PEMIKIR (Channel)

Falsafah Epicurean: Kebahagian atau Keseronokan Yang Menipu?

Falsafah Epicurean yang diasaskan oleh Epicurus menekankan bahawa kebahagiaan hakiki terletak pada kesenangan (pleasure) dan bebas daripada penderitaan fizikal dan mental. Bagi Epicurus, falsafah ini wujud bagi mencapai makna kebahagiaan yang cuba diperolehi bagi setiap manusia.

Epicurus percaya bahawa ketenangan batin (ataraxia) dan ketiadaan kesakitan fizikal (aponia) adalah bentuk kebahagiaan tertinggi.

Namun begitu, falsafah ini jika diamati dengan teliti dapat difahami sebagai sebuah falsafah yang mempunyai kepincangan dalam memberikan solusi kepada perbahasan berkaitan emosi.

Falsafah Epicurean menumpukan pada kebahagiaan duniawi semata-mata dengan mengelakkan ketakutan terhadap terhadap apa-apa. Objektif utama di dalam falsafah ini khususnya dalam konteks fenomena natural adalah bebas dari sebarang ketakutan dalam mencapai kebahagiaan.

Falsafah Epicurean juga memeperlihatkan wujudnya kebebasan daripada pegangan agama dan ketakutan terhadap kematian. Di dalam falsafah ini mempercayai kepada tiadanya kehidupan selepas kematian, Tuhan tidak berkuasa terhadap nasib manusia serta beranggapan Tuhan adalah sebagai idea yang dibina oleh manusia semata-mata.

Kesemua idea-idea utama ini dilihat mempunyai kecacatan yang besar yang menyimpang daripada fahaman Islam secara keseluruhan berkaitan kebahagiaan.

Di dalam Islam melihat kebahagiaan (saadah ) sebagai keseimbangan antara jasmani dan rohani, dunia dan akhirat. Tidak wujud perpisahan antara kesemua elemen ini dalam mencapai makna hakiki kebahagiaan.

Konsep al-Khauf (takut) dan ar-Raja' (berharap) menjadi satu konsep yang membawa manusia kepada makna kebahagiaan yang hakiki.

Manusia akan beribadah dengan khusyuk, bertakwan dan meletakkan pengharapan yang penuh kepada Allah bagi mencapai makna kebahagian.

Kesimpulannya, walaupun terdapat unsur positif dalam Falsafah Epicurean seperti penekanan pada ketenangan batin dan kesederhanaan, ianya tidak cukup untuk memahami kebahagiaan hakiki. Bahkan, falsafah ini mensajikan kepada kepincangan dalam pemikiran manusia.

Islam menawarkan pandangan yang lebih holistik melibatkan dimensi jasmani dan rohani, dunia dan akhirat, serta hubungan manusia dengan Allah. Kebahagiaan hakiki dalam Islam adalah mencapai keredhaan Allah yang memberikan ketenangan abadi dan makna sejati dalam kehidupan manusia.

-----------------------------------------

MENJUNJUNG ILMU, MEMBANGUN PERADABAN

Bersama kita membangun Perpustakaan Peradaban Astaka Fikir melalui Infaq Penyelidikan:

bit.ly/Infaq_Penyelidikan_Pemikir

www.tgoop.com/pemikirummah/1282

522 viewsDec 18 at 01:27

Falsafah Epicurean: Kebahagian atau Keseronokan Yang Menipu?

Falsafah Epicurean yang diasaskan oleh Epicurus menekankan bahawa kebahagiaan hakiki terletak pada kesenangan (pleasure) dan bebas daripada penderitaan fizikal dan mental. Bagi Epicurus, falsafah ini wujud bagi mencapai makna kebahagiaan yang cuba diperolehi bagi setiap manusia.

Epicurus percaya bahawa ketenangan batin (ataraxia) dan ketiadaan kesakitan fizikal (aponia) adalah bentuk kebahagiaan tertinggi.

Namun begitu, falsafah ini jika diamati dengan teliti dapat difahami sebagai sebuah falsafah yang mempunyai kepincangan dalam memberikan solusi kepada perbahasan berkaitan emosi.

Falsafah Epicurean menumpukan pada kebahagiaan duniawi semata-mata dengan mengelakkan ketakutan terhadap terhadap apa-apa. Objektif utama di dalam falsafah ini khususnya dalam konteks fenomena natural adalah bebas dari sebarang ketakutan dalam mencapai kebahagiaan.

Falsafah Epicurean juga memeperlihatkan wujudnya kebebasan daripada pegangan agama dan ketakutan terhadap kematian. Di dalam falsafah ini mempercayai kepada tiadanya kehidupan selepas kematian, Tuhan tidak berkuasa terhadap nasib manusia serta beranggapan Tuhan adalah sebagai idea yang dibina oleh manusia semata-mata.

Kesemua idea-idea utama ini dilihat mempunyai kecacatan yang besar yang menyimpang daripada fahaman Islam secara keseluruhan berkaitan kebahagiaan.

Di dalam Islam melihat kebahagiaan (saadah ) sebagai keseimbangan antara jasmani dan rohani, dunia dan akhirat. Tidak wujud perpisahan antara kesemua elemen ini dalam mencapai makna hakiki kebahagiaan.

Konsep al-Khauf (takut) dan ar-Raja' (berharap) menjadi satu konsep yang membawa manusia kepada makna kebahagiaan yang hakiki.

Manusia akan beribadah dengan khusyuk, bertakwan dan meletakkan pengharapan yang penuh kepada Allah bagi mencapai makna kebahagian.

Kesimpulannya, walaupun terdapat unsur positif dalam Falsafah Epicurean seperti penekanan pada ketenangan batin dan kesederhanaan, ianya tidak cukup untuk memahami kebahagiaan hakiki. Bahkan, falsafah ini mensajikan kepada kepincangan dalam pemikiran manusia.

Islam menawarkan pandangan yang lebih holistik melibatkan dimensi jasmani dan rohani, dunia dan akhirat, serta hubungan manusia dengan Allah. Kebahagiaan hakiki dalam Islam adalah mencapai keredhaan Allah yang memberikan ketenangan abadi dan makna sejati dalam kehidupan manusia.

-----------------------------------------

MENJUNJUNG ILMU, MEMBANGUN PERADABAN

Bersama kita membangun Perpustakaan Peradaban Astaka Fikir melalui Infaq Penyelidikan:

bit.ly/Infaq_Penyelidikan_Pemikir

BY PEMIKIR (Channel)