سهند ایرانمهر

‍ ✔️توپ‌های ماه آذر!
✍️سهند ایرانمهر

🔸باربارا تاکمن سه کتاب مهم دارد:«سیرنابخردی»، «توپ‌های ماه‌اوت» و «برج فرازان» مطالعه این سه کتاب تصویر روشنی از از «اشتباه در تحلیل» و «علل ناکامی حکومت‌ها» و «غرورهای خانمانسوز» به نمایش می‌گذارد. یکی از عوامل مشترک شکست‌ها، ناتوانی در درک تغییر استراتژی دشمن و پایبندی به تفکرات و پیش‌فرض‌های قدیمی است. مواردی مانند حمله آلمان در نبرد مارن، شکست روسیه در برابر ژاپن، و جنگ چریکی در انقلاب آمریکا، مثال‌های کلاسیکی از این الگو هستند که تاکمن به‌طور دقیق آن‌ها را در آثار خود بررسی کرده است.

🔸در زبان انگلیسی اصطلاحی جالبی وجود دارد:
death by a  thousand cuts
این اصطلاح که می‌توان با عنوان « راهبرد هزار زخم» از آن یاد‌ کرد در راهبردهای نظامی امنیتی به معنای ضربات کوچک اما مداوم، موقت و تدریجی، تلفات متناوب، تحریم، ایجادخستگی روانی و ایراد هزینه‌های سنگین موسمی در برهه بلند مدت زمانی است.

همان چیزی که اسراییل با حمایت غرب مدتهاست علیه ایران به کار می‌برد بر «ایران» تاکید دارم چون برخلاف عده‌ای که می‌کوشند آن را به «جمهوری اسلامی» تقلیل دهند هم نگاه به ادبیات مقامات بلندپایه امریکایی و اسراییلی در کاربرد نام ایران و هم حملات مهیب اسراییل به زیرساخت‌های سوریه بعد از اسد نشان داد که در برنامه‌های آنان، اهداف به حکومت متخاصم ختم نمی‌شوند و برآوردهای ژئوپلتیک فراتر از آن مدنظر است.

🔸اسراییل تا مدتها علیه ایران و حزب‌الله از روش «هزار زخم»استفاده می‌کرد و اشتباه جبهه مقابل هم این بود که می‌پنداشت بعد از هفت‌اکتبر هم استراتژی اسراییل بر همان منوال است. هدف قرار دادن حماس و حزب‌الله با حملات سنگین و حذف رهبرانش نشان داد که اسراییل از روش گذشته به استراتژی جدیدی روی آورده است:

ضربه نهایی و تهدید وجودی
 (Existential Threat or Decisive Strike)
در این استراتژی، دشمن دیگر قابل تحمل نیست، برگ‌ بازی‌هایی برای تقابل ندارد و هدف از بین بردن کامل قدرت دشمن یا تهدید موجودیت او از طریق حمله‌ای قاطع و نابودگر است. در واقع این روش، دشمن را در موقعیتی قرار می‌دهد که بقای او به‌شدت به خطر می‌افتد.  
 
بنابراین تحلیل رفتار اسراییل با پیش‌فرض‌های گذشته و نگاه به بازی و میدان براساس استراتژی‌های قبلی اشتباهی فاحش است.

🔸راهبرد «ضربه نهایی و تهدید وجودی» نیاز به یک مقدمه اساسی دارد:

ایجاد زمینه ذهنی امکان موفقیت
و عمیق‌کردن شکاف داخلی و افزایش نارضایتی
ایران چیزی فراتر از مفهوم ماهیت یک حکومت است و میراثی است که باید برای آیندگان بماند لذا تصمیم‌گیران داخلی می‌توانند به چنین انذاری هر نامی بگذارند و حتی یادآوری میزان خطری را که برای کلیت ایران مطرح است،«جرم» تلقی کنند اما بنا بر وظیفه خود به عنوان یک « ایرانی » ناگزیر از بیان این هشدار هستم که:
اولا: غول چراغی که با عقلانیت و دوراندیشی نباید بیرون می‌آمد، بیرون آمده است ( تعبیر غول چراغ را از همان چهره‌های انقلابی وام گرفته‌ام که پیش از این بر طبل رویارویی با آن می‌کوبیدند).

