Памёр архітэктар і гісторык архітэктуры, прафесар Уладзімір Трацэўскі (1936-2025).
Доўгія 48 гадоў ён выкладаў гісторыю беларускай архітэктуры ў БНТУ. На лекцыях ён проста гарэў тым, пра што распавядаў. Яго запал пераходзіў і на нешматлікіх студэнтаў, якія наведваюць такія "непатрэбныя прадметы" на архітэктурным факультэце. Адзін з тых выкладчыкаў, якіх з цеплынёй успамінаеш. Сцены БНТУ мы з ім пакінулі ў адзін год: я атрымаў дыплом магістра, ён - развітальныя кветкі. Шчыра кажучы не думаю, што гэта было яго рашэннем - яму яго праца яўна прыносіла задавальненне і жыццёвую энергію, а студэнтам цікавыя байкі з доўгага жыцця ды жарты.
Трацэўскі напісаў мноства артыкулаў па архітэктурнай спадчыне Беларусі, але сапраўды фундаментальнай яго працай стала «Гісторыя архітэктуры народнага жылля Беларусі» (1989). Асновай працы з’явіліся матэрыялы, сабраныя даследчыкам у 1968—1987 гадах у экспедыцыях. У. В. Трацэўскі апрацаваў багатыя архіўныя матэрыялы, абследаваў 116 (з 118!) раёнаў краіны, вывучыў больш за 3000 аб’ектаў, уласна рабіў абмеры, замалёўкі, фотаздымкі.
Я пастаянна шкадую, што не скраў гэтую кнігу з універсітэцкай бібліятэкі. Яна ляжыць там мёртвым грузам, а ў маіх бы руках знайшла новае жыццё. Калі ў каго ёсць - гатовы прыняць яе ў дар.
А ўявіце які архіў фотаздымкаў і чарцяжёў застаўся! Спадзяюся спадчыннікам хопіць розуму правільна распарадзіцца гэтым багаццем.
Трацэўскі спраектаваў шэраг грамадскіх і жылых аб'ектаў у сталіцы, а таксама праекты рэстаўрацыі помнікаў архітэктуры - касцёлаў у Варонча, Дараве, Бабруйску, Сёмкавым Гарадку, Воўчыне, царквы ў Вялікай Ліпе, сядзібнага комплексу ў в. Высокая Ліпа і інш.
У апошнія дзесяцігоддзі дапамагаў як навуковы кансультант пры аднаўленні Любчанскага замка, запраектаваўшы рэнесенсныя купалы для вежаў. У Мінску пры ўдзеле Трацэўскага пабудавана Саборная мячэць, якая па яго ўпартым патрабаванні з'яўляецца копіяй знішчанай мінскай мячэці ХІХ стагоддзя.
Развітанне з Уладзімірам Трацэўскім адбылося 17 студзеня ў зале крэматорыя на Паўночных могілках Мінска. На жаль, даведаліся мы пра гэта толькі цяпер, ніякай абвесткі пра смерць прафесара на сайце Беларускага саюза архітэктараў і БНТУ не з'явілася.
#асобы
Доўгія 48 гадоў ён выкладаў гісторыю беларускай архітэктуры ў БНТУ. На лекцыях ён проста гарэў тым, пра што распавядаў. Яго запал пераходзіў і на нешматлікіх студэнтаў, якія наведваюць такія "непатрэбныя прадметы" на архітэктурным факультэце. Адзін з тых выкладчыкаў, якіх з цеплынёй успамінаеш. Сцены БНТУ мы з ім пакінулі ў адзін год: я атрымаў дыплом магістра, ён - развітальныя кветкі. Шчыра кажучы не думаю, што гэта было яго рашэннем - яму яго праца яўна прыносіла задавальненне і жыццёвую энергію, а студэнтам цікавыя байкі з доўгага жыцця ды жарты.
