Rohana

| عوامل تشکیل دهنده‌ی خوشبختی از زبان آلن دوباتن |

ظاهرا ظرفیت خوشحال شدن ما از اشیاء زیبا یا چیزهای مادی، در حقیقت به شدت آن بستگی دارد که نخست عرصه‌ی وسیعی از نیازهای عاطفی و روحی‌مان را ارضا کنیم، از جمله نیاز به درک شدن، به عشق، به بیان خود، و احترام. هنگامی که رابطه‌ای که به آن متعهد هستیم ناگهان آشکار می‌کند که لبریز از عدم درک و نفرت است، از منظره‌ی سرشار از زیبایی باغ‌های سرسبز استوایی و کلبه‌های چوبی کنار دریا لذت نمی‌بریم٬ نمی‌توانیم لذت ببریم.

اگر از قدرت یک قهر در از بین بردن تأثیر کل تسهیلات یک هتل متعجب می‌شویم، علتش عدم فهم زیر و بم‌های خلق و خوی خودمان است. در وطن‌مان وقتی غمگین هستیم، گناهش را به گردن هوای بد و ساختمان‌های زشت می‌اندازیم، ولی در یک جزیره‌ی زیبای استوایی می‌آموزیم که موقعیت آسمان و ریخت و قیافه‌ی محل اقامت‌مان به تنهایی نمی‌توانند خوشحالی ما را تضمین و یا به فلاکت محکوم‌مان کنند.

میان برنامه‌های وسیعی که کلیدشان را می‌زنیم، از ساختار هتل‌ها و پیچ و خم خلیج‌ها٬ و گره‌های روانی بنیادینی که آن‌ها را ضایع می‌کنند٬ تناقضی وجود دارد. چه سریع مزایای تمدن با یک اوقات تلخی از بین می‌رود. ناتوانی از درک گره‌های روانی، یادآور طعنه آمیزی از زندگی زاهدانه‌ی برخی از فیلسوف‌های کهن است که از تنعم و مکنت دست کشیدند و از درون یک خمره یا کلبه‌ای گلین فلسفه بافی کردند و بر آن بودند که عوامل تشکیل دهنده‌ی خوشبختی، ماده یا زیبایی نیست، بلکه همیشه روان‌شناختی است.

🌱

www.tgoop.com/psychodynamic/25586

135 viewsFeb 16 at 18:15

| عوامل تشکیل دهنده‌ی خوشبختی از زبان آلن دوباتن |

ظاهرا ظرفیت خوشحال شدن ما از اشیاء زیبا یا چیزهای مادی، در حقیقت به شدت آن بستگی دارد که نخست عرصه‌ی وسیعی از نیازهای عاطفی و روحی‌مان را ارضا کنیم، از جمله نیاز به درک شدن، به عشق، به بیان خود، و احترام. هنگامی که رابطه‌ای که به آن متعهد هستیم ناگهان آشکار می‌کند که لبریز از عدم درک و نفرت است، از منظره‌ی سرشار از زیبایی باغ‌های سرسبز استوایی و کلبه‌های چوبی کنار دریا لذت نمی‌بریم٬ نمی‌توانیم لذت ببریم.

اگر از قدرت یک قهر در از بین بردن تأثیر کل تسهیلات یک هتل متعجب می‌شویم، علتش عدم فهم زیر و بم‌های خلق و خوی خودمان است. در وطن‌مان وقتی غمگین هستیم، گناهش را به گردن هوای بد و ساختمان‌های زشت می‌اندازیم، ولی در یک جزیره‌ی زیبای استوایی می‌آموزیم که موقعیت آسمان و ریخت و قیافه‌ی محل اقامت‌مان به تنهایی نمی‌توانند خوشحالی ما را تضمین و یا به فلاکت محکوم‌مان کنند.

میان برنامه‌های وسیعی که کلیدشان را می‌زنیم، از ساختار هتل‌ها و پیچ و خم خلیج‌ها٬ و گره‌های روانی بنیادینی که آن‌ها را ضایع می‌کنند٬ تناقضی وجود دارد. چه سریع مزایای تمدن با یک اوقات تلخی از بین می‌رود. ناتوانی از درک گره‌های روانی، یادآور طعنه آمیزی از زندگی زاهدانه‌ی برخی از فیلسوف‌های کهن است که از تنعم و مکنت دست کشیدند و از درون یک خمره یا کلبه‌ای گلین فلسفه بافی کردند و بر آن بودند که عوامل تشکیل دهنده‌ی خوشبختی، ماده یا زیبایی نیست، بلکه همیشه روان‌شناختی است.

🌱

BY Rohana