انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

روز جهانی بازماندگان فقدان خودکشی

هر ساله، شنبه قبل از روز شکرگزاری (thanksgiving day) به عنوان روز جهانی بازماندگان فقدان خودکشی گرامی داشته می‌شود. امسال در ۲۳ نوامبر قرار است این روز با هدف ارائه حمایت، کاهش انگ و ترویج بهبودی از طریق رویدادها و منابع اجتماعی گرامی داشته شود. زیرا به بازماندگان فرصتی می‌دهد تا گرد هم آیند، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و احساس انزوا را کاهش دهند. هم‌چنین فضای امنی را برای بیان احساسات و درک متقابل فراهم می‌کند و گفتگوی عمومی در مورد فقدان خودکشی و سلامت روان را تشویق می‌کند.

بازماندگان فقدان خودکشی افرادی هستند که یکی از عزیزانشان مانند یکی از اعضای خانواده، دوست یا شریک زندگی را به دلیل خودکشی از دست داده‌اند. این تجربه عمیقاً بر سلامت روانی، عاطفی، جسمی و اجتماعی آن‌ها تأثیر می‌گذارد و اغلب اثری ماندگار در زندگی آن‌ها بر جای می‌گذارد.

در ادامه به بررسی جنبه‌های مختلف تاثیر این رویداد بر زندگی بازماندگان می‌پردازیم.

الف) اثرات روانی

۱. غم و اندوه و تروما
بازماندگان اغلب غم و اندوه پیچیده‌ای را تجربه می‌کنند که با شوک، ناباوری، احساس گناه، خشم و غم و اندوه عمیق مشخص می‌شود.
تروما ممکن است از شرایط مرگ ناشی شود، به خصوص اگر آن‌ها کسانی باشند که متوفی را پیدا کرده‌اند یا اگر فقدان غیرمنتظره بوده باشد.

۲. احساس گناه و سرزنش خود
بازماندگان ممکن است بپرسند که آیا می‌توانستند از خودکشی جلوگیری کنند که منجر به احساس مسئولیت یا عدم کفایت شود.
افکاری مانند چرا من علائم را ندیدم؟ یا من باید بیشتر تلاش می‌کردم، رایج هستند و می‌توانند درد عاطفی را تشدید کنند.

۳. افزایش خطر مشکلات سلامت روان
بازماندگان در معرض خطر افسردگی، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و افکار خودکشی هستند.
آنها ممکن است با سؤالات وجودی و عدم اطمینان در مورد آینده دست و پنجه نرم کنند.

ب) تاثیرات عاطفی و اجتماعی

۱. انگ و انزوا
خودکشی اغلب با ننگ احاطه شده است، که ممکن است بازماندگان را از بحث آشکار درباره فقدان بازدارد.
ترس از قضاوت یا سوءتفاهم می‌تواند منجر به کناره‌گیری اجتماعی و تنهایی شود.

۲. روابط تغییریافته
روابط با دیگران ممکن است به دلیل بار عاطفی شدید تغییر کند. برخی از دوستان و اعضای خانواده ممکن است از یکدیگر فاصله بگیرند و مطمئن نباشند که چگونه حمایت کنند.
بازماندگان اغلب با دیگرانی که فقدان‌های مشابهی را تجربه کرده‌اند پیوند عمیق‌تری برقرار می‌کنند و در درک مشترک آرامش پیدا می‌کنند.

۳. هویت و تغییر نقش
بازماندگان ممکن است احساس کنند هویت آن‌ها تحت‌الشعاع فقدان قرار گرفته است و به عنوان "کسی که کسی را به دلیل خودکشی از دست داده" شناخته می‌شوند.
پویایی خانواده می‌تواند تغییر کند، به طوری که برخی از بازماندگان نقش‌های جدیدی را به عهده می‌گیرند، مانند تبدیل شدن به مراقب یا لنگر عاطفی برای دیگران.

ج) اثرات فیزیکی

۱. استرس و خستگی مزمن
بار عاطفی از دست‌دادن می‌تواند منجر به استرس مزمن، بی‌خوابی و خستگی شود.
علائم فیزیکی مانند سردرد، مشکلات گوارشی و ضعف ایمنی شایع هستند.

۲. بی‌توجهی به سلامت
بازماندگان ممکن است با حذف وعده‌های غذایی، اجتناب از ورزش یا افراط در مکانیسم‌های مقابله‌ای مضر (مانند سوء مصرف مواد) از سلامت خود غافل شوند.