Трацэўскі напісаў мноства артыкулаў па архітэктурнай спадчыне Беларусі, але сапраўды фундаментальнай яго працай стала «Гісторыя архітэктуры народнага жылля Беларусі» (1989). Асновай працы з’явіліся матэрыялы, сабраныя даследчыкам у 1968—1987 гадах у экспедыцыях. У. В. Трацэўскі апрацаваў багатыя архіўныя матэрыялы, абследаваў 116 (з 118!) раёнаў краіны, вывучыў больш за 3000 аб’ектаў, уласна рабіў абмеры, замалёўкі, фотаздымкі.
Я пастаянна шкадую, што не скраў гэтую кнігу з універсітэцкай бібліятэкі. Яна ляжыць там мёртвым грузам, а ў маіх бы руках знайшла новае жыццё. Калі ў каго ёсць - гатовы прыняць яе ў дар.
А ўявіце які архіў фотаздымкаў і чарцяжёў застаўся! Спадзяюся спадчыннікам хопіць розуму правільна распарадзіцца гэтым багаццем.
Трацэўскі спраектаваў шэраг грамадскіх і жылых аб'ектаў у сталіцы, а таксама праекты рэстаўрацыі помнікаў архітэктуры - касцёлаў у Варонча, Дараве, Бабруйску, Сёмкавым Гарадку, Воўчыне, царквы ў Вялікай Ліпе, сядзібнага комплексу ў в. Высокая Ліпа і інш.
У апошнія дзесяцігоддзі дапамагаў як навуковы кансультант пры аднаўленні Любчанскага замка, запраектаваўшы рэнесенсныя купалы для вежаў. У Мінску пры ўдзеле Трацэўскага пабудавана Саборная мячэць, якая па яго ўпартым патрабаванні з'яўляецца копіяй знішчанай мінскай мячэці ХІХ стагоддзя.
Развітанне з Уладзімірам Трацэўскім адбылося 17 студзеня ў зале крэматорыя на Паўночных могілках Мінска. На жаль, даведаліся мы пра гэта толькі цяпер, ніякай абвесткі пра смерць прафесара на сайце Беларускага саюза архітэктараў і БНТУ не з'явілася.
#асобы
tgoop.com/spadczyna/12526
Create:
Last Update:
Last Update:
Памёр архітэктар і гісторык архітэктуры, прафесар Уладзімір Трацэўскі (1936-2025).
Доўгія 48 гадоў ён выкладаў гісторыю беларускай архітэктуры ў БНТУ. На лекцыях ён проста гарэў тым, пра што распавядаў. Яго запал пераходзіў і на нешматлікіх студэнтаў, якія наведваюць такія "непатрэбныя прадметы" на архітэктурным факультэце. Адзін з тых выкладчыкаў, якіх з цеплынёй успамінаеш. Сцены БНТУ мы з ім пакінулі ў адзін год: я атрымаў дыплом магістра, ён - развітальныя кветкі. Шчыра кажучы не думаю, што гэта было яго рашэннем - яму яго праца яўна прыносіла задавальненне і жыццёвую энергію, а студэнтам цікавыя байкі з доўгага жыцця ды жарты.
Трацэўскі напісаў мноства артыкулаў па архітэктурнай спадчыне Беларусі, але сапраўды фундаментальнай яго працай стала «Гісторыя архітэктуры народнага жылля Беларусі» (1989). Асновай працы з’явіліся матэрыялы, сабраныя даследчыкам у 1968—1987 гадах у экспедыцыях. У. В. Трацэўскі апрацаваў багатыя архіўныя матэрыялы, абследаваў 116 (з 118!) раёнаў краіны, вывучыў больш за 3000 аб’ектаў, уласна рабіў абмеры, замалёўкі, фотаздымкі.
Я пастаянна шкадую, што не скраў гэтую кнігу з універсітэцкай бібліятэкі. Яна ляжыць там мёртвым грузам, а ў маіх бы руках знайшла новае жыццё. Калі ў каго ёсць - гатовы прыняць яе ў дар.
А ўявіце які архіў фотаздымкаў і чарцяжёў застаўся! Спадзяюся спадчыннікам хопіць розуму правільна распарадзіцца гэтым багаццем.
