tgoop.com/vir486/2101
Last Update:
نیم نگاهی به
منوچهر آتشی(۱۳۱۰-۱۳۸۴)
به مناسبت ۲۹ آبانماه سالروز درگذشت این شاعر.
آتشی در روستای دهرود دشتستان از توابع بوشهر به دنیا امد.
شعله شوق و شیفتگی به شعر، در وجودش زبانه می کشید.
این شعله سبب شد که
به فایز شاعر شیدا و مردمی
دشتستان روی آورد.
چنانکه فایز را این گونه معرفی می‌کند:
غزال ناز دشتستان تویی تو
گل شاداب این بستان تویی تو
درخت خشک این صحرا منم من
بهار سبز جاویدان تویی تو
*
آتشی اندکی بعد تحت تاثیر توللی و شهریار قرارگرفت.
او در نیمه‌ی دوم دهه‌ی سی نیما را عمیقا درک کرد.
سپس با شاملو و اخوان آشنا شد.
با نشر مجموعه ی آهنگ دیگر شاعری صاحب سبک در شعر نیمایی به حساب آمد.
یکی از اشعارش که شهرت زیادی پیدا کرد.
اسب سفید وحشی بود.
اسب سفید وحشی
بر آخور ایستاده گران سر
اندیشناک سینه‌ی مفلوک دشتها
اندوهناک قلعه‌ی خورشید سوخته
با سر غرورش اما دل با دریغ ریش
در این مجموعه داستان مردی مبارز رابیان می‌کند که بخاطر حیله‌ی دشمن و خیانت دوست افسرده و ناامید شده است و اسب نجیب و وفادارش باخشم و خروش اورا به تاختن بر دشمن فرامی‌خواند.
در اشعار آتشی جغرافیای طبیعی و تاریخی جنوب به گستردگی منعکس شده است.
آتشی در منظومه ی آواز خاک برای از دست رفتن زندگی طبیعی در تقابل با زندگی شهری مرثیه می‌سراید.
در دیدار فلق به تکرار مضامین اقلیمی می‌پردازد و یادی می‌کنداز بدویت معصومی که دیگر نیست.
به طور کلی در آثار آتشی
نگرانی عمومی دیده می‌شود که استیلای فرهنگ شهری و ماشینی فرهنگ سنتی اقلیمی را با مخاطره روبرو کرده است.
آتشی نگران است که دنیای ماشینی اصالت بومی را کشته ولی چیزی جانشین آن نکرده است .
این شاعر به گرفتاری‌های جوامعی که از سنت به مدرنیته عبور می‌کنند و دوران سرگردانی را سپری می‌کنند با زبان شعر اشاره می‌کند.
نگارش :لهراسپ بهرامیان
کانال ادبی ویر
@vir486
BY ویر (از رودکی تا نیما)
Share with your friend now:
tgoop.com/vir486/2101