روانشناسی نقاد

در نظریه‌های زیگموند فروید، لیبیدو به عنوان نیرویی روانی یا انرژی جنسی تعریف می‌شود که بخش اصلی از نیروی زندگی یا Eros است. فروید معتقد بود که لیبیدو نیروی محرکه‌ای است که رفتار انسان‌ها را هدایت می‌کند و تأثیر زیادی بر رشد شخصیت، احساسات و روابط انسانی دارد.

لیبیدو در نزد فروید بیشتر جنبه جنسی و ناخودآگاه دارد و در مراحل مختلف رشد فرد از دوران کودکی تا بزرگسالی به شکل‌های متفاوتی ظاهر می‌شود. او این مراحل را به صورت مراحل روان‌جنسی یا مراحل رشد جنسی توضیح می‌دهد که شامل مراحل دهانی، مقعدی، آلتی، نهفتگی و جنسی است.


✅ در این راستا، لیبیدو به چند جنبه تقسیم می‌شود:

1. لیبیدو دهانی (مرحله دهانی): در اوایل کودکی، انرژی لیبیدو به دهان متمرکز می‌شود، جایی که کودک از آن برای مکیدن و بلعیدن استفاده می‌کند.

2. لیبیدو مقعدی (مرحله مقعدی): در این مرحله، که معمولاً در حدود دو تا سه سالگی است، کودک تمرکز خود را بر روی کنترل ادرار و مدفوع قرار می‌دهد.

3. لیبیدو فالویک (مرحله آلتی): در حدود پنج تا شش سالگی، این انرژی به اعضای جنسی کودک منتقل می‌شود، که در این مرحله علاقه‌مندی به تفاوت‌های جنسی و هویت جنسیتی شکل می‌گیرد.

4. مرحله نهفتگی: پس از دوره فالویک، علاقه جنسی کودک به‌طور موقت کاهش می‌یابد و او بیشتر به یادگیری و دوستی‌های اجتماعی مشغول می‌شود.

5. مرحله جنسی بالغ: در این مرحله، انرژی لیبیدو به روابط جنسی بالغ و تولید مثل متمرکز می‌شود.

✅لیبیدو در روان‌تحلیل‌گری:

فروید همچنین بر این باور بود که اگر این انرژی در یکی از مراحل رشد دچار اختلال شود، ممکن است فرد در بزرگسالی با مشکلات روانی یا شخصیت‌های خاصی مواجه شود. به عنوان مثال، اگر یک فرد در مرحله دهانی به‌طور نامناسب ارضا شود، ممکن است به ویژگی‌های شخصیتی مانند وابستگی زیاد یا مشکلاتی در برقراری روابط اجتماعی دچار شود.

در نهایت، لیبیدو برای فروید نیرویی بنیادی و شایسته توجه در فهم انگیزه‌های انسانی بود که نه تنها به رفتار جنسی، بلکه به تمام رفتارهای انسانی، به ویژه رفتارهایی که از نظر روانی سرکوب شده یا ناخودآگاه هستند، مربوط می‌شود.

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh/927

3.6K viewsمحمد عینی زاده, Dec 29 at 13:30

در نظریه‌های زیگموند فروید، لیبیدو به عنوان نیرویی روانی یا انرژی جنسی تعریف می‌شود که بخش اصلی از نیروی زندگی یا Eros است. فروید معتقد بود که لیبیدو نیروی محرکه‌ای است که رفتار انسان‌ها را هدایت می‌کند و تأثیر زیادی بر رشد شخصیت، احساسات و روابط انسانی دارد.

لیبیدو در نزد فروید بیشتر جنبه جنسی و ناخودآگاه دارد و در مراحل مختلف رشد فرد از دوران کودکی تا بزرگسالی به شکل‌های متفاوتی ظاهر می‌شود. او این مراحل را به صورت مراحل روان‌جنسی یا مراحل رشد جنسی توضیح می‌دهد که شامل مراحل دهانی، مقعدی، آلتی، نهفتگی و جنسی است.


✅ در این راستا، لیبیدو به چند جنبه تقسیم می‌شود:

1. لیبیدو دهانی (مرحله دهانی): در اوایل کودکی، انرژی لیبیدو به دهان متمرکز می‌شود، جایی که کودک از آن برای مکیدن و بلعیدن استفاده می‌کند.

2. لیبیدو مقعدی (مرحله مقعدی): در این مرحله، که معمولاً در حدود دو تا سه سالگی است، کودک تمرکز خود را بر روی کنترل ادرار و مدفوع قرار می‌دهد.

3. لیبیدو فالویک (مرحله آلتی): در حدود پنج تا شش سالگی، این انرژی به اعضای جنسی کودک منتقل می‌شود، که در این مرحله علاقه‌مندی به تفاوت‌های جنسی و هویت جنسیتی شکل می‌گیرد.

4. مرحله نهفتگی: پس از دوره فالویک، علاقه جنسی کودک به‌طور موقت کاهش می‌یابد و او بیشتر به یادگیری و دوستی‌های اجتماعی مشغول می‌شود.

5. مرحله جنسی بالغ: در این مرحله، انرژی لیبیدو به روابط جنسی بالغ و تولید مثل متمرکز می‌شود.

✅لیبیدو در روان‌تحلیل‌گری:

فروید همچنین بر این باور بود که اگر این انرژی در یکی از مراحل رشد دچار اختلال شود، ممکن است فرد در بزرگسالی با مشکلات روانی یا شخصیت‌های خاصی مواجه شود. به عنوان مثال، اگر یک فرد در مرحله دهانی به‌طور نامناسب ارضا شود، ممکن است به ویژگی‌های شخصیتی مانند وابستگی زیاد یا مشکلاتی در برقراری روابط اجتماعی دچار شود.

در نهایت، لیبیدو برای فروید نیرویی بنیادی و شایسته توجه در فهم انگیزه‌های انسانی بود که نه تنها به رفتار جنسی، بلکه به تمام رفتارهای انسانی، به ویژه رفتارهایی که از نظر روانی سرکوب شده یا ناخودآگاه هستند، مربوط می‌شود.

https://www.tgoop.com/mohammad_eynizadeh

BY روانشناسی نقاد