tgoop.com/oriftolib/1976
Last Update:
Ресторанга бориб, бир тикланиб келай 😉
1765 йили парижлик Буланже (Boulanger) исмли киши ошхонасининг кириш қисмига лотин тилида “Venite ad me omnes, qui stomacho laboratis et ego restaurabo vos” деб ёзиб қўяди. Маъноси: ошқозони қийноққа солаётган ҳамма ҳузуримга келаверсин, кучингизни тиклаб жўнатаман.
Буланженинг арзон ва тотли таомлари хўрандалар орасида шуҳрат қозонади. Кунда-шундалар бу ерга пешлавҳаладаги жумлага ишора қилиб “Тикловчи” деб от қўйиб олишади. Тикловчи французчада restaurant бўлади, у restaurer – мустаҳкамламоқ, кучини тикламоқ, тетиклаштирмоқ феълидан ясалган. Шундай қилиб янги атама – ресторан тилга кўчади. Бу сўзни дастлаб шу ошхона мижозлари, кейинроқ бутун Париж, сўнг эса бутун дунё ишлата бошлайди.
Ресторан ҳозирги тушунчада XX аср бошларидан кенг қўллана бошлаган.
Инглиз тилида restore сўзи бор, у ҳам тикламоқ деган маънони англатади. Ҳозирги тилимизда ишлатиладиган реставрация сўзи қадимги ёдгорликларни тиклашни англатади. Бу сўзлар ҳам ресторанга қариндош. Уларнинг бари лотинча restaurāre – тикламоқ, янгиламоқ сўзига бориб тақалади.
Ҳозир ресторанга бориб тикланиб келмайсиз, аксинча, ресторанга боришдан олдин тикланиб, белни маҳкам қилиб олиш керак 😉😎.
@oriftolib
BY Orif Tolib
Share with your friend now:
tgoop.com/oriftolib/1976