آموزش زبان عربی با متون داستانی

#من_او
#فصل_چهارم
#قسمت_بیست‌ونهم
🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳
رفتم به طرف در، اما بلند شد و جلو من را گرفت:
- بنشین تو را به جدت زهرِماری را زهرِمان نکن....

نمی‌دانستم چه بگویم روی تخت کناری‌اش نشستم. او هم روی همان تخت اولی. نصف جگرها را برای من آورد. با ماست و لیموناد. من متعجب و افسرده و پریشان نگاهش میکردم نمی دانستم بکارتِ کریم را هم زده‌اند. قبلا گاهی حرفش را می‌زد اما فکر می‌کردم دوی علی گلابی می‌آید.

برگشت و پشتش را به من کرد. محتوی شیشه را جرعه جرعه نوشید. چند دقیقه بعد بلند شد و با غیظ شیشه‌ی خالی را داخل رودخانه پرتاب کرد خم شد و کنار حوض آب در دهانش ریخت و غرغره کرد سه بار دست‌هایش را هم شست آمد و روی تخت روبه روی من نشست. صدایش عوض شده بود. کلمات در دهانش کش می‌آمدند از چشم‌هایش خون می‌بارید.

خَرَجَتُ نَحْوَ بَابِ الْمَقْهَى، لَكِنَّهُ قَامَ وَمَنَعَنِي.
- اجْلِسْ أقسمُ بجدّك، لَا تَجْعَلْ هَذِهِ الْخَمْرَةَ تَتَحَوَّلُ إِلَى سَمٍّ فِي فَمِي.

لَمْ أَعْرِفْ مَاذَا كَانَ عَلَيّ أَنْ أُجِيبَهُ، جَلَسْتُ عَلَى سَرِيرٍ مُجَاوِرٍ، وَجَلَسَ هُوَ عَلَى السَّرِيرِ الْأولى. وَبَعْدَ لَحَظَاتٍ أَحْضَرَ لِي نِصْفَ الْأَكْبَادِ الْمَشْوِيَّةِ مَعَ اللَّبَنِ وَعَصِيرِ اللَّيْمُونِ، لنظرتُ إليه متعجبًا ومكتئبًا ومضطربًا،لمْ أَكُنْ أَعْرِفُ أَنَّهُمْ اغْتَصَبُوا كَرِيمًا، أَشَارَ كَرِيمٌ لِهَذَا الْمَوْضُوعِ تَلْمِيحًا عِدَّةَ مَرَّاتٍ وَاعْتَقَدْتُ أَنَّ شَخْصًا يُدْعَى عَلي كُلَابِي كَانَ لَهُ صِلَةٌ بِالْمَوْضُوعِ.

عَادَ إِلَى السَّرِيرِ الْمُجَاوِرِ أَدَارَ ظَهْرَهُ إِلَيّ، وَصَارَ يَرْتَشِفُ الْخَمْرَةَ مِنْ الْقِنِينَةِ جُرْعَةَ جُرْعَةً، ثُمَّ نَهَضَ مِنْ مَكَانِهِ بَعْدَ عِدَّةِ دَقَائِقَ وَرَمَى الْقِنِينَةَ الْفَارِغَةَ بِغَضَبٍ فِي النَّهر، ثُمَّ انْحَنَى عِنْدَ حَوْضِ الْمَاءِ، وَغَرَفَ بِيَدِهِ مَاءً أَدْخَلَهُ فِي فَمِهِ، مَضْمَضَ فَمِهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ غَسَلَ يَدَيْهِ وَ وَجْهَهُ وَجَلَسَ قُبَالَتِي عَلَى السَّرِيرِ، تَغَيَّرَ صَوْتُهُ وَكانت الكلمات تُمدّد في فمه،
وَكَأَنَّ الدَّمَ يَنْهَمِرُ مِنْ عَيْنَيْهِ لِشِدَّةِ احْمِرَارِهَا.
🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

-حالا خوب شد خوب که نه... به‌تر شد. ما هم شدیم پاک مثل سرکار. ظاهرمان حداقل پاک شد فقهیِ فقهی. سه بار غرغره.قر قر قر! این کمره یا فنره ... قرقر قر... من اگر با تو هم پنهان‌کاری کنم که کسی باقی نمی‌مونه یک روز هم گفتیم که غم‌تکانی کنیم... نگذاشتی. بدتر غم‌کِشی کردی. غم‌تکانی مثل خانه تکانی است.بچه تهران می‌فهمه یعنی چی. خانه فقط تمیز می‌شه. همین غم تکانی هم مثل همینه. فقط غم‌هات مرتب می‌شن، همین. نمی‌شه دور ریخت. اما تو غم‌کشی کردی مثل اسباب کشی. یعنی اضاف کردی کم که نداشتم نالوطی. تو هم اگر نه بگی که کسی نمی‌مونه نارفیق!....

