tgoop.com/my_project_75/960
Last Update:
الحاد و انتحال
چرا الحاد مجبور است دست در جیب ادیان کند؟
مشکل اصلی ناباوران مدرن این است که آنها می‌خواهند در دنیایی ذاتأ مذهبی، بدون دین زندگی کنند. آنان بر زمینی زندگی می‌کنند که محل فرمانروایی دین بوده و همچنان است. بنابراین الحاد دست به کاری می‌زند که آن را انتحال می‌نامیم. برداشت معانی و اصطلاحات از جایی بیرون از منظومه الحاد با تغییر دکور و واژه‌ها.
الحاد هنوز هم وابسته به اصطلاحات و ارزش‌های غیر مادی است. یکی از دلایل اینکه الحاد از اصطلاحاتی استفاده می‌کند که در واقع الحادی نیستند این است که الحاد در نسخه خالصش ترسناک و غیر قابل پذیرش است. چیزهایی مانند احترام به جسد انسان، استفاده از کلماتی مانند اخلاق، ارزش‌ها و... را نمی‌توان به یکباره حذف کرد.
از این رو ناباوران سعی می‌کنند حداقل در مرحله میانی این کلمات را حذف نکنند و البته مشخص نیست که این مرحله انتقالی تا کی ادامه یابد و اصلا به پایان برسد یا خیر؟ و این چیزی است که در میان ملاحده وطنی هم بسیار دیده می‌شود. چون سرزمین‌های ما نیز توانایی دست کشیدن از بسیاری از این ارزش‌ها و اصطلاحات را ندارند. مثلا: شکرگزاری شرقی جایگزین مناجات و دعا می‌شود. یا باز اصطلاحات شرقی مانند چاکرا جایگزین پاداش و جزای دینی می‌شود.
همه این‌ها یک مرحله میانی برای دور ساختن اصطلاحات دینی است. یک نوع معنویت غیر اسلامی است که قرار است موقتا نقش پرکردن این جای خالی را بازی کند.
در تاریخ نمونه‌ای از جامعه مطلقا ملحد وجود ندارد و همه جوامع به درجه‌ای مذهبی بوده‌اند. یعنی به نوعی آموزه‌ها و میراث پیامبران در اخلاق و فرهنگ و آداب آنان نهفته بود.
دنیای بدون دین، دنیایی کاملا متفاوت است. حتی اکنون و در اوج قدرت دولت‌های سکولار هم ما در دنیایی عاری از دین زندگی نمی‌کنیم، بلکه دین و میراث دینی همچنان حضور پررنگی در زندگی و سخنان و افکار ما دارد. دنیای بدون دین، دنیایی است با دولت‌های بسیاری قوی و مسلط، نزع اراده انسان، پوچ‌گرایی در سطح فردی، بربریت و بی‌رحمی در راه رسیدن به مقاصد در سطح دولت‌ها و کمپانی‌ها و له شدن ضعفا و ستایش قدرت، یعنی همان چیزی که نیچه آن را می‌ستود.
الحاد در نسخه نهایی خود ارزش خاصی برای انسان در برابر طبیعت قائل نیست. یکی از نمودهای این بی‌ارزشی انسان، بی‌ارزشی بدن انسان است. بی‌ارزش بودن بدن را می‌توانم با چند مثال از رفتار انسان سکولار و به ویژه تندروهای ضد دین روشن کنم: سقط جنین، معدوم ساختن اجساد پس از مرگ و استفاده تبلیغاتی از بدن زنان.
سقط جنین نماد بی‌ارزش بودن بدن انسان است. یک انسان حتی ده دقیقه پیش از تولد ارزشی ندارد و می‌توان آن را تکه تکه کرد و در سطل آشغال انداخت. بدن مردگان حرمت ندارد و می‌توان با آن کمپوست و کود ساخت. و بدن زن هم اگر باعث جذب مشتری و بالا رفتن فروش می‌شود می‌تواند به عنوان عنصر تبلیغاتی عمل کند. چیزی شبیه به لامپ نئون بر روی تابلو فروشگاه.
با این حال، این نگاه الحادی به بدن انسان هنوز با مقاومت جوامع روبروست. مثلا موضوع سقط جنین هنوز در ایالات متحده مورد پذیرش همه ایالت‌ها نیست یا در برخی کشورهای اروپایی با مخالفت بسیاری از مردم و احزاب روبروست. الحاد هنوز بر روی زمین دین نتوانسته به خوبی جای پایی برای خود ایجاد کند.
برای همین هنوز در بیشتر کشورهای جهان از جمله کشورهای سکولار، اجساد مردگان با احترام دفن می‌شود. هنوز عبارت Rest In Peace شایع است در حالی که این عبارت از نظر الحادی مردود است. از نظر آنان پس از مرگ آرامش معنایی ندارد بلکه عدم است. الحاد هنوز یک ایده منزوی است و نسخه بدون روتوش آن همچنان برای انسان‌ها ترسناک و غیر قابل پذیرش است.
چالش دیگر الحاد بی‌روتوش این است که باید با سردی تمام بگویی: هدفی در کار نیست. زندگی ذاتا هدفی ندارد. هر طور دوست داری زندگی کن ولی در پی معنا نباش. این دست جملات برای بسیاری از مردم بلکه برای اکثریت آنان ترسناک است. این همه رنج، این همه روزمرگی و خستگی، برای گذر عمر و پیر شدن و مرگ است؟ اگر قرار است همه‌اش به مرگ منتهی شود چرا همین الان تمامش نکنم؟ در حقیقت ایده خودکشی مبتنی بر همین نگاه است. شاید در این عالم دو چیز بیشترین سازگاری را با نگاه الحادی داشته باشند: الکل و دراگ، خودکشی. اولی انسان را موقتا از درک درد و پرسش معنا خلاص می‌کند و دومی او را از پرسش و چرخه پوچ زندگی‌ای که از نگاه او معنایی ندارد.
دینداری یک ایده اصیل است که نیازی به قرض گرفتن از دیگران ندارد و به پرسش‌هایش پاسخ مستقیم و درون دینی می‌دهد. در مقابل انسان هنوز و هیچ‌گاه با ایده بزک نشده الحاد کنار نخواهد آمد. ایده‌ای که شاید تا ابد در پس کلمات دیگران و لباسی که از آن خودش نیست پنهان بماند.
-ک. ابراهیمی
BY پروژه‌هایم | My Project
Share with your friend now:
tgoop.com/my_project_75/960