند.
◀️ دوم گروهی که به هر دلیل از دانش و بینش لازم برخوردار نیستند فریب می‌ خورند و به بدی می‌گرایند، و سرانجام با پیروی از بدی و تسلیم شدن به مظاهر آن زندگی را به تباهی می‌کشانند.
۸
@khashatra

BY وُهومَن اَمشاسِپَند