📚کانال اطلاع ‌رسانی فصلنامه مطالعات نقد زبانی و ادبی& انتشارات رخسار صبح

Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)

✳️ « لولو » از کجا آمده؟
✳️

❇️ در فرهنگ لغت علامه دهخدا ذیل لولو چنین آمده:

لولو: (اِ) قسمی سگ کوچک‌جثۀ درازپشم. || فاروق. یک سر دو گوش. کُخ. بُغ. صورت مهیبی که برای ترسانیدن اطفال سازند. (آنندراج) (برهان). وجودی وهمی که بچه‌های خرد را بدان ترسانند. بخ. مترس اطفال. ضاغث. ضاغب. لولوخرخره. لولوخرناس. صورتی مهیب که بدان کودکان را ترسانند. صورتی وهمی که بدان اطفال را ترسانند و گاه زنی با پوستینی وارون دربر و دیگی بجای کلاه برسر به اطفال خود را نماید و این بس زشت و مخالف اصول تربیت اطفال است.
- امثال :
لولو ممه را برده یا آن ممه را لولو برد.

لولو: (اِخ) نام طایفه‌ای از ایلات کُرد که در زنگار مسکن دارند. رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص۵۷ شود.

لولوبی: (اِخ) نام قدیم بلوکی در زاگرس که میان بغداد و کرمانشاهان کنونی واقع است. (از ترجمه ٔ تاریخ ایران سرپرسی سایکس ص۸۸) (از ایران باستان ج۱ص۱۱۶). || نام ساکنین این نواحی.

لولوبیوم: (اِخ) نام قدیم سرزمینی واقع در مغرب ایران و شمال دیاله و آن بر طبق مندرجات رساله ٔجغرافیایی که در عهد سارگن نوشته شده به تصرف سارگن درآمده بوده است. (تاریخ کُرد ص۲۳).

و دکتر حسن‌دوست در فرهنگ ریشه‌شناختی چنین آورده:

لولو /lū.lū/ "موجودی خیالی که بچه‌ها را با آن می‌ترسانند" (سخن).... کدام است آن حدیث و آن خبر کو
که باید زن کند خود را چو لولو
(ایرج میرزا) (۲۰۷/۸۴).
به گمان آیلرس: (WirM II/701)  لولو یادآور نام ربّ‌النوع بین‌النهرینی موسوم به lilûm (قس:اکدی lilā و lilitu > عبری: lîlît) است که خود از سومریا líl-lá (نام ربّ‌النّوع باد)* گرفته شده است. (نیز نک. 69 Zimmern Akkad.FW).
وَهمَن و آساطریان (:WIDM I/114)، لولو (= بختیاری lålå) را گنگ‌واژه (= Lall-wort) می‌دانند.
نیز قس :گزی ululū "لولو" 
(Ellers WirM II/746).
*دربارهٔ ارتباط میان "باد" و "موجود خیالی، شَبَه"، قس بلوچی: gwātī" جن‌گیر، جن‌گیری، که مشتق است از gwāt "باد" (Elfenbein Glossary 58f.)

اما دکتر جعفری دهقی در مقالهٔ شهریاری در ایرانِ باستان در کتابِ تاریخِ جامعِ ایران لولو را چنین معنی کرده و آورده است:

لولوبی‌ها.... در نواحی ذهاب کرمانشاه و شهر زور و سلیمانیه سکونت داشتند. در زبان اورارتویی، واژهٔ لولو به معنی بیگانه و دشمن است. این واژه تا امروز نیز در زبانِ فارسی به همین معنی به‌کار می‌رود.











❇️ منابع:

تاریخِ جامعِ ایران؛ زیرِ نظر کاظم موسوی بجنوردی؛ شهریاری در ایرانِ باستان، محمود جعفری دهقی؛ مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی؛ ۱۳۹۶؛ج۱: ۱۴۱.

لغت‌نامهٔ دهخدا؛ علی‌اکبر دهخدا؛ زیرِ نظر دکترمحمّد معین؛ مجلس‌، ۱۳۲۵ و دانشگاه تهران، ۱۳۳۷.

فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی؛ دکتر محمّد حسن‌دوست؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی؛ ۱۳۹۵. ج۴: ۲۵۴۴تا۲۵۴۵.

