tgoop.com/zabanvarzi/1015
Last Update:
🍁 «چارلز بایکوت»؛ مدیر بی‌رحم بریتانیایی که نام خانوادگی‌اش به فعل تبدیل شد
بایکوت (و فعل آن، بایکوت کردن) اصطلاحی است که تقریباً هر روز در گوشه و کنار جهان برای اشاره به اعتراض، تحریم یا مخالفت جمعی علیه یک محصول، فرد، نهاد یا کشور شنیده می‌شود.
این عبارت به اقدامات اعتراضی اشاره دارد که از سوی گروه‌ها و جوامع، با هدف پیشگیری از توسعه یا عملکرد یک روند ناعادلانه کارگری، اجتماعی، سیاسی یا اقتصادی انجام می‌شود.
این کلمه با تلفظ «بویکات» وارد فرهنگ لغت انگلیسی شد، و به زبان‌های دیگر راه یافت. اما منشأ آن ریشه در نام یک شخص واقعی دارد: چارلز کانینگهام بویکات، نظامی انگلیسی (که در فارسی بایکوت تلفظ می‌شود).
در اواخر قرن نوزدهم، بایکوت، که یک سرباز سابق ارتش بریتانیا بود، مدیریت املاک یک زمین‌‌دار را در ایرلند برعهده داشت. او بر سر شرایط و هزینه‌های مربوط به اجارهٔ این زمین‌ها با مستأجرانی که در آن کشاورزی می‌کردند وارد مناقشه شد.
اعتراض‌ها خشونت‌آمیز نبود، اما در قالب منزوی‌کردن و طرد اجتماعی، کارگری و اقتصادی چارلز بایکوت اجرا شد و محصولات او، به این دلیل که کسی حاضر به برداشت‌‌شان نبود، دچار مشکل شد.
ماجرای بایکوت به خبری بزرگ در ایرلند، انگلستان و دیگر کشورهای انگلیسی‌زبان تبدیل شد. در اخبار «بایکوت‌های» سراسر ایرلند گزارش می‌شد، و این شیوه به شکل قابل توجهی قدرت کشاورزان را افزایش می‌داد.
دقیقاً مشخص نیست که کلمهٔ «بایکوت» چه زمانی وارد فرهنگ واژگان شد، اما از آنجا که هیچ کلمهٔ دقیقی برای توصیف اقدام منجر به انزوا، ارعاب و تحریم افراد یا نهادها وجود نداشت، این کلمه در سال ۱۸۸۸ به فرهنگ واژگان آکسفورد راه یافت.
«بایکوت» در نهایت در چندین زبان دیگر هم که کلمهٔ معادلی برای این مفهوم نداشتند پذیرفته شد و تا امروز برای توصیف انواع مختلف چنین اقداماتی استفاده می‌شود که عمدتاً به محیط کار یا فضای سیاسی مربوط است.
📝 متن کامل را در اینجا بخوانید.
©️از: بی‌بی‌سی فارسی (۱۴۰۳/۶/۱۶) | #واژه‌شناسی
BY زبان‌ورزی
Share with your friend now:
tgoop.com/zabanvarzi/1015