- وَالْآنَ يَا عَلِيُّ هَلْ يَطِيبُ لَكَ الْحَالُ، لَقَدْ تَطَهَّرْنَا مِنْ الْأَنْجَاسِ تَمَامًا كَمَا نَكُونُ فِي أَوْقَاتِ الْعَمَلِ عَلَى الْأَقَلِّ ظَاهِرُنَا طَاهِرٌ ،الْآنَ، طَاهِرٌ حَسَبَ الْفَتَاوَى الْفِقْهِيَّةِ، مَضْمَضتُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، قر قر قر! هذا الخصر أو الينابيع... قرقر قر...
فَإِنْ أَخْفَيْتُ عَلَيْكَ أَمْرِي فَلَنْ يَكُونَ لِي أَحَدٌ فِي الْكَوْنِ أَبُوحُ لَهُ أَسْرَارِي، وَقَدْ وَعَدْنَا أَنْفُسَنَا ذَاتَ يَوْمٍ أَنْ نَنْفُضَ الْحُزْنَ مِنْ أَجْسَادِنَا وَأَرْوَاحِنَا، لَكِنَّكَ فَوّتَ عَلَيْنَا هَذِهِ الْفُرْصَةَ جَعَلْتَ الْحُزْنَ يَتَضَاعَفُ.
إِنَّ نَفضَ الْحُزْنِ مِنْ الرُّوحِ هُوَ كَنَفْضِ الْبَيْتِ مِنْ التُّرَابِ وَالْأَوْسَاخِ،يفهم طفل طهران ما معنى ذلك. إِنَّ نَفْضَ الْأَحْزَانِ لَا يَعْنِي إِزَالَتَهَا أَوْ التَّخَلُّصَ مِنْهَا، وَإِنَّمَا يَعْنِي أَنَّكَ تُرَتِّبُ أَحْزَانَكَ، فَلَا يُمْكِنُ لِأَحَدٍ أَنْ يُمْحِيَ أَحْزَانَهُ. لَكِنَّكَ نَقَلْتَ الْأَحْزَانَ كَمَا تَنْقُلُ أَثَاثَ الْبَيْتِ، أَيْ إِنَّكَ تَسَبَّبْتَ بِازْدِيَادِ أَحْزَانِي وَلَمْ تُقَلِّلْهَا. فَإِذَا لَمْ تُسْمَعْ شَكْوَى قَلْبِي فَلَمْ يَبْقَ لِي مَنْ أَبُوحُ لَهُ غَمِّي وَأَحْزَانِي.
🌳🌳🌳🌳🌳🌳
ادامه دارد...
#أناه
#الفصل_الرابع
https://www.tgoop.com/taaribedastani

www.tgoop.com/taaribedastani/492

1.4K viewsedited  Mar 30 at 12:36

#من_او
#فصل_چهارم
#قسمت_بیست‌ونهم
🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳
رفتم به طرف در، اما بلند شد و جلو من را گرفت:
- بنشین تو را به جدت زهرِماری را زهرِمان نکن....

نمی‌دانستم چه بگویم روی تخت کناری‌اش نشستم. او هم روی همان تخت اولی. نصف جگرها را برای من آورد. با ماست و لیموناد. من متعجب و افسرده و پریشان نگاهش میکردم نمی دانستم بکارتِ کریم را هم زده‌اند. قبلا گاهی حرفش را می‌زد اما فکر می‌کردم دوی علی گلابی می‌آید.

برگشت و پشتش را به من کرد. محتوی شیشه را جرعه جرعه نوشید. چند دقیقه بعد بلند شد و با غیظ شیشه‌ی خالی را داخل رودخانه پرتاب کرد خم شد و کنار حوض آب در دهانش ریخت و غرغره کرد سه بار دست‌هایش را هم شست آمد و روی تخت روبه روی من نشست. صدایش عوض شده بود. کلمات در دهانش کش می‌آمدند از چشم‌هایش خون می‌بارید.

خَرَجَتُ نَحْوَ بَابِ الْمَقْهَى، لَكِنَّهُ قَامَ وَمَنَعَنِي.
- اجْلِسْ أقسمُ بجدّك، لَا تَجْعَلْ هَذِهِ الْخَمْرَةَ تَتَحَوَّلُ إِلَى سَمٍّ فِي فَمِي.

لَمْ أَعْرِفْ مَاذَا كَانَ عَلَيّ أَنْ أُجِيبَهُ، جَلَسْتُ عَلَى سَرِيرٍ مُجَاوِرٍ، وَجَلَسَ هُوَ عَلَى السَّرِيرِ الْأولى. وَبَعْدَ لَحَظَاتٍ أَحْضَرَ لِي نِصْفَ الْأَكْبَادِ الْمَشْوِيَّةِ مَعَ اللَّبَنِ وَعَصِيرِ اللَّيْمُونِ، لنظرتُ إليه متعجبًا ومكتئبًا ومضطربًا،لمْ أَكُنْ أَعْرِفُ أَنَّهُمْ اغْتَصَبُوا كَرِيمًا، أَشَارَ كَرِيمٌ لِهَذَا الْمَوْضُوعِ تَلْمِيحًا عِدَّةَ مَرَّاتٍ وَاعْتَقَدْتُ أَنَّ شَخْصًا يُدْعَى عَلي كُلَابِي كَانَ لَهُ صِلَةٌ بِالْمَوْضُوعِ.