ثانیا: اتخاذ روش مقابله با این پیش‌فرض که روش حریف همان روش گذشته است، اشتباهی ویرانگر است.

ثالثا: ندیدن واقعیت‌ها و امکانات و وضعیت کشور و زیرساخت‌هایی که باید بهینه‌سازی می‌شد و نشد و نتایجش در وضعیت فعلی از اقتصاد تا برق و گاز و … مشهود است، منجر به راهبردهایی به مراتب مخرب‌تر خواهد شد.

رابعا: اسراییل می‌کوشد تا وضعیت فعلی سوریه و تغییر نقشه منطقه را به عنوان نتایج راهبرد موفق خود جا بیاندازد و آن را به دولت ترامپ بفروشد تا از اعتبار آن برای اقناع دولت جدید آمریکا استفاده کند. من هنوز بر این باورم که ترامپ تصمیم قطعی را برای برگزیدن راه مصالحه یا مقابله با ایران برنگزیده است و هر سخن یا سیاست و نگاهی که او را برای تقابل مصمم کند به مثابه همراهی با اسراییل است.

خامسا: بی‌هیچ تردید، بی‌هیچ تردید هر لایحه، سیاست، رفتار و تصمیمی که به وضوح مطالبات مردم برای طبیعی‌ترین حقوق خود را به تعویق بیاندازد یا با ایجاد ممانعت، نارضایتی به حق آنان را تشدید کند به جز آنکه از نظر حقوقی و عقلانی محکوم است، حمایت و همراهی با همان چیزی است که اسراییل را در تحقق راهبرد جدیدش یاری می‌رساند اگر بدون افتادن در دام تئوری توطئه نگوییم مستقیما توسط عوامل اسراییل که پیشتر هم دایره نفوذ خود در ایران را نشان داده‌اند، پیگیری و اجرا می‌شود.

سادسا: هنوز هم رمقی برای آزمودن دیپلماسی وجود دارد و هجمه به این روش و چهره‌های قویدست در آن هم نمی‌تواند چیزی جدا از خواست اسراییل و علیه منافع مردم باشد.
@sahandiranmehr

Telegram

2:24

attach 📎

www.tgoop.com/sahandiranmehr/35369

24.2K viewsedited  Dec 17 at 08:50

‍ ✔️توپ‌های ماه آذر!
✍️سهند ایرانمهر

🔸باربارا تاکمن سه کتاب مهم دارد:«سیرنابخردی»، «توپ‌های ماه‌اوت» و «برج فرازان» مطالعه این سه کتاب تصویر روشنی از از «اشتباه در تحلیل» و «علل ناکامی حکومت‌ها» و «غرورهای خانمانسوز» به نمایش می‌گذارد. یکی از عوامل مشترک شکست‌ها، ناتوانی در درک تغییر استراتژی دشمن و پایبندی به تفکرات و پیش‌فرض‌های قدیمی است. مواردی مانند حمله آلمان در نبرد مارن، شکست روسیه در برابر ژاپن، و جنگ چریکی در انقلاب آمریکا، مثال‌های کلاسیکی از این الگو هستند که تاکمن به‌طور دقیق آن‌ها را در آثار خود بررسی کرده است.

🔸در زبان انگلیسی اصطلاحی جالبی وجود دارد:
death by a  thousand cuts
این اصطلاح که می‌توان با عنوان « راهبرد هزار زخم» از آن یاد‌ کرد در راهبردهای نظامی امنیتی به معنای ضربات کوچک اما مداوم، موقت و تدریجی، تلفات متناوب، تحریم، ایجادخستگی روانی و ایراد هزینه‌های سنگین موسمی در برهه بلند مدت زمانی است.

همان چیزی که اسراییل با حمایت غرب مدتهاست علیه ایران به کار می‌برد بر «ایران» تاکید دارم چون برخلاف عده‌ای که می‌کوشند آن را به «جمهوری اسلامی» تقلیل دهند هم نگاه به ادبیات مقامات بلندپایه امریکایی و اسراییلی در کاربرد نام ایران و هم حملات مهیب اسراییل به زیرساخت‌های سوریه بعد از اسد نشان داد که در برنامه‌های آنان، اهداف به حکومت متخاصم ختم نمی‌شوند و برآوردهای ژئوپلتیک فراتر از آن مدنظر است.