Трацэўскі спраектаваў шэраг грамадскіх і жылых аб'ектаў у сталіцы, а таксама праекты рэстаўрацыі помнікаў архітэктуры - касцёлаў у Варонча, Дараве, Бабруйску, Сёмкавым Гарадку, Воўчыне, царквы ў Вялікай Ліпе, сядзібнага комплексу ў в. Высокая Ліпа і інш.
У апошнія дзесяцігоддзі дапамагаў як навуковы кансультант пры аднаўленні Любчанскага замка, запраектаваўшы рэнесенсныя купалы для вежаў. У Мінску пры ўдзеле Трацэўскага пабудавана Саборная мячэць, якая па яго ўпартым патрабаванні з'яўляецца копіяй знішчанай мінскай мячэці ХІХ стагоддзя.
Развітанне з Уладзімірам Трацэўскім адбылося 17 студзеня ў зале крэматорыя на Паўночных могілках Мінска. На жаль, даведаліся мы пра гэта толькі цяпер, ніякай абвесткі пра смерць прафесара на сайце Беларускага саюза архітэктараў і БНТУ не з'явілася.
#асобы
Доўгія 48 гадоў ён выкладаў гісторыю беларускай архітэктуры ў БНТУ. На лекцыях ён проста гарэў тым, пра што распавядаў. Яго запал пераходзіў і на нешматлікіх студэнтаў, якія наведваюць такія "непатрэбныя прадметы" на архітэктурным факультэце. Адзін з тых выкладчыкаў, якіх з цеплынёй успамінаеш. Сцены БНТУ мы з ім пакінулі ў адзін год: я атрымаў дыплом магістра, ён - развітальныя кветкі. Шчыра кажучы не думаю, што гэта было яго рашэннем - яму яго праца яўна прыносіла задавальненне і жыццёвую энергію, а студэнтам цікавыя байкі з доўгага жыцця ды жарты.
Трацэўскі напісаў мноства артыкулаў па архітэктурнай спадчыне Беларусі, але сапраўды фундаментальнай яго працай стала «Гісторыя архітэктуры народнага жылля Беларусі» (1989). Асновай працы з’явіліся матэрыялы, сабраныя даследчыкам у 1968—1987 гадах у экспедыцыях. У. В. Трацэўскі апрацаваў багатыя архіўныя матэрыялы, абследаваў 116 (з 118!) раёнаў краіны, вывучыў больш за 3000 аб’ектаў, уласна рабіў абмеры, замалёўкі, фотаздымкі.
Я пастаянна шкадую, што не скраў гэтую кнігу з універсітэцкай бібліятэкі. Яна ляжыць там мёртвым грузам, а ў маіх бы руках знайшла новае жыццё. Калі ў каго ёсць - гатовы прыняць яе ў дар.
А ўявіце які архіў фотаздымкаў і чарцяжёў застаўся! Спадзяюся спадчыннікам хопіць розуму правільна распарадзіцца гэтым багаццем.
Трацэўскі спраектаваў шэраг грамадскіх і жылых аб'ектаў у сталіцы, а таксама праекты рэстаўрацыі помнікаў архітэктуры - касцёлаў у Варонча, Дараве, Бабруйску, Сёмкавым Гарадку, Воўчыне, царквы ў Вялікай Ліпе, сядзібнага комплексу ў в. Высокая Ліпа і інш.
У апошнія дзесяцігоддзі дапамагаў як навуковы кансультант пры аднаўленні Любчанскага замка, запраектаваўшы рэнесенсныя купалы для вежаў. У Мінску пры ўдзеле Трацэўскага пабудавана Саборная мячэць, якая па яго ўпартым патрабаванні з'яўляецца копіяй знішчанай мінскай мячэці ХІХ стагоддзя.
Развітанне з Уладзімірам Трацэўскім адбылося 17 студзеня ў зале крэматорыя на Паўночных могілках Мінска. На жаль, даведаліся мы пра гэта толькі цяпер, ніякай абвесткі пра смерць прафесара на сайце Беларускага саюза архітэктараў і БНТУ не з'явілася.
#асобы
BY Спадчына
Share with your friend now:
tgoop.com/spadczyna/12526