tgoop.com/usuk1/4588
Last Update:
📌جملات شرطی نوع دوم برای بیان موقعیتهای غیرواقعی، خیالی یا غیرممکن در زمان حال یا آینده استفاده میشوند. در این ساختار، گوینده تصور میکند که یک وضعیت غیرواقعی رخ داده و نتیجهی احتمالی آن را بیان میکند.
⚡️ساختار:
If + past simple, would + base verb
⭐️نکات مهم:
1. فعل در قسمت "if" به زمان گذشته ساده است، اما جمله به زمان حال یا آینده اشاره دارد.
2. در بخش نتیجه، از "would" + شکل سادهی فعل استفاده میکنیم.
3. این جملات نشاندهندهی چیزی هستند که در واقعیت اتفاق نمیافتد یا احتمال آن بسیار کم است.
مثالها:
✅ If I were you, I would accept the job.
(اگر جای تو بودم، این شغل را قبول میکردم.)
اما واقعیت این است که من جای تو نیستم!
✅ If she had more free time, she would learn French.
(اگر وقت آزاد بیشتری داشت، زبان فرانسوی یاد میگرفت.)
اما او وقت آزاد ندارد!
✅ If they lived closer, we would visit them more often.
(اگر آنها نزدیکتر زندگی میکردند، بیشتر به آنها سر میزدیم.)
اما آنها نزدیک زندگی نمیکنند!
✍ نکته:
در جملات شرطی نوع دوم، وقتی از فعل "to be" استفاده میکنیم، به جای "was" همیشه "were" به کار میبریم،
حتی برای I و he/she/it:
If I were a bird, I would fly.
(اگر یک پرنده بودم، پرواز میکردم.)
کاربرد اصلی:
✔️ آرزوها و تخیلات
✔️ توصیههای غیرمستقیم
✔️ موقعیتهای غیرواقعی
@usuk1
🐳کانال تخصصی گرامر زبان
BY Grammatical 👨🏫👩🏫
Share with your friend now:
tgoop.com/usuk1/4588