پروای نقد/سیدحسین شهرستانی

ما در اسلام "امر به واجب" داریم یا "امر به معروف"؟ "نهی از حرام" داریم یا "نهی از منکر"؟ پس قبل از این‌که نهی از منکر کنیم باید حرام را در نظر مردم منکر کرده باشیم تا بتوانیم آن را نهی کنیم. حرف آقای احمدی‌نژاد این است. کمربند ایمنی بستن نه معروف بود و نبستن آن هم منکر نبود اما از نظر قانون بستن آن واجب بود. ما آمدیم اول این واجب را معروف کردیم و نبستن آن را منکر کردیم و جا انداختیم. بعد امر به معروف کردیم، جواب داد. مردم تارک از امر به معروف و نهی از منکر نیستند. واجبات معروفیت خود را از دست داده است؛ به گونه‌ای که اگر کسی امر کند متاسفانه خودش را مسخره کرده است.

قرآن گفت امر به "معروف" و نهی از "منکر". من باید امری کنم که با امر من آن موضوع معروف شود، گاهی با امر کردن من چیزی منکر می‌شود اما من باید از زاویه معروف و منکر بودن اقدام کنم. اگر توانستم آن موضوع را معروف کنم امر من جواب می‌دهد. قبل از آن باید زمینه معروفیت را فراهم کرده باشم، بعد امر کنم. دین ما خیلی علمی است. به همین دلیل است که به جای واژه "واجب"، "معروف" را به کار می‌برد.

آیت‌الله محی‌الدین حائری شیرازی

www.tgoop.com/parvayenaghd/412

1.8K viewsSep 20, 2022 at 11:28

ما در اسلام "امر به واجب" داریم یا "امر به معروف"؟ "نهی از حرام" داریم یا "نهی از منکر"؟ پس قبل از این‌که نهی از منکر کنیم باید حرام را در نظر مردم منکر کرده باشیم تا بتوانیم آن را نهی کنیم. حرف آقای احمدی‌نژاد این است. کمربند ایمنی بستن نه معروف بود و نبستن آن هم منکر نبود اما از نظر قانون بستن آن واجب بود. ما آمدیم اول این واجب را معروف کردیم و نبستن آن را منکر کردیم و جا انداختیم. بعد امر به معروف کردیم، جواب داد. مردم تارک از امر به معروف و نهی از منکر نیستند. واجبات معروفیت خود را از دست داده است؛ به گونه‌ای که اگر کسی امر کند متاسفانه خودش را مسخره کرده است.

قرآن گفت امر به "معروف" و نهی از "منکر". من باید امری کنم که با امر من آن موضوع معروف شود، گاهی با امر کردن من چیزی منکر می‌شود اما من باید از زاویه معروف و منکر بودن اقدام کنم. اگر توانستم آن موضوع را معروف کنم امر من جواب می‌دهد. قبل از آن باید زمینه معروفیت را فراهم کرده باشم، بعد امر کنم. دین ما خیلی علمی است. به همین دلیل است که به جای واژه "واجب"، "معروف" را به کار می‌برد.

آیت‌الله محی‌الدین حائری شیرازی

BY پروای نقد/سیدحسین شهرستانی