وُهومَن اَمشاسِپَند

وُهومَن اَمشاسِپَند

✅ «اما دانشمندان اسرار در تعریف آتش چه می گویند؟ به نظر آن ها آتش انعکاس کامل و خالصی است از یک فروغ پرتاب در آسمان و بر زمین و آن هستی و نیستی است یا به عبارت دیگر زندگی و مرگ. آن آغاز و پایان کلیه ی آفرینش گیتی است. آن گوهر ایزدی است. بنابراین پارسیان که…

✅ دستور دانشمند پارسی خورشید دابو مینویسد «انسان به یک پرستش گاهی نیازمند است که به خود او منحصر باشد و بتواند در خلوت در کارگاه آفرینش خداوندی و شگفتی های آن به تفکر پرداخته و برای تمرکز حواس نشان یا سمبولی در آن جا برقرار سازد.
پارسیان برای این منظور آتش مقدس را در پرستش گاهای خویش تخت نشین می نمایند چه در کتب دینی آمده که آن مظهر و نمونه ی نور پرتاب و فروغ بی کران جهان مینوی است.
آتش عنصر ی ست که همه چیز را در آغوش دارد نیروی اتم حرارت زندگی، جوش و خروش احساسات، جلوه های دید و بینش نیروی مخرب و پرورنده ی اراده و تصمیم، سیمای گوناگون آن است که در مراحل و حالات مختلف زندگانی انسانی به ظهور می رسد، آتش نه تنها كثافات مادی را تصفیه می نماید بلکه روح را نیز در جهان زیرین لطیف ساخته و شایسته ی دیدار پدر آسمانی در جهان زیرین می سازد.»
« چون فروغ مؤثر و هاله ی مغناطیسی به خصوص، که به دور محراب و مجمر پرستش گاه موجود است و به اطراف پخش می شود، با به جا آوردن مراسم دينی، منبع آن با چنین خره و فروغ مینوی سرشار می شود و دل دین داران و مشتاقان با ورود به آن جا با برخورد با مواجش، سبک و شاد و خرم می گردد.
آتش درخشان که در طی سده ها و یا سالیان دراز در مجمرهای آتشکده فروزان بوده و هزاران دین داران، دردمندان، پارسایان، دل دادگان و نیایش کنندگان امواج اخلاص، عشق، محبت، ایمان و دل پاک خود را به آن نیاز می نمایند، آن را مملو از فروغ تابناک مهر درخشان می سازند و پرتو آن به نسبت ایمان و اخلاص بر دل ستایندگان می تابد و انوار تسلی و امیدواری، کانون دل آن ها را روشن می گرداند.»
۱۲
@khashatra

www.tgoop.com/khashatra/40458

261 viewsبردیا, Sep 24 at 15:36

✅ دستور دانشمند پارسی خورشید دابو مینویسد «انسان به یک پرستش گاهی نیازمند است که به خود او منحصر باشد و بتواند در خلوت در کارگاه آفرینش خداوندی و شگفتی های آن به تفکر پرداخته و برای تمرکز حواس نشان یا سمبولی در آن جا برقرار سازد.
پارسیان برای این منظور آتش مقدس را در پرستش گاهای خویش تخت نشین می نمایند چه در کتب دینی آمده که آن مظهر و نمونه ی نور پرتاب و فروغ بی کران جهان مینوی است.
آتش عنصر ی ست که همه چیز را در آغوش دارد نیروی اتم حرارت زندگی، جوش و خروش احساسات، جلوه های دید و بینش نیروی مخرب و پرورنده ی اراده و تصمیم، سیمای گوناگون آن است که در مراحل و حالات مختلف زندگانی انسانی به ظهور می رسد، آتش نه تنها كثافات مادی را تصفیه می نماید بلکه روح را نیز در جهان زیرین لطیف ساخته و شایسته ی دیدار پدر آسمانی در جهان زیرین می سازد.»
« چون فروغ مؤثر و هاله ی مغناطیسی به خصوص، که به دور محراب و مجمر پرستش گاه موجود است و به اطراف پخش می شود، با به جا آوردن مراسم دينی، منبع آن با چنین خره و فروغ مینوی سرشار می شود و دل دین داران و مشتاقان با ورود به آن جا با برخورد با مواجش، سبک و شاد و خرم می گردد.
آتش درخشان که در طی سده ها و یا سالیان دراز در مجمرهای آتشکده فروزان بوده و هزاران دین داران، دردمندان، پارسایان، دل دادگان و نیایش کنندگان امواج اخلاص، عشق، محبت، ایمان و دل پاک خود را به آن نیاز می نمایند، آن را مملو از فروغ تابناک مهر درخشان می سازند و پرتو آن به نسبت ایمان و اخلاص بر دل ستایندگان می تابد و انوار تسلی و امیدواری، کانون دل آن ها را روشن می گرداند.»
۱۲
@khashatra

BY وُهومَن اَمشاسِپَند