د) تاثیرات بر زندگی روزمره

۱. اختلال در عملکرد
بازماندگان اغلب تمرکز جهت انجام وظایف روزانه یا بازگشت به محل کار یا مدرسه را دشوار می‌دانند.
آنها ممکن است از یادآوری‌های متوفی مانند سالگردها، تولدها یا مکان‌ها درهم شکسته شوند.

۲. سوالات وجودی
بازماندگان ممکن است با سؤالاتی در مورد معنای زندگی، فناپذیری و باورهای معنوی دست و پنجه نرم کنند.
برخی در ایمان یا تحقیق فلسفی آرامش می‌یابند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دچار بحران اعتقادی شوند.

ه) اثرات بلندمدت

۱. رشد پس از سانحه (Post-Traumatic Growth)

با گذشت زمان، بسیاری از بازماندگان انعطاف‌پذیری، همدلی و قدردانی عمیق‌تری نسبت به زندگی پیدا می‌کنند.
آن‌ها ممکن است مدافعان سلامت روان شوند و داستان‌های خود را برای کاهش ننگ و الهام بخشیدن به امید به اشتراک بگذارند.

۲. حفظ پیوندها
بازماندگان اغلب از طریق تشریفات، سالگردها یا یادآوری‌های شخصی با متوفی ارتباط نمادین برقرار می‌کنند.
این ارتباط مداوم می تواند منبع آرامش و بهبودی باشد.

گذر از فقدان خودکشی یک سفر عمیقاً شخصی و چالش‌برانگیز است که با گذشت زمان، آموزش (درک این موضوع که سوگ یک فرآیند است، نه یک سفر خطی، می‌تواند به بازماندگان کمک کند تا احساسات خود را هدایت کنند)، شفقت از جانب دیگران و حمایت و منابع مناسب، بسیاری از بازماندگان راه‌هایی برای مقابله، بهبودی و بازسازی زندگی خود پیدا می‌کنند.

گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار

🆔 Psychology_ATU

www.tgoop.com/psychology_atu/2114

4.1K viewsedited  Nov 22 at 18:17

روز جهانی بازماندگان فقدان خودکشی

هر ساله، شنبه قبل از روز شکرگزاری (thanksgiving day) به عنوان روز جهانی بازماندگان فقدان خودکشی گرامی داشته می‌شود. امسال در ۲۳ نوامبر قرار است این روز با هدف ارائه حمایت، کاهش انگ و ترویج بهبودی از طریق رویدادها و منابع اجتماعی گرامی داشته شود. زیرا به بازماندگان فرصتی می‌دهد تا گرد هم آیند، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و احساس انزوا را کاهش دهند. هم‌چنین فضای امنی را برای بیان احساسات و درک متقابل فراهم می‌کند و گفتگوی عمومی در مورد فقدان خودکشی و سلامت روان را تشویق می‌کند.

بازماندگان فقدان خودکشی افرادی هستند که یکی از عزیزانشان مانند یکی از اعضای خانواده، دوست یا شریک زندگی را به دلیل خودکشی از دست داده‌اند. این تجربه عمیقاً بر سلامت روانی، عاطفی، جسمی و اجتماعی آن‌ها تأثیر می‌گذارد و اغلب اثری ماندگار در زندگی آن‌ها بر جای می‌گذارد.

در ادامه به بررسی جنبه‌های مختلف تاثیر این رویداد بر زندگی بازماندگان می‌پردازیم.

الف) اثرات روانی

۱. غم و اندوه و تروما
بازماندگان اغلب غم و اندوه پیچیده‌ای را تجربه می‌کنند که با شوک، ناباوری، احساس گناه، خشم و غم و اندوه عمیق مشخص می‌شود.
تروما ممکن است از شرایط مرگ ناشی شود، به خصوص اگر آن‌ها کسانی باشند که متوفی را پیدا کرده‌اند یا اگر فقدان غیرمنتظره بوده باشد.

۲. احساس گناه و سرزنش خود
بازماندگان ممکن است بپرسند که آیا می‌توانستند از خودکشی جلوگیری کنند که منجر به احساس مسئولیت یا عدم کفایت شود.
افکاری مانند چرا من علائم را ندیدم؟ یا من باید بیشتر تلاش می‌کردم، رایج هستند و می‌توانند درد عاطفی را تشدید کنند.