عَادَ إِلَى السَّرِيرِ الْمُجَاوِرِ أَدَارَ ظَهْرَهُ إِلَيّ، وَصَارَ يَرْتَشِفُ الْخَمْرَةَ مِنْ الْقِنِينَةِ جُرْعَةَ جُرْعَةً، ثُمَّ نَهَضَ مِنْ مَكَانِهِ بَعْدَ عِدَّةِ دَقَائِقَ وَرَمَى الْقِنِينَةَ الْفَارِغَةَ بِغَضَبٍ فِي النَّهر، ثُمَّ انْحَنَى عِنْدَ حَوْضِ الْمَاءِ، وَغَرَفَ بِيَدِهِ مَاءً أَدْخَلَهُ فِي فَمِهِ، مَضْمَضَ فَمِهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ غَسَلَ يَدَيْهِ وَ وَجْهَهُ وَجَلَسَ قُبَالَتِي عَلَى السَّرِيرِ، تَغَيَّرَ صَوْتُهُ وَكانت الكلمات تُمدّد في فمه،
وَكَأَنَّ الدَّمَ يَنْهَمِرُ مِنْ عَيْنَيْهِ لِشِدَّةِ احْمِرَارِهَا.
🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

-حالا خوب شد خوب که نه... به‌تر شد. ما هم شدیم پاک مثل سرکار. ظاهرمان حداقل پاک شد فقهیِ فقهی. سه بار غرغره.قر قر قر! این کمره یا فنره ... قرقر قر... من اگر با تو هم پنهان‌کاری کنم که کسی باقی نمی‌مونه یک روز هم گفتیم که غم‌تکانی کنیم... نگذاشتی. بدتر غم‌کِشی کردی. غم‌تکانی مثل خانه تکانی است.بچه تهران می‌فهمه یعنی چی. خانه فقط تمیز می‌شه. همین غم تکانی هم مثل همینه. فقط غم‌هات مرتب می‌شن، همین. نمی‌شه دور ریخت. اما تو غم‌کشی کردی مثل اسباب کشی. یعنی اضاف کردی کم که نداشتم نالوطی. تو هم اگر نه بگی که کسی نمی‌مونه نارفیق!....

- وَالْآنَ يَا عَلِيُّ هَلْ يَطِيبُ لَكَ الْحَالُ، لَقَدْ تَطَهَّرْنَا مِنْ الْأَنْجَاسِ تَمَامًا كَمَا نَكُونُ فِي أَوْقَاتِ الْعَمَلِ عَلَى الْأَقَلِّ ظَاهِرُنَا طَاهِرٌ ،الْآنَ، طَاهِرٌ حَسَبَ الْفَتَاوَى الْفِقْهِيَّةِ، مَضْمَضتُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، قر قر قر! هذا الخصر أو الينابيع... قرقر قر...
فَإِنْ أَخْفَيْتُ عَلَيْكَ أَمْرِي فَلَنْ يَكُونَ لِي أَحَدٌ فِي الْكَوْنِ أَبُوحُ لَهُ أَسْرَارِي، وَقَدْ وَعَدْنَا أَنْفُسَنَا ذَاتَ يَوْمٍ أَنْ نَنْفُضَ الْحُزْنَ مِنْ أَجْسَادِنَا وَأَرْوَاحِنَا، لَكِنَّكَ فَوّتَ عَلَيْنَا هَذِهِ الْفُرْصَةَ جَعَلْتَ الْحُزْنَ يَتَضَاعَفُ.
إِنَّ نَفضَ الْحُزْنِ مِنْ الرُّوحِ هُوَ كَنَفْضِ الْبَيْتِ مِنْ التُّرَابِ وَالْأَوْسَاخِ،يفهم طفل طهران ما معنى ذلك. إِنَّ نَفْضَ الْأَحْزَانِ لَا يَعْنِي إِزَالَتَهَا أَوْ التَّخَلُّصَ مِنْهَا، وَإِنَّمَا يَعْنِي أَنَّكَ تُرَتِّبُ أَحْزَانَكَ، فَلَا يُمْكِنُ لِأَحَدٍ أَنْ يُمْحِيَ أَحْزَانَهُ. لَكِنَّكَ نَقَلْتَ الْأَحْزَانَ كَمَا تَنْقُلُ أَثَاثَ الْبَيْتِ، أَيْ إِنَّكَ تَسَبَّبْتَ بِازْدِيَادِ أَحْزَانِي وَلَمْ تُقَلِّلْهَا. فَإِذَا لَمْ تُسْمَعْ شَكْوَى قَلْبِي فَلَمْ يَبْقَ لِي مَنْ أَبُوحُ لَهُ غَمِّي وَأَحْزَانِي.
🌳🌳🌳🌳🌳🌳
ادامه دارد...
#أناه
#الفصل_الرابع
https://www.tgoop.com/taaribedastani

BY آموزش زبان عربی با متون داستانی