🔸اسراییل تا مدتها علیه ایران و حزب‌الله از روش «هزار زخم»استفاده می‌کرد و اشتباه جبهه مقابل هم این بود که می‌پنداشت بعد از هفت‌اکتبر هم استراتژی اسراییل بر همان منوال است. هدف قرار دادن حماس و حزب‌الله با حملات سنگین و حذف رهبرانش نشان داد که اسراییل از روش گذشته به استراتژی جدیدی روی آورده است:

ضربه نهایی و تهدید وجودی
 (Existential Threat or Decisive Strike)
در این استراتژی، دشمن دیگر قابل تحمل نیست، برگ‌ بازی‌هایی برای تقابل ندارد و هدف از بین بردن کامل قدرت دشمن یا تهدید موجودیت او از طریق حمله‌ای قاطع و نابودگر است. در واقع این روش، دشمن را در موقعیتی قرار می‌دهد که بقای او به‌شدت به خطر می‌افتد.  
 
بنابراین تحلیل رفتار اسراییل با پیش‌فرض‌های گذشته و نگاه به بازی و میدان براساس استراتژی‌های قبلی اشتباهی فاحش است.

🔸راهبرد «ضربه نهایی و تهدید وجودی» نیاز به یک مقدمه اساسی دارد:

ایجاد زمینه ذهنی امکان موفقیت
و عمیق‌کردن شکاف داخلی و افزایش نارضایتی
ایران چیزی فراتر از مفهوم ماهیت یک حکومت است و میراثی است که باید برای آیندگان بماند لذا تصمیم‌گیران داخلی می‌توانند به چنین انذاری هر نامی بگذارند و حتی یادآوری میزان خطری را که برای کلیت ایران مطرح است،«جرم» تلقی کنند اما بنا بر وظیفه خود به عنوان یک « ایرانی » ناگزیر از بیان این هشدار هستم که:
اولا: غول چراغی که با عقلانیت و دوراندیشی نباید بیرون می‌آمد، بیرون آمده است ( تعبیر غول چراغ را از همان چهره‌های انقلابی وام گرفته‌ام که پیش از این بر طبل رویارویی با آن می‌کوبیدند).

ثانیا: اتخاذ روش مقابله با این پیش‌فرض که روش حریف همان روش گذشته است، اشتباهی ویرانگر است.

ثالثا: ندیدن واقعیت‌ها و امکانات و وضعیت کشور و زیرساخت‌هایی که باید بهینه‌سازی می‌شد و نشد و نتایجش در وضعیت فعلی از اقتصاد تا برق و گاز و … مشهود است، منجر به راهبردهایی به مراتب مخرب‌تر خواهد شد.

رابعا: اسراییل می‌کوشد تا وضعیت فعلی سوریه و تغییر نقشه منطقه را به عنوان نتایج راهبرد موفق خود جا بیاندازد و آن را به دولت ترامپ بفروشد تا از اعتبار آن برای اقناع دولت جدید آمریکا استفاده کند. من هنوز بر این باورم که ترامپ تصمیم قطعی را برای برگزیدن راه مصالحه یا مقابله با ایران برنگزیده است و هر سخن یا سیاست و نگاهی که او را برای تقابل مصمم کند به مثابه همراهی با اسراییل است.

خامسا: بی‌هیچ تردید، بی‌هیچ تردید هر لایحه، سیاست، رفتار و تصمیمی که به وضوح مطالبات مردم برای طبیعی‌ترین حقوق خود را به تعویق بیاندازد یا با ایجاد ممانعت، نارضایتی به حق آنان را تشدید کند به جز آنکه از نظر حقوقی و عقلانی محکوم است، حمایت و همراهی با همان چیزی است که اسراییل را در تحقق راهبرد جدیدش یاری می‌رساند اگر بدون افتادن در دام تئوری توطئه نگوییم مستقیما توسط عوامل اسراییل که پیشتر هم دایره نفوذ خود در ایران را نشان داده‌اند، پیگیری و اجرا می‌شود.

سادسا: هنوز هم رمقی برای آزمودن دیپلماسی وجود دارد و هجمه به این روش و چهره‌های قویدست در آن هم نمی‌تواند چیزی جدا از خواست اسراییل و علیه منافع مردم باشد.
@sahandiranmehr

BY سهند ایرانمهر