۳. افزایش خطر مشکلات سلامت روان
بازماندگان در معرض خطر افسردگی، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و افکار خودکشی هستند.
آنها ممکن است با سؤالات وجودی و عدم اطمینان در مورد آینده دست و پنجه نرم کنند.

ب) تاثیرات عاطفی و اجتماعی

۱. انگ و انزوا
خودکشی اغلب با ننگ احاطه شده است، که ممکن است بازماندگان را از بحث آشکار درباره فقدان بازدارد.
ترس از قضاوت یا سوءتفاهم می‌تواند منجر به کناره‌گیری اجتماعی و تنهایی شود.

۲. روابط تغییریافته
روابط با دیگران ممکن است به دلیل بار عاطفی شدید تغییر کند. برخی از دوستان و اعضای خانواده ممکن است از یکدیگر فاصله بگیرند و مطمئن نباشند که چگونه حمایت کنند.
بازماندگان اغلب با دیگرانی که فقدان‌های مشابهی را تجربه کرده‌اند پیوند عمیق‌تری برقرار می‌کنند و در درک مشترک آرامش پیدا می‌کنند.

۳. هویت و تغییر نقش
بازماندگان ممکن است احساس کنند هویت آن‌ها تحت‌الشعاع فقدان قرار گرفته است و به عنوان "کسی که کسی را به دلیل خودکشی از دست داده" شناخته می‌شوند.
پویایی خانواده می‌تواند تغییر کند، به طوری که برخی از بازماندگان نقش‌های جدیدی را به عهده می‌گیرند، مانند تبدیل شدن به مراقب یا لنگر عاطفی برای دیگران.

ج) اثرات فیزیکی

۱. استرس و خستگی مزمن
بار عاطفی از دست‌دادن می‌تواند منجر به استرس مزمن، بی‌خوابی و خستگی شود.
علائم فیزیکی مانند سردرد، مشکلات گوارشی و ضعف ایمنی شایع هستند.

۲. بی‌توجهی به سلامت
بازماندگان ممکن است با حذف وعده‌های غذایی، اجتناب از ورزش یا افراط در مکانیسم‌های مقابله‌ای مضر (مانند سوء مصرف مواد) از سلامت خود غافل شوند.

د) تاثیرات بر زندگی روزمره

۱. اختلال در عملکرد
بازماندگان اغلب تمرکز جهت انجام وظایف روزانه یا بازگشت به محل کار یا مدرسه را دشوار می‌دانند.
آنها ممکن است از یادآوری‌های متوفی مانند سالگردها، تولدها یا مکان‌ها درهم شکسته شوند.

۲. سوالات وجودی
بازماندگان ممکن است با سؤالاتی در مورد معنای زندگی، فناپذیری و باورهای معنوی دست و پنجه نرم کنند.
برخی در ایمان یا تحقیق فلسفی آرامش می‌یابند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دچار بحران اعتقادی شوند.

ه) اثرات بلندمدت

۱. رشد پس از سانحه (Post-Traumatic Growth)

با گذشت زمان، بسیاری از بازماندگان انعطاف‌پذیری، همدلی و قدردانی عمیق‌تری نسبت به زندگی پیدا می‌کنند.
آن‌ها ممکن است مدافعان سلامت روان شوند و داستان‌های خود را برای کاهش ننگ و الهام بخشیدن به امید به اشتراک بگذارند.

۲. حفظ پیوندها
بازماندگان اغلب از طریق تشریفات، سالگردها یا یادآوری‌های شخصی با متوفی ارتباط نمادین برقرار می‌کنند.
این ارتباط مداوم می تواند منبع آرامش و بهبودی باشد.

گذر از فقدان خودکشی یک سفر عمیقاً شخصی و چالش‌برانگیز است که با گذشت زمان، آموزش (درک این موضوع که سوگ یک فرآیند است، نه یک سفر خطی، می‌تواند به بازماندگان کمک کند تا احساسات خود را هدایت کنند)، شفقت از جانب دیگران و حمایت و منابع مناسب، بسیاری از بازماندگان راه‌هایی برای مقابله، بهبودی و بازسازی زندگی خود پیدا می‌کنند.

گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار

🆔 Psychology_ATU

BY انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی