tgoop.com/sirjanname/1189
Last Update:
روایتِ حدیث در بارهٔ مهدی در سیرجان
کتاب البدء والتاریخ -آفرینش و تاریخ- نوشتهٔ مطهّر بن طاهر مقدسی یکی از مهمترین متون تمدن اسلامی است. استاد شفیعی کدکنی دربارهٔٔ این کتاب نوشتهاند:
سال تألیف آن ۳۵۵ هجری است، یادگاری است از درخشانترین ادوارِ تاریخ تمدنِ ایرانِ عصر اسلامی؛ دورهٔ خردگرایی و اومانیسم، عصر فارابی و رازی و اخوان الصّفا. در میان آثار بازمانده از این روزگار، کتاب آفرینش و تاریخ تقریباً حالتی منحصر به فرد دارد: دایرةالمعارفی است از فلسفه، تاریخ، اسطورهشناسی تطبیقی، دینشناسی، جغرافیا و رستاخیزشناسی...(ص۵)
مقدسی در بخشی از این کتاب که به اختلاف روایات دربارهٔ هویّت مهدی، سیمای وی و محل خروج او میپردازد آورده است:
و در سال ۳۲۵ در شیرجان، احمد بن محمد بن حجّاج معروف به سَجزی، مرا حدیث کرد و گفت که: روایت شدیم از محمد بن احمد بن راشد اصفهانی که گفت روایت کرد مرا یونس بن عبدالله اعلیٰ شافعی که گفت حدیث کرد مرا محمد بن خالد جُندی از ابان بن صالح از حسن از انَس ‹رض› که گفت:
″کار، روزبهروز، روی در سختی دارد و جهان روی در اِدبار و مردمان روی در بُخل و مردم جز بر بَدان راست نیایند و مهدیی جز عیسی بن مریم نخواهد بود.″ (ص ۳۸۳)
استاد شفیعی کدکنی، احمد بن محمد بن حجّاج سجزی را از استادان و مشایخ حدیثِ مقدسی دانسته است. (ص ۴۱) از طریق الأنساب سمعانی میدانیم که سیرجان خاستگاه محدّثان بوده است.(← سیرجان در الأنساب؛ در همین کانال)
• مقدسی در جایی دیگر از کتاب خود، سیرجان را دارالملکِ کرمان دانسته (ص ۶۰۳) از این تصریح مقدسی و اشارات دیگر این نتیجه به دست میآید که سیرجان تقریباً تا پایان قرن چهارم همچنان مرکز اقلیم کرمان بوده است.
..............................
° آفرینش و تاریخ، مطهّر بن طاهر مقدسی، ترجمهٔ محمدرضا شفیعی کدکنی، انتشارات آگه، ۱۳۷۴.
https://www.tgoop.com/sirjanname
BY سیرجان نامه
Share with your friend now:
tgoop.com/sirjanname/1189