tgoop.com/raghsandehbarab/1706
Last Update:
بنظرم در سنجیدنِ نگاه و افکارِ آدم‌ها، اصلی‌ترین سؤال و صورت‌مسئله‌شان، بسیار مهم‌تر از پاسخی‌ست که به آن می‌دهند. سؤالِ اصلیِ آدمی مذهبی در زندگیِ شخصی‌اش احتمالا چیزی شبیهِ این است که: چطور رضایتِ خداوند را کسب کنم، یا صورت‌مسئلهٔ آدمی دیگر می‌تواند این باشد که: چطور با آرامشِ بیشتری زندگی کنم. در این سطح، مسئله تا حدودِ زیادی، مسئله‌ای شخصی‌ست و پاسخِ افراد به این سؤال‌ها، تا جایی که به دیگران و حقوق‌شان لطمه و صدمه‌ای نزند، مربوط به خودشان است. در سطحِ رفتارهای سیاسی اما، مسئله متفاوت است.
در حدی که من می‌فهمم، هر فرد یا گروهِ سیاسی در هر کشوری، که مهم‌ترین صورت‌مسئله‌اش، «هر چیزی» و دقیقا «هر چیزی» جز این باشد که: «چطور برای مردمِ کشورم، زندگیِ آرام‌تر، آزادتر، برخوردارتر و انسانی‌تری ایجاد کنم»، حاصلِ کارش جز تباهی و فساد و ویرانی و نکبت و فاجعه نخواهد بود. پاسخِ چنین افراد و گروه‌هایی به صورت‌مسئلهٔ نادرست و نابجای اصلی‌شان (از هر نوع و جنس، چه مذهبی، چه معنوی، و چه ایدئولوژیک)، چندان اهمیتی نخواهد داشت چرا که تکلیف‌شان به انتفاعِ مقدم روشن است و آن سرانجامِ شوم در صورتِ به قدرت رسیدن‌شان، تقریبا قطعی‌ست.
برای محک زدنِ آدم‌ها و گروه‌ها در عرصهٔ سیاست، این مهم‌ترین ملاک و معیار را فراموش نکنیم، و درگیرِ بحث‌های بی‌پایان دربارهٔ پاسخ‌شان به پرسش‌های نادرست، نشویم.
BY رقصنده بر آب | آرش شهیدی
Share with your friend now:
tgoop.com/raghsandehbarab/1706