آکادمی فلسفه و هنر مارزوک

گندم هاي هفت سین به آسيابان گفتند قصه ی ما اگر چه نان نداشت اما پايانی سبز داشت. عید از آن کسی است که بهار را میفهمد، بهار شوق انگیزبر قامت سبز وجودتان برازنده دلخوشی هایتان افزون ومدام ، نوروزتان فرخنده  وپیروز ، سال نو مبارک

هانا آرنت فیلسوف سیاسی قرن بیستم  باور داشت که قدرت از حضور جمعی وتوانایی گفت گو واقدام مشترک  انسانها بوجود میآید.
واگر این فضا از بین برود منجر به استبداد میشود، و باورهای او بر اساس مدارا جویی و خرد گرایی بود .  او از نظریه سیاسی به جای فلسفه سیاسی استفاده میکرد .تحلیل های وی بیشتر در حوزه قدرت ، خشونت،توتالیتاریسم  وماهیت انسان میباشد . آرنت هشدار میداد که عدم توجه به اهمیت عمل و فضای عمومی وعدم مشارکت فعال آحاد جامعه، دموکراسی را بخطر میاندازد و شرایطی ایجاد میکند که حکومت های دیکتاتوری آزادی فردی را نابود کنند.  بر خلاف زندگی خصوصی که افراد به نیاز های شخصی وبقای خود مشغولند فضای عمومی عرصه ای است که در آن آزادی واقعی وتکثر گرا ممکن میشود.  در نظریه ابتذال شر هشدار میداد  که شر  همیشه به شکل هیولای شیطانی ظاهر نمیشود .بلکه میتواند  در قالب افراد عادی نیز وجود داشته باشد . وی به دنبال فهم تجربه سیاسی انسان وجایگاه سیاست در زندگی انسانهاست . آرنت  انقلاب ها را یک رویداد سیاسی میدانست. وی اعتقاد داشت دیده شدن و شنیده شدن  فقط در چارچوب کثرت بشری  امکان پذیر است  وقتی این چارچوب نباشد یا نابود شود  انسانها به موجودات بی معنا یی تبدیل میشوند که به صورت بهترین عناصر برای نظامهای توتالیتر در می آیند. فردیت آنها خرد میشود وبه هیچ تقلیل پیدا میکنند تا حدی که دیگر هیچکس دیده وشنیده نمیشود و با وجود اینکه بنظر میرسدکه همه در همه جا به صورت توده میلیونی حضور دارند  ولی در واقع هیچکس  در هیچ جا حضور واقعی ندارد . و بدینگونه همه در بدبختی وفلاکت با هم شریک وبرابرند  ولی هیچ جهان مشترکی وجود ندارد که در آن انسان ها فردیت خود را در کثرت عقیده ها به دست آورند  بهترین بیان برای چنین وضعیتی  را میتوان در جمله معروف مارچلو ماسترویانی در فیلم یک روز خاص ، اتوره اسکولا دید  که میگوید . این مستاجر طبقه ششم نیست که با فاشیسم مخالف است بلکه فاشیسم است که با مستاجر طبقه شش مخالف است .
توجه او به ایدئولوژی های توتالیتر در واقع در همان راستای تحقیق او در باره سیاست مدرن است از نگاه آرنت نازیسم واستالینیسم اشکال جدید وترسناکی از زندگی سیاسی مدرن اند. جنبش های توتالیتر ،پیامد  بحرانی ژرف  در جهان مدرن هستند ،  وگونه های جدیدی از دولت را بوجود می آورند . که با ایدئولوژی وترور همراه است . منطق اندیشه ایدئولوژیک اصل رفتاری دولت توتالیتر ، و ترور سرشت آن است ، آنچه در این نظامهای توتالیتر  جلوه میکند  استفاده سیستماتیک از وحشت افکنی است در چنین ساختاری شهروندان از هم می هراسند و با بحران شهروندی مواجه میشویم که این بحران شهروندی با بحران اندیشه همراه است ، چرا که پایان گفتگو به منزله پایان تفکر خواهد بود  و از آنجا که فکر کردن به انسان ها   قدرت داوری در مورد شر را میدهد بنابر این نقص یا فقدان تفکر  قدرت مبارزه با شر را از انسانها میگیرد . هدف حکومت توتالیتر سازمان دادن توده هاست نه سازمان دادن به طبقات ، یعنی ایجاد انسانها ی توده وار که هویت خود را در رهبرشان جستجو میکنند. هیچ چیز بدتر از این نیست که مردم  در جامعه فکر نکنند . انسان مدرن به از خودبیگانگی میرسد هویت طبقاتی اش را از دست میدهد ،پیوند های خانوادگی سست میشود و در چنین موقعیتی احساس عدم امنیت میکند ودر جستجوی پناهگاه،طعمه سیاست های انحصار گرایانه میشود .  هر چه که حضور فردی در جامعه تنگ تر شود  هویت وفردیت او کم رنگتر  ودچار روز مرگی میشود . به عبارتی در جامعه ای که قدرت تفکر محدود شود ظلم زاییده میشود و در آن خانه ای تاریک ساخته میشود. که دیگران آن را اداره میکنند .خشونت وتهدید  در برابر ایده، فرهنگ، تاریخ ونمادها می ایستند و تاریخ، فرهنگ ونمادها تبعید میشوند. هنجار های درونی جامعه از بین میروند وهنجارهای ظاهری جایگزین آنها میشوند . جامعه آنومیک وبی هویتی رفتاری در آن غالب میگردد..