❇️ برگرفته از : کانال « تاریخ ،فرهنگ،هنر و ادبیات ایران زمین »


https://www.tgoop.com/amirnormohamadi1976

Telegram

علوم وفنون ادبی

شعر شناسی و علم ادبیات
تحقیق ومقاله
مطالب آموزشی و زبانشناسی
مطالب ویرایشی و نگارشی
غزل حافظ،معنا،تحلیل
کارگاه داستان نویسی
برگی از تقویم تاریخ
نگاهی به تاریخ ادبیات ایران
نقد وتحلیل شعر
دکلمه وشعرخوانی

معرفی کتاب
(پی دی اف وصوتی)

www.tgoop.com/rokhsaresobh/21796

15 views📚فصلنامه مطالعات نقد زبانی و ادبی(رخسار زبان سابق)& انتشارات رخس, Jan 5 at 08:08

✳️ « لولو » از کجا آمده؟
✳️

❇️ در فرهنگ لغت علامه دهخدا ذیل لولو چنین آمده:

لولو: (اِ) قسمی سگ کوچک‌جثۀ درازپشم. || فاروق. یک سر دو گوش. کُخ. بُغ. صورت مهیبی که برای ترسانیدن اطفال سازند. (آنندراج) (برهان). وجودی وهمی که بچه‌های خرد را بدان ترسانند. بخ. مترس اطفال. ضاغث. ضاغب. لولوخرخره. لولوخرناس. صورتی مهیب که بدان کودکان را ترسانند. صورتی وهمی که بدان اطفال را ترسانند و گاه زنی با پوستینی وارون دربر و دیگی بجای کلاه برسر به اطفال خود را نماید و این بس زشت و مخالف اصول تربیت اطفال است.
- امثال :
لولو ممه را برده یا آن ممه را لولو برد.

لولو: (اِخ) نام طایفه‌ای از ایلات کُرد که در زنگار مسکن دارند. رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص۵۷ شود.

لولوبی: (اِخ) نام قدیم بلوکی در زاگرس که میان بغداد و کرمانشاهان کنونی واقع است. (از ترجمه ٔ تاریخ ایران سرپرسی سایکس ص۸۸) (از ایران باستان ج۱ص۱۱۶). || نام ساکنین این نواحی.

لولوبیوم: (اِخ) نام قدیم سرزمینی واقع در مغرب ایران و شمال دیاله و آن بر طبق مندرجات رساله ٔجغرافیایی که در عهد سارگن نوشته شده به تصرف سارگن درآمده بوده است. (تاریخ کُرد ص۲۳).

و دکتر حسن‌دوست در فرهنگ ریشه‌شناختی چنین آورده:

لولو /lū.lū/ "موجودی خیالی که بچه‌ها را با آن می‌ترسانند" (سخن).... کدام است آن حدیث و آن خبر کو
که باید زن کند خود را چو لولو
(ایرج میرزا) (۲۰۷/۸۴).
به گمان آیلرس: (WirM II/701)  لولو یادآور نام ربّ‌النوع بین‌النهرینی موسوم به lilûm (قس:اکدی lilā و lilitu > عبری: lîlît) است که خود از سومریا líl-lá (نام ربّ‌النّوع باد)* گرفته شده است. (نیز نک. 69 Zimmern Akkad.FW).
وَهمَن و آساطریان (:WIDM I/114)، لولو (= بختیاری lålå) را گنگ‌واژه (= Lall-wort) می‌دانند.
نیز قس :گزی ululū "لولو" 
(Ellers WirM II/746).
*دربارهٔ ارتباط میان "باد" و "موجود خیالی، شَبَه"، قس بلوچی: gwātī" جن‌گیر، جن‌گیری، که مشتق است از gwāt "باد" (Elfenbein Glossary 58f.)

اما دکتر جعفری دهقی در مقالهٔ شهریاری در ایرانِ باستان در کتابِ تاریخِ جامعِ ایران لولو را چنین معنی کرده و آورده است:

لولوبی‌ها.... در نواحی ذهاب کرمانشاه و شهر زور و سلیمانیه سکونت داشتند. در زبان اورارتویی، واژهٔ لولو به معنی بیگانه و دشمن است. این واژه تا امروز نیز در زبانِ فارسی به همین معنی به‌کار می‌رود.











❇️ منابع:

تاریخِ جامعِ ایران؛ زیرِ نظر کاظم موسوی بجنوردی؛ شهریاری در ایرانِ باستان، محمود جعفری دهقی؛ مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی؛ ۱۳۹۶؛ج۱: ۱۴۱.

لغت‌نامهٔ دهخدا؛ علی‌اکبر دهخدا؛ زیرِ نظر دکترمحمّد معین؛ مجلس‌، ۱۳۲۵ و دانشگاه تهران، ۱۳۳۷.

فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی؛ دکتر محمّد حسن‌دوست؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی؛ ۱۳۹۵. ج۴: ۲۵۴۴تا۲۵۴۵.

❇️ برگرفته از : کانال « تاریخ ،فرهنگ،هنر و ادبیات ایران زمین »


https://www.tgoop.com/amirnormohamadi1976

BY 📚کانال اطلاع ‌رسانی فصلنامه مطالعات نقد زبانی و ادبی& انتشارات رخسار صبح