tgoop.com/sbu_astronomy/431
Last Update:
نپتون
زمانی که فضاپیمای وویجر ۲ در سال ۱۹۸۹ از کنار نپتون عبور کرد، ستاره‌شناسان با یک لکهٔ تاریک بزرگ به اندازهٔ اقیانوس اطلس در جو آن مواجه شدند. آیا این لکه مانند لکهٔ سرخ بزرگ مشتری پایدار است؟ این سوال تا زمانی که هابل در سال ۱۹۹۴ نشان داد چنین طوفان‌های تیره‌ای گذرا هستند، بی‌پاسخ ماند؛ طوفان‌هایی که در مدت دو تا شش سال ظاهر و سپس ناپدید می‌شوند. در طول برنامهٔ OPAL، هابل پایان یکی از لکه‌های تاریک و چرخهٔ کامل زندگی یک لکهٔ دیگر را مشاهده کرد - هر دو به سمت استوا مهاجرت کرده و سپس محو شدند.
مشاهدات هابل ارتباطی بین تغییرات فراوانی ابرهای نپتون و چرخهٔ ۱۱ ساله خورشیدی کشف کرد. نپتون دورترین سیارهٔ بزرگ در منظومهٔ شمسی ماست و تنها حدود ۰.۱ درصد از شدت نوری که زمین دریافت می‌کند، به آن می‌رسد؛ با این حال، به نظر می‌رسد آب‌و‌هوای ابری جهانی نپتون تحت تأثیر فعالیت‌های خورشیدی قرار دارد. آیا چهار فصل سیاره (که هر یک تقریباً ۴۰ سال طول می‌کشد) نیز نقشی ایفا می‌کنند؟ ممکن است اگر برنامه OPAL تا سال ۲۱۷۹ بر روی هابل ادامه یابد به این موضوع پی ببریم!
🖊فاطمه هاشمی نسب
منبع
منبع تصویر
@sbu_astronomy🪐
#هابل
BY کانون نجوم دانشگاه شهید بهشتی
Share with your friend now:
tgoop.com/sbu_astronomy/431