Massud Hendian

https://www.tgoop.com/marzockacademy

Telegram

آکادمی فلسفه و هنر مارزوک

کانال فلسفه وهنر مارزوک

www.tgoop.com/marzockacademy/19843

398 viewsMar 25 at 07:31

گندم هاي هفت سین به آسيابان گفتند قصه ی ما اگر چه نان نداشت اما پايانی سبز داشت. عید از آن کسی است که بهار را میفهمد، بهار شوق انگیزبر قامت سبز وجودتان برازنده دلخوشی هایتان افزون ومدام ، نوروزتان فرخنده  وپیروز ، سال نو مبارک

هانا آرنت فیلسوف سیاسی قرن بیستم  باور داشت که قدرت از حضور جمعی وتوانایی گفت گو واقدام مشترک  انسانها بوجود میآید.
واگر این فضا از بین برود منجر به استبداد میشود، و باورهای او بر اساس مدارا جویی و خرد گرایی بود .  او از نظریه سیاسی به جای فلسفه سیاسی استفاده میکرد .تحلیل های وی بیشتر در حوزه قدرت ، خشونت،توتالیتاریسم  وماهیت انسان میباشد . آرنت هشدار میداد که عدم توجه به اهمیت عمل و فضای عمومی وعدم مشارکت فعال آحاد جامعه، دموکراسی را بخطر میاندازد و شرایطی ایجاد میکند که حکومت های دیکتاتوری آزادی فردی را نابود کنند.  بر خلاف زندگی خصوصی که افراد به نیاز های شخصی وبقای خود مشغولند فضای عمومی عرصه ای است که در آن آزادی واقعی وتکثر گرا ممکن میشود.  در نظریه ابتذال شر هشدار میداد  که شر  همیشه به شکل هیولای شیطانی ظاهر نمیشود .بلکه میتواند  در قالب افراد عادی نیز وجود داشته باشد . وی به دنبال فهم تجربه سیاسی انسان وجایگاه سیاست در زندگی انسانهاست . آرنت  انقلاب ها را یک رویداد سیاسی میدانست. وی اعتقاد داشت دیده شدن و شنیده شدن  فقط در چارچوب کثرت بشری  امکان پذیر است  وقتی این چارچوب نباشد یا نابود شود  انسانها به موجودات بی معنا یی تبدیل میشوند که به صورت بهترین عناصر برای نظامهای توتالیتر در می آیند. فردیت آنها خرد میشود وبه هیچ تقلیل پیدا میکنند تا حدی که دیگر هیچکس دیده وشنیده نمیشود و با وجود اینکه بنظر میرسدکه همه در همه جا به صورت توده میلیونی حضور دارند  ولی در واقع هیچکس  در هیچ جا حضور واقعی ندارد . و بدینگونه همه در بدبختی وفلاکت با هم شریک وبرابرند  ولی هیچ جهان مشترکی وجود ندارد که در آن انسان ها فردیت خود را در کثرت عقیده ها به دست آورند  بهترین بیان برای چنین وضعیتی  را میتوان در جمله معروف مارچلو ماسترویانی در فیلم یک روز خاص ، اتوره اسکولا دید  که میگوید . این مستاجر طبقه ششم نیست که با فاشیسم مخالف است بلکه فاشیسم است که با مستاجر طبقه شش مخالف است .
توجه او به ایدئولوژی های توتالیتر در واقع در همان راستای تحقیق او در باره سیاست مدرن است از نگاه آرنت نازیسم واستالینیسم اشکال جدید وترسناکی از زندگی سیاسی مدرن اند. جنبش های توتالیتر ،پیامد  بحرانی ژرف  در جهان مدرن هستند ،  وگونه های جدیدی از دولت را بوجود می آورند . که با ایدئولوژی وترور همراه است . منطق اندیشه ایدئولوژیک اصل رفتاری دولت توتالیتر ، و ترور سرشت آن است ، آنچه در این نظامهای توتالیتر  جلوه میکند  استفاده سیستماتیک از وحشت افکنی است در چنین ساختاری شهروندان از هم می هراسند و با بحران شهروندی مواجه میشویم که این بحران شهروندی با بحران اندیشه همراه است ، چرا که پایان گفتگو به منزله پایان تفکر خواهد بود  و از آنجا که فکر کردن به انسان ها   قدرت داوری در مورد شر را میدهد بنابر این نقص یا فقدان تفکر  قدرت مبارزه با شر را از انسانها میگیرد . هدف حکومت توتالیتر سازمان دادن توده هاست نه سازمان دادن به طبقات ، یعنی ایجاد انسانها ی توده وار که هویت خود را در رهبرشان جستجو میکنند. هیچ چیز بدتر از این نیست که مردم  در جامعه فکر نکنند . انسان مدرن به از خودبیگانگی میرسد هویت طبقاتی اش را از دست میدهد ،پیوند های خانوادگی سست میشود و در چنین موقعیتی احساس عدم امنیت میکند ودر جستجوی پناهگاه،طعمه سیاست های انحصار گرایانه میشود .  هر چه که حضور فردی در جامعه تنگ تر شود  هویت وفردیت او کم رنگتر  ودچار روز مرگی میشود . به عبارتی در جامعه ای که قدرت تفکر محدود شود ظلم زاییده میشود و در آن خانه ای تاریک ساخته میشود. که دیگران آن را اداره میکنند .خشونت وتهدید  در برابر ایده، فرهنگ، تاریخ ونمادها می ایستند و تاریخ، فرهنگ ونمادها تبعید میشوند. هنجار های درونی جامعه از بین میروند وهنجارهای ظاهری جایگزین آنها میشوند . جامعه آنومیک وبی هویتی رفتاری در آن غالب میگردد..

Massud Hendian

https://www.tgoop.com/marzockacademy

BY آکادمی فلسفه و هنر مارزوک