tgoop.com/warhistory1/2614
Last Update:
در جریان اختلافات مرزی بین ایران و عراق در سال ۱۳۴۸ ، ایران به منظور فشار بر عراق دست به پشتیبانی کردهای عراق زد. به منظور بکارگیری صحیح و موثر از این نیروها، تیپ ۲۳ نوهد ماموریت یافت تا کردهای عراقی و عشایرهای مستقر در مناطق مرزی ایران را سازماندهی و آموزش دهد.
به منظور این امر قرارگاه عملیاتی نامنظم دلاوران در اواخر مرداد ۱۳۴۸ در خضرزنده کرمانشاه در کیلومتر ۱۲ محور کرمانشاه به کامیاران به فرماندهی سرهنگ وقت منوچهر خسروداد فرمانده وقت تیپ تشکیل شد و گردان ۱۷۲ نوهد به طور کامل با استعداد ۳ تیم عملیاتی ب در این منطقه مستقر شد.
ژاندارمری حدود ۱۵۰۰ نفر را به منظور آموزش و سازماندهی از کردهای مرزنشین ایران در اختیار گردان ۱۷۲ قرار داد. و این افراد تحت تعلیم آموزش های رزم انفرادی ، تیرانداز، دوره سلاح های انفرادی و گروهی قرار گرفته و در نهایت این ۱۵۰۰ نفر به ۱۵ گروهان ۱۱۲ نفری تقسیم شد. هر گروهان شامل ۱۰۰ نفر از نیروهای کرد و ۱۲ نفر تیم عملیاتی الف بود.
قرارگاه دلاوران پس از ساماندهی و آموزش نیروها در ابتدا به انجام ماموریت های کمین و تاخت ، شناسایی و تخریب و تاسیسات حساس عراقی ها پرداخت.
به منظور فشار بیشتر در تاریخ ۲ آبان ۱۳۴۸ عملیاتی بصورت مشترک توسط کردهای ایرانی و عراقی با فرماندهی و هدایت گردان ۱۷۲ در منطقه عمومی دربندی‌خان عراق به منظور تصرف پادگان ارتش عراق در مجاورت شهر حلبچه انجام شد.
در این عملیات تا ساعت ۱۰ شب همان روز کنترل شهر حلبچه به دست گرفته شد و در ساعت ۱ نیمه شب روز بعد با اجرای آتش سنگین پادگان حلبچه سقوط کرد.
با دستیابی ایران به اهداف سیاسی خود به منظور فشار بر عراق برای حل اختلافات مرزی ، قرارگاه دلاوران در ۱۵ آبان همان سال ملغی و گردان ۱۷۲ به پادگان خود مراجعت کرد.
@warhistory1
L.t
BY War History
Share with your friend now:
tgoop.com/warhistory1/2614